In her Shoes - Review
In her Shoes – Έλα στη θέση μου
(3/5)
Σκηνοθεσία: Curtis Hanson
Σενάριο: Susanah Grant (από τη νουβέλα της Jennifer Winer)
Παίζουν: Cameron Diaz, Toni Collette, Mark Feuerstein
Δείτε το trailer
Μια τυπική αμερικάνικη κομεντί, δεν είναι ακριβώς η ταινία που θα περίμενε κανείς απ’ την σκηνοθέτη του L.A. Confidential και του Wonder Boys, και μια τυπική αμερικανική κομεντί δεν είναι ακριβώς ο όρος που ταιριάζει στην νέα ταινία του, όσο κι αν το θέμα που προσεγγίζει την παρακαλάει να στραφεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
H Rose (Toni Collette), μια συνεσταλμένη βιβλιοφάγος που η μόνη της χαρά στη ζωή είναι να ξυπνά το πρωί και να πηγαίνει στη δουλειά της σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο, έχει μια και μόνο παθολογική αδυναμία: τα παπούτσια. Ή μάλλον δύο. Τα παπούτσια και την αδερφή της, την Maggie (Cameron Diaz). Όταν πιάνει την αδερφή της να κοιμάται με τον άντρα που η Rose νόμιζε ότι θα της έφερνε το μαργαριταρένιο γοβάκι και θα την έκανε πριγκίπισσα, της μένει μόνο μια αδυναμία και μια ζωή απογυμνωμένη από κάθε σταθερή αξία. Η Maggie από την άλλη, όταν βλέπει πως ο ανεύθυνος, καλοπερασάκιας εαυτός της τη στερεί από τον μόνο άνθρωπο που νοιαζόταν γι’ αυτήν, φεύγει για την ηλιόλουστη Florida, ψάχνοντας μια χαμένη συγγενή, που θα της αλλάξει τη ζωή και θα την ξαναφέρει κοντά στην αδερφή της.
Στο In Her Shoes, ο Hanson ακολουθεί μια πιο ανάλαφρη προσέγγιση στην τσακισμένη και ψιλοϋστερική ψυχοσύνθεση του νεοαμερικάνου απ’ αυτή που προτίμησε στα Wild Boys και 8 mile, ξεκινώντας με την προοπτική και την προδιάθεση ενός συνηθισμένου chick flick, που πολύ σύντομα μετατρέπεται σε μια πολύ ιδιαίτερη ταινία. Παίρνει περίπου ένα μισάωρο στον σκηνοθέτη να τα καταφέρει, όμως στα επόμενα 100 λεπτά, οι απροσδόκητες ανατροπές των αναμενόμενων κλισέ και στερεοτύπων, μετατρέπουν την ταινία του σε ένα αναζωογονητικό κινηματογραφικό παιχνίδι.
Ο Hanson κερδίζει την προσοχή του θεατή προτείνοντάς του πραγματικά ασυνήθιστες διαδρομές της πλοκής, και τον ανταμείβει με αληθοφανείς διαλόγους, απολαυστική κωμωδία και ειλικρινείς δραματικές σκηνές. Οι δυο πρωταγωνίστριες συντονίζονται στην εντέλεια με τους τόνους των ρόλων τους, με την παρουσία της Diaz να είναι σημαντικότερη όχι μόνο για τις μινιμαλιστικές ενδυματολογικά εμφανίσεις της (if you catch my drift), αλλά και για τη χάρη με την οποία συγκρατείται απέναντι σε μια κάμερα που την παρακαλά ασταμάτητα να παρεκτραπεί στη σαχλαμάρα. Μια τραβηγμένη ερμηνεία απ’ την πανέμορφη ξανθιά θα μπορούσε να είναι η καταστροφή της ταινίας, όμως και αυτή όπως και η Collette, επιτρέπουν στον Hanson να αγκαλιάσει με μια μεταδοτική λατρεία τις πρωταγωνίστριές του και να ανανεώσει το είδος της ταινίας του, αποφεύγοντας τις παγίδες που θα το καθιστούσαν απαγορευτικό για μια δροσερή και χαλαρωτική βόλτα απ’ το ποπ-κορν-ο-πωλείο της γειτονιάς σας.
