Transamerica (2005) - Review
Transamerica
(3,5/5)
Σκηνοθεσία: Duncan Tucker
Σενάριο: Duncan Tucker
Παίζουν: Felicity Huffman, Kevin Zegers, Fionnula Flanagan
Δείτε/Κρύφτε το trailer v
(Όπως προβλήθηκε στις 11ες Νύχτες Πρεμιέρας)
Η Bree λίγο πριν την προγραμματισμένη εγχείριση αλλαγής φύλου, προκειμένου να γίνει και επίσημως transexual, μαθαίνει ότι έχει ...έναν γιο! Καθώς τον συναντά διαπιστώνει ότι είναι ένας προβληματικός νεαρός, που παίρνει ναρκωτικά και πηγαίνει με άντρες για χρήματα. Μαζί ξεκινούν ένα ταξίδι και η Bree προσπαθεί να έρθει κοντά του και να τον κάνει σωστό άνθρωπο στην κοινωνία, αλλά ούτε λόγος να του αποκαλύψει τη σεξουαλική της ταυτότητα, πόσο μάλλον ότι είναι ο πατέρας του!
Το «Transamerica» είναι ένα road movie, όπου πράγματα συμβαίνουν και αλλάζουν την Bree μέσα της, παρόλο που η επιθυμία της είναι να αλλάξει το... απ’ έξω της. Μην περιμένετε μια καρικατούρα με φτερά και πούπουλα. Η Bree είναι ένας αληθινά δυστυχισμένος άνθρωπος, αλλιώς δε θα ντρεπόταν να μιλάει ανοιχτά για τις προτιμήσεις της. Και ο γιος της, τελικά όταν το μαθαίνει, δεν έχει πρόβλημα με το γεγονός αυτό καθ’ αυτό, αλλά με το ψέμα και την υποκρισία!
Η ταινία έχει χιούμορ, χωρίς να γίνεται φτηνή και πολλές έξυπνες σκηνές, με μακράν αυτή του πάρτι, όπου οι καλεσμένοι αποδεικνύουν περίτρανα ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα, από εδώ οι άντρες, από εκεί οι γυναίκες, αλλά υπάρχουν άνδρες που νιώθουν γυναίκες, γυναίκες που νιώθουν άνδρες, γυναίκες που δε μοιάζουν με γυναίκες και πάει λέγοντας (κατά το γνωστό τραγούδι των Blur)! Με ρεαλισμό παρουσιάζεται η αντιμετώπιση της Bree από τους γονείς της, που επιμένουν να τη φωνάζουν... Stanley! «Μου λείπει ο γιος μου», δηλώνει η μητέρα της για να πάρει ως απάντηση το πικρό, αλλά αληθινό «δεν είχες ποτέ γιο».Η Felicity Huffman (γνωστή από το «Desperate Housewifes» βραβεύτηκε στο φεστιβάλ της Tribeca για την ερμηνεία της και είναι υποψήφια για Όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου -όχι άδικα αφού υποδύεται με επιτυχία τη γυναίκα που είναι παγιδευμένη στο σώμα ενός άνδρα.
Συμπέρασμα; Straight, gay, bi, trans ή asexual, δεν έχει σημασία ο σεξουαλικός προσανατολισμός, αλλά ο κινηματογραφικός! Η Ακαδημία θα έχει άραγε την ίδια άποψη;