Με διπλό νέο προωθητικό, διεθνές κι αμερικανικό, που είναι ένα και το αυτό, χτύπησε αργά χθες βράδυ η πιθανότατα μόνη ταινία της πρόσφατης φιλμογραφίας του Adam Sandler, που δεν σε κάνει με το trailer της και μόνο, να θέλεις να φύγεις απ’ την αίθουσα τρέχοντας, ή να κοπανήσεις το καπάκι απ’ το laptop και να κρυφτείς κάτω απ’ τα σεντόνια κλαίγοντας. Η αιτία της αναπάντεχης αντίδρασής σου, οφείλεται πιθανότατα στο ότι ο τρέχων βασιλιάς της κωμωδίας δεν έχει βάλει το χεράκι του σε κανένα κομμάτι της παραγωγής της ταινίας, μιας και το Hotel Transylvania έχει μακριά ιστορία στον οίκο σχεδιασμού του, περίπου τόση, όση κι ο κεντρικός του χαρακτήρας έχει στα ανατολικοευρωπαϊκά λαγκάδια του.

Μέσα στη μαύρη αμερικανική νύχτα, έβγαλε στα γιουτουμπικά της κανάλια η παραγωγή, το νέο trailer της νέας ταινίας του Paul Thomas Anderson, δεύτερο μετά από εκείνο το τηζεράκι που είχε ξαμολύσει στα δίκτυα πριν κάνα μήνα, τη μέρα που η ταινία θα αποκάλυπτε αποσπάσματά της στο λυσσασμένο κοινό των Κανών, ως κομμάτι του τρίπτυχου της The Weinstein Company, με τα Django: Unchained και Τhe Silver Linings Playbook να συμπληρώνουν την αιχμή των προτάσεων της εταιρείας.

Ούτε βδομάδα δεν πρόλαβε να κλείσει απ’ όταν έσκασε μύτη το πρώτο, αμερικανικό trailer της νέας ταινίας του Quentin Tarantino, και τα αδέρφια Weinstein έβγαλαν σήμερα στη φόρα το τιτλοφορημένο ως διεθνές, όμως θα πρέπει να ψάξεις με μικροσκόπιο για να βρεις τίποτα αληθινές διαφορές. Παραδοσιακά αυτές θα τις εντοπίσεις στην ελαφρώς πιο ελεύθερη χρήση της βίας στους διαλόγους και την εικόνα εξίσου, καθώς και στην κάπως πιο απλόχερη αποκάλυψη στοιχείων της πλοκής

Στο pre-show των MTV Movie Awards ξεμύτησε, με τρέιλερ, τα ξημερώματα της Δευτέρας η ταινία αποφοίτησης από το Hogwarts της Emma Watson, το Perks of Being a Wallflower (2012) που μεταφέρει στην οθόνη την ομώνυμη, και σχετικά καλτ, νουβέλα του Stephen Chbosky. Η νουβέλα είχε εκδοθεί το 1999 από το MTV, αλλά η ταινία είναι παραγωγή της Mr. Mudd (του John Malkovich μεταξύ άλλων) και θα βγει στις αίθουσες το φθινόπωρο από τη Summit.

Την εποχή που ο Matt Damon καθάριζε τη μισή CIA στο Bourne Ultimatum (2007), η άλλη μισή κυνηγούσε τον Jeremy Renner για να τον ξυρίσει, απ' ότι τουλάχιστο καταλαβαίνεις στο τρέιλερ του Bourne Legacy (2012) το οποίο προβάλλεται στα διαδίχτυα προτού συνοδεύσει από σήμερα την Αλίκη και τον Κυνηγό (2012) της Universal στις αμερικάνικες αίθουσες. Το τρέιλερ ενισχύει και όλες τις υπόνοιες που είχε αφήσει τον Φεβρουάριο το αντίστοιχό του τίζερ, το "πρόγραμμα" ποτέ δεν είχε μόνο ένα "κεφάλαιο", και άρχισε να τα "ρευστοποιεί" (όλα τα "κεφάλαια") από τη στιγμή που.. ερρρ.. έπιασε πανικός τις αγορές.

Εκτός από τον Προμηθέα (2012), η Fox έχει και δεύτερη ακατάλληλη για ανήλικους μπλοκμπαστεριά στο ημερολόγιό της αυτό το καλοκαίρι, τον Βαμπιροκτόνο Αβραάμ Λίνκολν (2012), και το πόσο ακριβώς ακατάλληλος είναι αυτός, το αναπαριστά με τσεκούρι σε κεφάλια, σε ένα διεθνές τρέιλέρ του, στα διαδίχτυα από τα τέλη της εβδομάδας. Κομμένο για το υπόλοιπο κοινό του πλανήτη, το τρέιλερ δεν έχει πάρει καμιά διαβάθμιση από την MPAA, αλλά περιέχει αν όχι τιποτάλλο μερικές σταγόνες ζεστό κόκκινο αίμα (πράγμα ανεπίτρεπτο για τη συγκεκριμένη επιτροπή λογοκρισίας, σε περίπτωση που σήμερα έβαλες σύνδεση για ιντερνέτ), και έτσι οι αμερικάνικες σελίδες που το προβάλλουν το κατατάσσουνε κοκκινοκόρδελο.

Πάνω εκεί που οι δρόμοι μοιάζανε ασφαλείς, ακόμα ένας μανιακός δολοφόνος, με φετίχ το δέρμα του κεφαλιού, επιστρέφει στο κυνήγι. Πρωταγωνιστεί στο Maniac (2012) το φιλμ με το οποίο έκλεισε ουσιαστικά, μετά τα μεσάνυχτα χτες, το φετινό πρόγραμμα των Κανών, που ολοκληρώνεται επίσημα το βράδυ με την απονομή των βραβείων (και την Audrey Tautou σαν Thérèse Desqueyroux στην επίσημη τελευταία προβολή). Ο Maniac είναι κοινωνικά ερημίτης ιδιοκτήτης καταστήματος μανεκέν, του οποίου την καταπιεσμένη ανάγκη για φρέσκα σκαλπ ενεργοποιεί μια νεαρή καλλιτέχνιδα που ετοιμάζει έκθεση και τον επισκέπτεται για βοήθεια, σύμφωνα με την σύνοψη. Και αν σου θυμίζει κάτι αυτή (η σύνοψη, άμα σου θυμίζει η καλλιτέχνιδα με το φρέσκο σκαλπ έχουμε πρόβλημα), είναι γιατί βασίστηκε στην ομώνυμη ταινία του '80, μια σλασεριά περισσότερη γνωστή σαν η έμπνευση του Michael Sembello για το δικό του ομώνυμο κομμάτι, παρά για οτιδήποτε άλλο.