The Amityville Horror - Review
The Amityville Horror
(3.5/5)
Σκηνοθεσία: Andrew Douglas
Σενάριο: Scott Kosar (από τη νουβέλα του Jay Anson)
Παίζουν: Ryan Reynolds, Melissa George, Jesse James, Jimmy Bennett, Chloe Grace Moretz
Ο μαραθώνιος της αναβίωσης των θριλερακίων του ’70 συνεχίζεται ασίγαστος, ενισχύοντας τις ανησυχίες όσων πιστεύουν πως στα θρίλερ, ό,τι ήτανε να δούμε το έχουμε δει, και ο μόνος τρόμος που μας μένει, είναι να αρχίσουμε τις επαναλήψεις.
Αμερικανική οικογένεια αποφασίζει να επενδύσει ό,τι έχει και δεν έχει, σε ειδυλλιακό σπίτι στην ήσυχη επαρχία του Amityville. Η οικογένεια δεν είναι και το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της αμερικανικής κοινωνίας, αφού ο George είναι ο δεύτερος σύζυγος της Kathy, η οποία έχει ήδη τρία παιδιά από τον προηγούμενο γάμο της. Το γεγονός προδιαθέτει και δικαιολογεί τον βαθμό της αδιαφορίας του George για την αρτιμέλεια των παιδιών, στην παράνοια που μέλει να ακολουθήσει. Γιατί ούτε το σπίτι που αγόρασαν είναι το πιο χαρακτηριστικό αμερικανικό δείγμα. Συνήθως τα μαζικά οικογενειακά μακελειά, συμβαίνουν στην υποανάπτυκτη ζούγκλα του far west, όχι στα φιλήσυχα προάστια. Νομίζω έχετε πιάσει περίπου περί τίνος πρόκειται, και ήδη τα trailers έχουν αποκαλύψει ακόμη περισσότερα.
Το Amityville του 70φεύγα, δεν ήταν καμιά σπουδαία ταινία όταν είχε βγει, ούτε απέκτησε κανένα ιδιαίτερο cult status στα χρόνια που ακολούθησαν. Όχι πως το άξιζε κιόλας. Οπότε, αν και ασυνήθιστο, δεν είναι διόλου παράδοξο το remake της να την ξεπερνά. Και το κάνει. Έχει βέβαια μερικά μικροπροβληματάκια, απ’ αυτά που μαστίζουν λίγο πολύ όλα τα cheap-scare-thrillers των καιρών μας, όπως για παράδειγμα την κατά διαστήματα άκρατη αναληθοφάνεια μιας οικογένειας που δε μπαίνει απλά στο αμάξι να φύγει όταν ο George έχει αρχίσει ξεκάθαρα να γίνεται ο Jack της Λάμψης, ή μερικές σεναριακές ακρότητες παύλα κλισέ που επίσης δε βοηθάνε, όπως για παράδειγμα, το κλασικό εκνευριστικό κοριτσάκι που βλέπει το φάντασμα και το ακολουθεί για τσάρκα στη σκεπή του σπιτιού.
Όμως ο Douglas καταφέρνει να δημιουργήσει αποτελεσματική ατμόσφαιρα, την οποία εμπλουτίζει με προσεγμένα και μετρημένα MTV-ζοντα κολπάκια γρήγορων κοψιμάτων και απότομων ζουμ, και έχει μπόλικα και αρκετά ζουμερά πλάνα με τους μύες του Ryan Reynolds, οι οποίοι από μόνοι τους δίνουν μια πολύ ικανοποιητική ερμηνεία. Ο Douglas ευτυχώς έκοψε από τη νέα βερσιόν το βασικό πρόβλημα της ταινίας του ’79, που ήταν ότι προσπαθούσε να χωρέσει πολλά κεράσια σε μικρό καλάθι. Περιορίζει τη δράση σχεδόν αποκλειστικά εντός του στοιχειωμένου σπιτιού, κλείνει τα πλάνα του και τα κάνει πιο απειλητικά στις σκοτεινές γωνίες, και κρατάει ελάχιστο χώρο για τις μεταφυσικές προεκτάσεις του θέματος, πακετάροντάς τες ελκυστικά σε μια εντυπωσιακή και τρομακτική σεκάνς μερικών λεπτών μόνο. Σ’ αυτό φαντάζομαι βοήθησε και ο Scott Kosar, που μετά το Texas Chainsaw Massacre υπογράφει άλλο ένα πετυχημένο remake.
