Fast Food Nation (2006)

Το Fast Food Nation: The Dark Side of the All-American Meal του Eric Schlosser κυκλοφόρησε το 2001 και εκτός από λαμπρά διαφωτιστικά δημοσιογραφικά αποσπάσματα που δημοσίευε στο Rolling Stone για χρόνια πριν και αποτελούν τη βάση για οποιοδήποτε σχετικό επιχείρημα πλέον, περιλάμβανε και μια ευρύτερη μελέτη του πως και πόσο επηρρέασε την αμερικάνικη (και όχι μόνο) κουλτούρα η βιομηχανία του γρήγορου φαγητού. Φέτος, δυστυχώς, έγινε και δραματική ταινία από τον Richard Linklater.Ο δημιουργός εδώ και δεκαπέντε χρόνια πάντα ταινιών με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αποφάσισε να κάνει για πρώτη φορά κάτι σε πολιτικό στιλ. Όμως δε τόλμησε να προχωρήσει πέρα από ελαφρό άγγιγμα σε ντοκιμαντέρ, προτιμώντας να παρουσιάσει το βιβλίο σαν ιστορία μυθοπλασίας (και αποδυναμώνοντας έτσι τις εικόνες του). Επιστράτευσε τρεις τουλάχιστο κεντρικές ιστορίες και αρκετές ακόμα περιφερειακές και τις έβαλε να διαπλέκονται σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα, στο πρότυπο του άθλιου Traffic (2000). Αλλά ενώ ο Soderbergh είχε τουλάχιστο την αξιοπρέπεια να κλείνει και καμιά γελοία πλοκή, ο Linklater τις αφήνει να τρέχουν από δω κι από κει και να εξαφανίζονται ξαφνικά σε χαράδρες σα Μεξικανοί σε τρεχάλα να περάσουν τα αμερικάνικα σύνορα. Και παρά το ότι οι guest stars τύπου Bruce Willis ή Avril Lavigne, που εμφανίζονται να πουν καμιά μαλακία τύπου "όλοι πρέπει να τρώμε και λίγα σκατά" ή "οι αγελάδες πρέπει να ζουν ελεύθερες", δίνουν το καλύτερό τους (ή ότι μπορούν αν θες) η εμφάνισή τους απλά αποσπά και επιτείνει τη σύγχυση. Έτσι μένουν κάποιες σκηνές που θα μπορούσαν να παρατεθούν με λεζάντα σε multimedia έκδοση του βιβλίου (αφού αναπαριστούν όσα περιγράφει), και η κάμερα του σκηνοθέτη που σε.. προετοιμάζει, με τη κίνησή της, σε όλη τη διαδρομή ότι θα δεις ντοκιμαντέρ. Για να σου αποκαλύψει στο τέλος, ωμά, ότι τις αγελάδες τις σφάζουν για να τις κάνουν φτηνά μπιφτέκια. Σώπα ρε, μήπως και το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο;