The Squid and the Whale (2005)

Δε χρειάζεται να ξέρεις και πολλά περισσότερα για τη ταινία πέρα από ότι τη γράφει και τη σκηνοθετεί ο σεναριογράφος των Υδάτινων Ιστοριών (The Life Aquatic with Steve Zissou (2004)) και είναι και αυτοβιογραφική, της εφηβικής του ηλικίας, από πάνω. Για τέτοια.. διαταραγμένη φάση μιλάμε δηλαδή.


Τώρα ξέρουμε λοιπόν ποιος είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη κουφαμάρα του δεύτερου.. μεγάλου παιδιού του Wes Anderson, δημιουργού των εξαιρετικών Royal Tenenbaums (2001). Και μπορούμε να υποθέσουμε ότι με τη φούρια και των δυο πονημάτων, ο Noah Baumbach κατάφερε και σάρωσε τις υποψηφιότητες και τα βραβεία των αμερικάνικων φεστιβάλ και συντεχνιών.


Από τα οποία, όμως, απουσιάζει, και δικαιολογημένα, η σκηνοθεσία. Ε και το ισχυρό ατού, το υποψήφιο για όσκαρ σενάριο, καταφέρνει να δημιουργήσει μόνο αντιπαθείς χαρακτήρες μιας οικογένειας που μοιάζει να διαλύεται.. φυσιολογικά στα τέσσερα άκρα ενός ψυχιατρικού χάρτη. Και η αντιπάθεια μεγαλώνει λόγω της προσωποποίησης όλων των ηρώων από αχώνευτους πρωταγωνιστές, με προεξάρχουσα τη Laura Linney.

Έτσι το μόνο που μένει είναι η μαύρη χαρά να τους βλέπεις όλους να.. ζουν τη ζωή τους, χωρίς προφανή λόγο. Και η εμφάνιση της Anna Paquin, που ξεχωρίζει σα τη μύγα στο γάλα, σε ένα ακόμα καβλιάρικο ρόλο (όχι βέβαια επιπέδου Rogue ή Polexia Aphrodisia).