Με γρήγορους ρυθμούς και πετυχημένα τρομάγματα, το Amityville Horror θα μπορούσε να είναι το hit thriller του φετινού καλοκαιριού. Για κάποιο λόγο όμως, η εταιρεία αποφάσισε να το φυλάξει για το Σεπτέμβρη και να το βγάλει στη χειρότερη δυνατή περίοδο, μέσα στο τελευταίο τριήμερο των Νυχτών Πρεμιέρας και ανάμεσα σε άλλες 7 ταινίες. Βγάλε συμπέρασμα…
(3.5/5)Σκηνοθεσία: Andrew Douglas
Σενάριο: Scott Kosar (από τη νουβέλα του Jay Anson)
Παίζουν: Ryan Reynolds, Melissa George, Jesse James, Jimmy Bennett, Chloe Grace Moretz
Ο μαραθώνιος της αναβίωσης των θριλερακίων του ’70 συνεχίζεται ασίγαστος, ενισχύοντας τις ανησυχίες όσων πιστεύουν πως στα θρίλερ, ό,τι ήτανε να δούμε το έχουμε δει, και ο μόνος τρόμος που μας μένει, είναι να αρχίσουμε τις επαναλήψεις.
Αμερικανική οικογένεια αποφασίζει να επενδύσει ό,τι έχει και δεν έχει, σε ειδυλλιακό σπίτι στην ήσυχη επαρχία του Amityville. Η οικογένεια δεν είναι και το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της αμερικανικής κοινωνίας, αφού ο George είναι ο δεύτερος σύζυγος της Kathy, η οποία έχει ήδη τρία παιδιά από τον προηγούμενο γάμο της. Το γεγονός προδιαθέτει και δικαιολογεί τον βαθμό της αδιαφορίας του George για την αρτιμέλεια των παιδιών, στην παράνοια που μέλει να ακολουθήσει. Γιατί ούτε το σπίτι που αγόρασαν είναι το πιο χαρακτηριστικό αμερικανικό δείγμα. Συνήθως τα μαζικά οικογενειακά μακελειά, συμβαίνουν στην υποανάπτυκτη ζούγκλα του far west, όχι στα φιλήσυχα προάστια. Νομίζω έχετε πιάσει περίπου περί τίνος πρόκειται, και ήδη τα trailers έχουν αποκαλύψει ακόμη περισσότερα.
Το Amityville του 70φεύγα, δεν ήταν καμιά σπουδαία ταινία όταν είχε βγει, ούτε απέκτησε κανένα ιδιαίτερο cult status στα χρόνια που ακολούθησαν. Όχι πως το άξιζε κιόλας. Οπότε, αν και ασυνήθιστο, δεν είναι διόλου παράδοξο το remake της να την ξεπερνά. Και το κάνει. Έχει βέβαια μερικά μικροπροβληματάκια, απ’ αυτά που μαστίζουν λίγο πολύ όλα τα cheap-scare-thrillers των καιρών μας, όπως για παράδειγμα την κατά διαστήματα άκρατη αναληθοφάνεια μιας οικογένειας που δε μπαίνει απλά στο αμάξι να φύγει όταν ο George έχει αρχίσει ξεκάθαρα να γίνεται ο Jack της Λάμψης, ή μερικές σεναριακές ακρότητες παύλα κλισέ που επίσης δε βοηθάνε, όπως για παράδειγμα, το κλασικό εκνευριστικό κοριτσάκι που βλέπει το φάντασμα και το ακολουθεί για τσάρκα στη σκεπή του σπιτιού.
Όμως ο Douglas καταφέρνει να δημιουργήσει αποτελεσματική ατμόσφαιρα, την οποία εμπλουτίζει με προσεγμένα και μετρημένα MTV-ζοντα κολπάκια γρήγορων κοψιμάτων και απότομων ζουμ, και έχει μπόλικα και αρκετά ζουμερά πλάνα με τους μύες του Ryan Reynolds, οι οποίοι από μόνοι τους δίνουν μια πολύ ικανοποιητική ερμηνεία. Ο Douglas ευτυχώς έκοψε από τη νέα βερσιόν το βασικό πρόβλημα της ταινίας του ’79, που ήταν ότι προσπαθούσε να χωρέσει πολλά κεράσια σε μικρό καλάθι. Περιορίζει τη δράση σχεδόν αποκλειστικά εντός του στοιχειωμένου σπιτιού, κλείνει τα πλάνα του και τα κάνει πιο απειλητικά στις σκοτεινές γωνίες, και κρατάει ελάχιστο χώρο για τις μεταφυσικές προεκτάσεις του θέματος, πακετάροντάς τες ελκυστικά σε μια εντυπωσιακή και τρομακτική σεκάνς μερικών λεπτών μόνο. Σ’ αυτό φαντάζομαι βοήθησε και ο Scott Kosar, που μετά το Texas Chainsaw Massacre υπογράφει άλλο ένα πετυχημένο remake.Με γρήγορους ρυθμούς και πετυχημένα τρομάγματα, το Amityville Horror θα μπορούσε να είναι το hit thriller του φετινού καλοκαιριού. Για κάποιο λόγο όμως, η εταιρεία αποφάσισε να το φυλάξει για το Σεπτέμβρη και να το βγάλει στη χειρότερη δυνατή περίοδο, μέσα στο τελευταίο τριήμερο των Νυχτών Πρεμιέρας και ανάμεσα σε άλλες 7 ταινίες. Βγάλε συμπέρασμα…