(3/5)Σκηνοθεσία: Curtis Hanson
Σενάριο: Susanah Grant (από τη νουβέλα της Jennifer Winer)
Παίζουν: Cameron Diaz, Toni Collette, Mark Feuerstein
Δείτε το trailer
Μια τυπική αμερικάνικη κομεντί, δεν είναι ακριβώς η ταινία που θα περίμενε κανείς απ’ την σκηνοθέτη του L.A. Confidential και του Wonder Boys, και μια τυπική αμερικανική κομεντί δεν είναι ακριβώς ο όρος που ταιριάζει στην νέα ταινία του, όσο κι αν το θέμα που προσεγγίζει την παρακαλάει να στραφεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
H Rose (Toni Collette), μια συνεσταλμένη βιβλιοφάγος που η μόνη της χαρά στη ζωή είναι να ξυπνά το πρωί και να πηγαίνει στη δουλειά της σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο, έχει μια και μόνο παθολογική αδυναμία: τα παπούτσια. Ή μάλλον δύο. Τα παπούτσια και την αδερφή της, την Maggie (Cameron Diaz). Όταν πιάνει την αδερφή της να κοιμάται με τον άντρα που η Rose νόμιζε ότι θα της έφερνε το μαργαριταρένιο γοβάκι και θα την έκανε πριγκίπισσα, της μένει μόνο μια αδυναμία και μια ζωή απογυμνωμένη από κάθε σταθερή αξία. Η Maggie από την άλλη, όταν βλέπει πως ο ανεύθυνος, καλοπερασάκιας εαυτός της τη στερεί από τον μόνο άνθρωπο που νοιαζόταν γι’ αυτήν, φεύγει για την ηλιόλουστη Florida, ψάχνοντας μια χαμένη συγγενή, που θα της αλλάξει τη ζωή και θα την ξαναφέρει κοντά στην αδερφή της.Στο In Her Shoes, ο Hanson ακολουθεί μια πιο ανάλαφρη προσέγγιση στην τσακισμένη και ψιλοϋστερική ψυχοσύνθεση του νεοαμερικάνου απ’ αυτή που προτίμησε στα Wild Boys και 8 mile, ξεκινώντας με την προοπτική και την προδιάθεση ενός συνηθισμένου chick flick, που πολύ σύντομα μετατρέπεται σε μια πολύ ιδιαίτερη ταινία. Παίρνει περίπου ένα μισάωρο στον σκηνοθέτη να τα καταφέρει, όμως στα επόμενα 100 λεπτά, οι απροσδόκητες ανατροπές των αναμενόμενων κλισέ και στερεοτύπων, μετατρέπουν την ταινία του σε ένα αναζωογονητικό κινηματογραφικό παιχνίδι.Ο Hanson κερδίζει την προσοχή του θεατή προτείνοντάς του πραγματικά ασυνήθιστες διαδρομές της πλοκής, και τον ανταμείβει με αληθοφανείς διαλόγους, απολαυστική κωμωδία και ειλικρινείς δραματικές σκηνές. Οι δυο πρωταγωνίστριες συντονίζονται στην εντέλεια με τους τόνους των ρόλων τους, με την παρουσία της Diaz να είναι σημαντικότερη όχι μόνο για τις μινιμαλιστικές ενδυματολογικά εμφανίσεις της (if you catch my drift), αλλά και για τη χάρη με την οποία συγκρατείται απέναντι σε μια κάμερα που την παρακαλά ασταμάτητα να παρεκτραπεί στη σαχλαμάρα. Μια τραβηγμένη ερμηνεία απ’ την πανέμορφη ξανθιά θα μπορούσε να είναι η καταστροφή της ταινίας, όμως και αυτή όπως και η Collette, επιτρέπουν στον Hanson να αγκαλιάσει με μια μεταδοτική λατρεία τις πρωταγωνίστριές του και να ανανεώσει το είδος της ταινίας του, αποφεύγοντας τις παγίδες που θα το καθιστούσαν απαγορευτικό για μια δροσερή και χαλαρωτική βόλτα απ’ το ποπ-κορν-ο-πωλείο της γειτονιάς σας.