2004 Top 10

Η πρωτοχρονιά, εκτός από τον Αι Βασίλη και τα δώρα, φέρνει και τις λίστες. Ιδού και το δικό μου top 10 των ταινιών του 2004 χωρίς πολλά-πολλά. Αναμένω σχόλια, εντάσεις, παρατηρήσεις.

1. Old Boy
Το αριστούργημα της χρονιάς, μια ελεγεία βίας από την Κορέα, με σκηνοθεσία που βγάζει μάτια, soundtrack που κόβει αυτιά, σενάριο που τινάζει μυαλά στον αέρα, και ένα πεντάλεπτο μονόπλανο ανελέητο αιματοκύλισμα που σου παίρνει τη μαγκιά. Παίζεται ακόμη στο ΑΤΤΙΚΑ, καλύτερα να μην το χάσετε.

2. Big Fish
Η μεγάλη επιστροφή του Tim Burton με ένα από τα καλύτερα χαρμάνια χιούμορ και συγκίνησης που έχει πετύχει ποτέ, αμπαλαρισμένο με την ανυπέρβλητη παιχνιδιάρικη ματιά του. Ίσως το καλύτερο παραμύθι ενός από τους πιο ιδιαίτερους παραμυθάδες του αμερικανικού σινεμά.

3. Eternal Sunshine of the Spotless Mind
Η πεμπτουσία των αντισυμβατικών ρομάντζων, ειπωμένη με τον ευφυή, αφηρημένο κωμικό τρόπο του διαβόητου σεναριογράφου Charlie Kaufman, με την καλύτερη ίσως ερμηνεία του Jim Carrey ever. Κρίμα που το ότι βγήκε τόσο νωρίς στη σαιζόν, ίσως του στερήσει την πορεία που του αξίζει στα επερχόμενα Όσκαρ.

4. Head/On
Έτερο αντισυμβατικό ρομάντζο, γερμανόφωνο αλλά τουρκοτραφές, το εκρηκτικό Head On του Γερμανού Fatih Akin ήταν μια από τις καλύτερες ταινίες που έπαιξαν φέτος οι Νύχτες Πρεμιέρας. Η μεγάλη του διάρκεια ίσως κουράσει, αλλά όχι γιατί θα βαρεθείτε, αλλά γιατί δεν θα αντέξετε το επιθετικό του νεύρο.

5. Bad Education
Με διαφορά η καλύτερη ταινία του Αλμοδοβάρ, μιας και είναι η πιο αντι-αλμοδοβαρική του. Σε διαφορετική περίπτωση δε νομίζω ότι θα την έβαζα στο top 10 μου, αλλά με το πολυεπίπεδο σενάριο, την εκπληκτική κάντε-με-σταρ ερμηνεία του Gael Garcia Bernal, και την τόσο ώριμη σκηνοθεσία, κερδίζει φαν και μη του Ισπανού σκηνοθέτη.

6. Spider-Man 2
Άλλη μια μεγάλη απόδειξη του ότι οι uber-cult δημιουργοί μπορούν να γίνουν οι καλύτεροι αναμορφωτές του θεαματικού Hollywood (βλ. Peter Jackson στον Άρχοντα, και Sam Raimi εδώ). Κι αν δεν υπήρχε ο Batman, το σοκολατάκι τεστοστερόνης με την κοκκινομπλε στολή θα ήταν αναμφίβολα ο αγαπημένος μου υπερήρωας

7. Shrek 2
Η ταινία που με έκανε να πιστέψω στη δύναμη του animation…

8. The Incredibles
…και η ταινία που με άφησε με ανοιχτό το στόμα, με τις δυνατότητες του animation.

9. Harry Potter and the Prisoner of Azkaban
Το τρίτο μέρος του franchise είναι αυτό που με έφτασε πιο κοντά στο να γίνω… Potter-ας (τουτέστιν, ψυχωτικός με τον μικρό μάγο), και το μοναδικό από τα τρία που έμοιαζε με κανονική ταινία. Εύσημα στον Alfonso Cuaron για τη σκοτεινή ατμόσφαιρα και την ενηλικίωση της σειράς.

10. Αληθινή Ζωή
Η πιο αληθινή, εμπνευσμένη και ζωντανή ταινία της χρονιάς (μετά το CCTV που τυπικά δεν μπορεί να μπει στη λίστα μιας και οι διανομείς μας το φυλάνε για μερικούς μήνες αργότερα). Σε κάνει να νομίζεις πως το ελληνικό σινεμά μπορεί και να υπάρχει.