Thank You for Smoking (2005)

Ο Nick Naylor είναι το δημόσιο πρόσωπο των αμερικάνικων καπνοβιομηχανιών. Αν η Όπρα καλέσει στην εκπομπή της έναν πιτσιρίκο που πεθαίνει από λευχαιμία να κατηγορήσει τις καπνοβιομηχανίες ότι τον σκότωσαν, αν μια εφημερίδα δημοσιεύσει έρευνες που υποδεικνύουν ότι η νικοτίνη είναι ναρκωτικό, αν ένας Γερουσιαστής θέλει να κατοχυρώσει τα τσιγάρα στα δηλητήρια, ο Nick Naylor είναι αυτός που κάνει τον πιτσιρικά να τον αγαπήσει, θα βγάλει τους επιστήμονες φασίστες, και θα υπονοήσει ότι ο Γερουσιαστής είναι εξίσου φονιάς με τον κύριο Marlboro. Και θα το κάνει πειστικά. Δεν τον ενοχλεί. Είναι η δουλειά του. Δεδομένου ότι μια καλή απόδοση ενός μεφιστοφελικού χαρακτήρα μπορεί να ασκήσει μαγνητική γοητεία σε οποιονδήποτε, η δουλειά του Reitman ήταν μισοτελειωμένη 12 χρόνια πριν, απ’ τον Christopher Buckley, που έγραψε το ομότιτλο βιβλίο. Και αφού απ’ ό,τι φαίνεται, τη σκηνοθεσία δεν την παίδεψε ιδιαίτερα, η μεγαλύτερη συμβολή του Reitman στην ταινία, ήταν να βρει τον άνθρωπο που θα έβγαζε στην οθόνη τη μαεστρία του Naylor στην υπνωτιστική μπουρδολογία και την πέραν αναγνώρισης διαστρέβλωση της αλήθειας. Και τον βρήκε στο πρόσωπο του Aaron Eckhart.

Ο Eckhart δεν αφήνει ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να λάμψει στην ταινία, που θα ήταν μια σειρά από εμπνευσμένα cameo σε απολαυστικά μίνι επεισόδια σάτιρας και σαρκασμού, σκόρπια σε μια ξέχειλη πλοκή, αν δεν υπήρχε αυτός ο εκπληκτικός πρωταγωνιστής. Και εμφανίζεται όταν η ταινία πάει να ξεφύγει, για να μας φυσήξει καπνό στα μάτια και να μετατρέψει σε ναρκωτικό ισχυρότερο απ’ τη νικοτίνη, τον βδελυρό, κατάπτυστο, αλλά τόσο γοητευτικά χαρισματικό χαρακτήρα του.

*η ταινία προβάλεται απόψε στις 20.00 στον Δαναό 1, για τις Νύχτες Πρεμιέρας