The Road to Guantánamo (2006)

Στη ναυτική βάση των Ηνωμένων Πολιτειών στον Κόλπο του Γκουαντάναμο της Κούβας, λειτουργεί από το 2002 ενάντια σε κάθε δυτική συνθήκη και νόμο, όπως αποφάσισε και το Ανώτατο Δικαστήριό τους, "φυλακή" και "δικαστήριο" για όσους οι Αμερικάνοι υποπτεύονται για τρομοκράτες. Παρόλο που δεν είναι η μόνη, όπως παραδέχτηκε και ο Αμερικάνος Πρόεδρος, μαύρη τρύπα της CIA για τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι σίγουρα το πιο γνωστό κολαστήριο του "προηγμένου" πλανήτη.
Όταν στις αρχές του καλοκαιριού τρεις κρατούμενοι αυτοκτόνησαν εκεί, επειδή δε μπορούσαν άλλο, κάποιοι "επίσημοι" χαρακτήρισαν την απόγνωσή τους καλή κίνηση δημοσίων σχέσεων. Λιγότερο επίσημοι και λιγότερο κάφροι θα χαρακτήριζαν περισσότερο αβίαστα με τον ίδιο τρόπο το ντοκιου-δράμα του Michael Winterbottom, για την ιστορία τριών Βρετανών μουσουλμάνων που πέρασαν, όπως ξέρεις πια, δυο χρόνια στο Γκουαντάναμο και έμειναν τελικά ελεύθεροι (χωρίς ποτέ να αθωωθούν). Οι ίδιοι (λιγότερο επίσημοι κάφροι) θα χαρακτήριζαν με τον ίδιο τρόπο και οποιαδήποτε προσπάθεια θα πήγαινε πέρα από ισχυρισμούς ότι οι "Τρεις του Τίπτον" έκαναν διακοπές διαρκείας σε ένα παραδεισένιο κόλπο μακριά από τον.. πολιτισμό.

Άρα θα 'λεγες ότι η ταινία κάνει κήρυγμα στους προσηλυτισμένους. Αλλά κάνεις λάθος. Απ' τη μια, όσοι παθαίνουν που και που μια ψυχοπονιά για τα παιδάκια που πεινάνε στην Αφρική, χρειάζονται και καμιά υπενθύμιση του τι συμβαίνει στο κόσμο πέρα από τον κόσμο τους. Απ' την άλλη, ο δημιουργός, παρόλο που έγινε τελικά σταυροφόρος του σκοπού, ενδιαφέρθηκε για το πείσμα που κράτησε αυτούς τους ανθρώπους ζωντανούς, όπως είχε κάνει και γι' αυτό που οδηγούσε τους Αφγανούς του In This World (2002) στα σύνορα ενός "καλύτερου" κόσμου. Και χρησιμοποιώντας τις μαρτυρίες των τριών, βίντεο από τις ειδήσεις (με εμφανίσεις και του Bush Jr. για comic relief) και ερασιτέχνες ηθοποιούς που έχουν πιο αυθεντικό τον φόβο στα πρόσωπά τους, κάνει μια ταινία σημαντική όσο και οι προηγούμενές του, σημαδιακή όσο και οι αποφάσεις που ακολούθησαν το θόρυβό της, και σκληρή όσο και οι δηλώσεις των επισήμων (και μη) που στέκονται απέναντί της (και μας).