Scary Movie 4 (2006)

Το franchise του Scary Movie, είναι μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία: κάθεσαι σε μια καρέκλα, και επί μιάμιση ώρα δέχεσαι απανωτά χαστούκια ηλιθιότητας. Και η αλήθεια είναι, για έναν άνθρωπο που συνήθως βλέπει τουλάχιστον το 80% των ταινιών που βγαίνουν κάθε βδομάδα, υπάρχουν και πιο βασανιστικές εμπειρίες.

Στο τέταρτο μέρος του saga, η ξανθιά Cindy (Anna Faris), γνωρίζει τον (καινούριο) έρωτα της ζωής της, στο πρόσωπο του Tom (Craig Bierko), ο οποίος είναι γείτονας της κατατονικής γραίας που φροντίζει σε ένα στοιχειωμένο κινέζικο σπίτι, στην Αμερική. Ο έρωτάς τους διακόπτεται άξαφνα από την εισβολή φονικών TRiPods απ΄ το διάστημα, κι ενώ ο Tom προσπαθεί να γυρίσει τα παιδιά του στην πρώην γυναίκα του, η Cindy φεύγει για να βρει τη λύση σε ένα χωριό της Βικτοριανής εποχής. Κι αργότερα, όλοι καταλήγουν αλυσοδεμένοι σε μια βρώμικη τουαλέτα. Όπως θα έχετε –ελπίζω-- καταλάβει, στο φετινό μπλέντερ διακωμώδησής του, ο David Zucker ρίχνει λίγο από The Grudge, The Village και Saw, κι απλώνει το μείγμα σε μια βάση από War of the Worlds.

Δεν έχω ακόμη αποφασίσει αν οι τέσσερις τελευταίες οβίδες που έχει εκτοξεύσει εναντίον μας ο μαιτρ της χοντροκομμένης παρωδίας, είναι καρμικό συνεπακόλουθο, ή λεπτή ειρωνεία της κινηματογραφικής Ιστορίας, για τη σκουπιδοπαραγωγή που γεμίζει ανά ντουζίνες τις ατζέντες των διανομέων κάθε βδομάδα. Για τον πιο χαλαρό θεατή πάντως, τον περιστασιακό που δεν πάει σινεμά πάνω από 2-3 (άντε 6 στο high season) φορές τη βδομάδα, το Scary Movie 4, μου φαίνεται λίγο ριψοκίνδυνη υπόθεση.

Όχι γιατί δεν είναι αστείο –τουναντίον. Δεν πρόκειται βέβαια για κωμωδία επιπέδου Monty Python, αλλά αυτό το ξέρουμε όλοι νομίζω. Όμως αν παραδοθείς στην καλαμπουρδιάρικη διάθεσή του, και τεθείς σε απόλυτη εγκεφαλική αδράνεια κατά τη διάρκεια της προβολής, υπάρχουν σκηνές που προσφέρουν μπόλικη και ειλικρινή εκτόνωση, έστω και μόνο δια του υστερικού χαχανητού --ιδίως τα spoofs των Brokeback Mountain και Million Dollar Baby, των δυο πιο πετυχημένων σκηνών της ταινίας, και μάλλον των μοναδικών που δεν έχουν κυκλοφορήσει στα trailers. Γιατί, πραγματικά, τα trailers της έχουν κάνει πολύ μεγάλη ζημιά.

Εκεί που η ταινία τσακίζει και την πιο χαριστική προδιάθεση, είναι στο ασυγκράτητο κακόγουστο χιούμορ τουαλέτας, για την προέλευση του οποίου όμως, δεν ξέρω αν πρέπει να κατηγορούμε περισσότερο τον Zucker, ή τους αδερφούς Farrelly. Η ασταμάτητη χρήση του όμως, δεν αφήνει χώρο για κανένα ελαφρυντικό στον άνθρωπο που κάποτε μας είχε δώσει το Airplane! (1980) και το Top Secret! (1984). Ε, τώρα, και σαν ταινία, και πέρα από τις κωμικές του επιλογές που στο κάτω-κάτω είναι και θέμα γούστου, το Scary Movie είναι ένα κακό χάλι κακοδεμένων σκηνών με μηδενική συνέχεια και χαραμισμένους δεύτερους χαρακτήρες. Αλλά ok, Scary Movie είναι, οπότε δεν έχει και μεγάλη σημασία. Άλλωστε, παίζει κι η Carmen Electra.