Wallace and Grommit in the Curse of the Were-Rabbit - Review

Wallace and Grommit in the Curse of the Were-Rabbit – Γουάλας και Γκρόμιτ στον Τεράστιο Λαχανόκηπο
(3.5/5)

Σκηνοθεσία: Nick Park, Steve Box
Σενάριο: Nick Park, Steve Box, Bob Baker, Mark Burton
Ακούγονται: Peter Sallis, Ralph Fiennes, Helena Bonham Carter

Από πού θα μπορούσε να ξεπηδήσει μια ιστορία για τα προβλήματα που προκαλούν τα μεταλλαγμένα λαχανικά και όλη αυτή η new age vegetarian μανία, αν όχι από την Αγγλία, τη χώρα που γέννησε τον πανικό των μεταλλαγμένων κρεάτων;

Μερικές μόνο μέρες πριν τον ετήσιο Διαγωνισμό Γιγαντιαίων Λαχανικών, οι φιλήσυχοι κάτοικοι της αγγλικής επαρχίας έρχονται αντιμέτωποι με έναν ανείπωτο τρόμο: ένας γιγαντιαίος λαγός, έχει βάλει στο μάτι τα γιγαντιαία καμάρια τους. Ο Wallace και ο πιστός του Grommit, αναλαμβάνουν να τον βρουν και να τον φυλακίσουν, όμως δεν έχουν ιδέα πόσο μπλεγμένοι είναι ήδη στην ιστορία.

Χρειάζεται μια ολόκληρη μέρα δουλειάς για δυο μονάχα δευτερόλεπτα ωφέλιμου φίλμ με την τεχνική του clay motion animation, οπότε είναι λογικό που ο Park εξαφανίστηκε για πέντε χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία του Chicken Run στην Αμερική, όμως προφανώς άξιζε την αναμονή.

Διανθισμένη με ανατρεπτικό σαρκασμό που θυμίζει τις παλιές καλές εποχές των Monty Python, η πρώτη μεγάλη κινηματογραφική περιπέτεια των δυο δημοφιλών πήλινων ηρώων είναι γνήσιο παιδί της Βρετανικής παράδοσης και μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Με προϊστορία 14 ετών στις μικρού μήκους ταινίες, οι δημιουργίες του Nick Park έχουν μαζέψει ήδη τρία Όσκαρ και απ’ ό,τι φαίνεται έχουν βάλει πλώρη για ένα ακόμη μεγαλύτερο. Και δεν τους αδικούμε καθόλου, αφού τα πήλινα αντίστοιχα του Χοντρού και του Λιγνού, φέρνουν στη μεγάλη οθόνη τέτοια χημεία και ενέργεια που θα ζήλευε κάθε κωμικός με σάρκα και οστά που έχει προσπαθήσει να μας κάνει να γελάσουμε τα τελευταία 10 χρόνια.