Don’t Come Knocking - Review
Don’t Come Knocking – Μη Γυρίσεις
(2.5/5)
Σκηνοθεσία: Wim Wenders
Σενάριο: Wim Wenders, Sam Shepard
Παίζουν: Sam Shepard, Jessica Lange, Tim Roth, Gabriel Mann, Sarah Polley
Δείτε το trailer
Αν κρίνει κανείς απ’ τις δυο ταινίες, τα 20 χρόνια που έχουν παρεμβληθεί του Paris, Texas, και του Don’t Come Knocking, δεν έχουν φερθεί καθόλου ευγενικά ούτε στον Wenders, ούτε στον Shepard. Οι δυο τους, που είχαν γράψει μαζί το σενάριο της ταινίας που χάρισε στον Γερμανό σκηνοθέτη τον Χρυσό Φοίνικα, συνεργάζονται ξανά για το Παρίσι, Τέξας νούμερο δύο.
Ο Wenders υποστηρίζει ότι αφιέρωσαν 5 χρόνια στο σενάριο και δεν έχω κανένα λόγο να τον αμφισβητήσω, όμως η αλήθεια πως, ή το έκρυψαν καλά, στα 5 αυτά χρόνια δούλεψαν σε 5 διαφορετικά σενάρια, τα οποία προσπάθησαν να χωρέσουν σε μια ταινία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Το Don’t Come Knocking είναι ένα ξέφρενο homage στην παλιά Άγρια Δύση (που όλοι αγαπήσαμε), τα κλασικά αμερικάνικα westerns, τη μοναξιά των ηρώων τους και την μεταφυσική ομορφιά των τοπίων τους. Ένα νοσταλγικό τριπάκι, διανθισμένο από τη νωχελική αγωνία σκηνοθέτη και σεναριογράφου για μια από τις κλασικότερες αμερικάνικες (και παγκόσμιες) κοινωνικές αξίες: της οικογένειας.
Ένας ξεφτισμένος cowboy ξαφνικά αποκτά την ακατανίκητη επιθυμία να γυρίσει στη μάνα του, με την οποία έχει να ειδωθεί και να μιλήσει σχεδόν 30 χρόνια, και απ’ αυτήν μαθαίνει ότι κάπου στη διαδρομή των ακολασιών του έσπειρε ένα μούλικο. Σκεφτείτε το: έχει να δει τη μάνα του 30 χρόνια. Η μάνα του μαθαίνει ότι ο γιος της τής έχει χαρίσει εγγόνι. Κι αυτός δεν το μαθαίνει. Για 30 χρόνια. Ακόμη και στην αληθινή Άγρια Δύση, εκείνος ο ξανθούλης πάντα κατάφερνε να βρει τον Λούκι Λουκ και να του παραδώσει τα τηλεγραφήματά του. Μάλλον πέθανε…
Παραδόξως, αυτό το σύμπαν αναληθοφάνειας καμουφλάρεται με καλοδουλεμένα πλάνα από έναν βετεράνο σκηνοθέτη κι έναν διευθυντή φωτογραφίες που κάνει παπάδες και όλα αυτά συνδέονται με την πραγματικότητα του 21ου αιώνα χάρη στην ερμηνεία του Tim Roth που παίζει το ρόλο του ντετέκτιβ, ο οποίος έχει αναλάβει να συνδέσει την ταινία και τον ήρωά της με την πραγματικότητα.
(2.5/5)Σκηνοθεσία: Wim Wenders
Σενάριο: Wim Wenders, Sam Shepard
Παίζουν: Sam Shepard, Jessica Lange, Tim Roth, Gabriel Mann, Sarah Polley
Δείτε το trailer
Αν κρίνει κανείς απ’ τις δυο ταινίες, τα 20 χρόνια που έχουν παρεμβληθεί του Paris, Texas, και του Don’t Come Knocking, δεν έχουν φερθεί καθόλου ευγενικά ούτε στον Wenders, ούτε στον Shepard. Οι δυο τους, που είχαν γράψει μαζί το σενάριο της ταινίας που χάρισε στον Γερμανό σκηνοθέτη τον Χρυσό Φοίνικα, συνεργάζονται ξανά για το Παρίσι, Τέξας νούμερο δύο.
Ο Wenders υποστηρίζει ότι αφιέρωσαν 5 χρόνια στο σενάριο και δεν έχω κανένα λόγο να τον αμφισβητήσω, όμως η αλήθεια πως, ή το έκρυψαν καλά, στα 5 αυτά χρόνια δούλεψαν σε 5 διαφορετικά σενάρια, τα οποία προσπάθησαν να χωρέσουν σε μια ταινία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.Το Don’t Come Knocking είναι ένα ξέφρενο homage στην παλιά Άγρια Δύση (που όλοι αγαπήσαμε), τα κλασικά αμερικάνικα westerns, τη μοναξιά των ηρώων τους και την μεταφυσική ομορφιά των τοπίων τους. Ένα νοσταλγικό τριπάκι, διανθισμένο από τη νωχελική αγωνία σκηνοθέτη και σεναριογράφου για μια από τις κλασικότερες αμερικάνικες (και παγκόσμιες) κοινωνικές αξίες: της οικογένειας.
Ένας ξεφτισμένος cowboy ξαφνικά αποκτά την ακατανίκητη επιθυμία να γυρίσει στη μάνα του, με την οποία έχει να ειδωθεί και να μιλήσει σχεδόν 30 χρόνια, και απ’ αυτήν μαθαίνει ότι κάπου στη διαδρομή των ακολασιών του έσπειρε ένα μούλικο. Σκεφτείτε το: έχει να δει τη μάνα του 30 χρόνια. Η μάνα του μαθαίνει ότι ο γιος της τής έχει χαρίσει εγγόνι. Κι αυτός δεν το μαθαίνει. Για 30 χρόνια. Ακόμη και στην αληθινή Άγρια Δύση, εκείνος ο ξανθούλης πάντα κατάφερνε να βρει τον Λούκι Λουκ και να του παραδώσει τα τηλεγραφήματά του. Μάλλον πέθανε…Παραδόξως, αυτό το σύμπαν αναληθοφάνειας καμουφλάρεται με καλοδουλεμένα πλάνα από έναν βετεράνο σκηνοθέτη κι έναν διευθυντή φωτογραφίες που κάνει παπάδες και όλα αυτά συνδέονται με την πραγματικότητα του 21ου αιώνα χάρη στην ερμηνεία του Tim Roth που παίζει το ρόλο του ντετέκτιβ, ο οποίος έχει αναλάβει να συνδέσει την ταινία και τον ήρωά της με την πραγματικότητα.