Miami Vice (2006)

Πάνω σ’ ένα χαρτάκι με τις λέξεις «MTV Cops», ο Michael Mann πριν είκοσι χρόνια έστησε μια τηλεοπτική σειρά που σημάδεψε τα ‘80s με τις κοφτές ατάκες, το cool στυλ που υπόγεια βράζει με ένταση, το billboard soundtrack και τα πολύχρωμα κοστούμια της. Δυο δεκαετίες μετά, τη μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη, γενικά απείραχτη. Αν εξαιρέσεις τη μουσική και τα πολύχρωμα κοστούμια.Ανοίγοντας την ταινία του με τον τρόπο που εισήγαγε τους αθώους τότε θεατές του στον κόσμο των άψυχων εγκληματιών και των αποφασισμένων μπάτσων, ο Mann μας ρίχνει κατευθείαν στη μέση μιας undercover αποστολής του Sonny και του Rico που ετοιμάζεται να μετατραπεί σε μακελειό. Αλλά δεν μετατρέπεται, γιατί ένα παλιό τους καρφί τους μπλέκει σε μια άλλη υπόθεση, πιο σοβαρή, που περιλαμβάνει μια διαρροή σε κάποιο απ’ τα μεγάλα σώματα τάξης, ένα γκρουπ από Αρίους με μεγάλα όπλα και ένα τεράστιο καρτέλ κοκαΐνης στο οποίο θα πρέπει να διεισδύσουν για να εξουδετερώσουν. Κάπου εκεί μέσα, ο Sonny θα ερωτευτεί την δεξιά χείρα του αρχικακού που είναι τόσο πανίσχυρος που δεν χρειάζεται καν να κουνήσει το στόμα του για να μιλήσει, και ο Rico θα κοντέψει να χάσει τον δικό του έρωτα, απ’ τους τύπους με τα μεγάλα όπλα.Όταν αυτά τα μεγάλα όπλα μπαίνουν σε χρήση, ο Mann είναι προικισμένος με χαρίσματα που μόνο ο Peckinpah θα μπορούσε να ανταγωνιστεί. Εκρηκτικός ρυθμός και εξαιρετική δουλειά στις γωνίες λήψεις, νευρικά τραβήγματα στο ζουμ και απότομα κουνήματα στο κάδρο που προσπαθεί να ακολουθήσει τις γεμάτες σιγουριά κινήσεις των καλοκουρδισμένων στρατιωτών του, εκείνα τα απαλά ποπ-ποπ-ποπ απ’ τα πολυβόλα --πολύ πιο αληθοφανή κι αποτελεσματικά απ’ τους κανονιοβολισμούς που ακούμε συνήθως στα πιστολίδια--, και πάνω απ’ όλα κοφτερό και αλάνθαστο μοντάζ, συνθέτουν τα πανέμορφα όργια μακελειού του. Την εκτόνωση ενός πανέμορφα στυλιζαρισμένου σύμπαντος, όπου η αδρεναλίνη είναι τόσο πηχτή που τη βάζεις σε κυβάκια στον καφέ σου.

Από άποψη πλοκής όμως, η ταινία είναι ένα χάλι. Ο Mann άνετος και σίγουρος, ανεβαίνει στη σκηνή, πετάει ένα σωρό μπάλες στον αέρα, που αναρωτιέσαι πως θα τις κουμαντάρει όλες. Κάτι που λίγη σημασία έχει, γιατί όταν αρχίζουν να κατεβαίνουν, σου ρίχνει το φως στη μούρη και σου λέει «τώρα θα κάνουμε μια μεγάλη σκηνή με πυροβολισμούς, θα σκοτώσουμε ό,τι μας περισσεύει, κι αν θυμάσαι εσύ μετά, έλα να μου πεις ποιος ήταν με ποιόν και πότε μπήκε κι από πού.» Σα να βλέπεις τρία επεισόδια Miami Vice συγχρόνως, και ξαφνικά να σου πετάει τη ληστεία απ’ το HEAT. Που είναι γαμάτη, ναι, αλλά έχει κι ένα σφιχτό στόρι από πίσω. Κάτι που ξέχασε να βάλει ο Mann στο Miami Vice, και σε ξενερώνει ρε γαμώτο.

*η ταινία προβάλλεται απόψε στις 22.30 στο Αττικόν, για τις Νύχτες Πρεμιέρας