La Masseria delle Allodole (2007): Ιστορικά κομμάτια

Δες/Κρύψε ένα backstage featurette

"Η πιο σημαντική και ταραχτική συνεισφορά στον πολιτισμό της μνήμης" σύμφωνα με τον Spiegel (που τα χώνει και στη διοργάνωση που την άφησε εκτός διαγωνιστικού) προβάλλεται δημόσια σήμερα στο Βερολίνο μέσα σε ανησυχίες για αντιδράσεις. H Φάρμα των Κορυδαλλών, εξιστόρηση από τους αδερφούς Taviani της πραγματικής περιπέτειας μιας οικογένειας κατά τη Σφαγή των Αρμενίων, κάνει πρεμιέρα πριν κλείσει μήνας από τη δολοφονία του Hrant Dink.

Το θέμα είναι φυσικά μεγάλο και το 'χω στο περίμενε εδώ και καιρό, από την ανακοίνωση των φετινών προβολών Berlinale Special. Δυστυχώς χρόνο δεν έχω αλλά ούτε και περιθώρια να το κρατάω άλλο, γι' αυτό αν θες περισσότερα γράψτα μόνος σου και στείλτα μας. Ή περίμενε μέχρι να βρω αν δε βιάζεσαι.


2 Responses so far.

  1. basik-ly said

    Το θέμα είναι άκρως ενδιαφέρον, αλλά η ταινία πέρα από 2-3 πραγματικά πολύ δυνατές σκηνές, είναι φρικτά παλιομοδίτικη - πως ήταν εκείνες οι πολεμικές ταινίες που Αμερικανοί και Γερμανοί μιλούσαν την ίδια γλώσσα; Ε, εδώ ΟΛΟΙ μιλάνε ιταλικά!
    Σαν κιτς μυθιστόρημα, δυστυχώς!

  2. Anonymous said

    «“Δεν είχε ακόμα χαράξει” έλεγε ο πατέρας μου, “όταν όλο το χωριό ξεκίνησε με θρήνους συνοδεία μερικών ζαπτιέδων (Tούρκων χωροφυλάκων) παίρνοντας τον δρόμο της εξορίας, με πολύ λίγα από τα υπάρχοντά τους, αφού τα πάντα έπρεπε να τα εγκαταλείψουν, γυναίκες, παιδιά και γέροι. Oι άνδρες είχαν συλληφθεί τις προηγούμενες μέρες και είχαν οδηγηθεί μακριά από το χωριό, στη γειτονική Kαισάρεια. Yστερα από πορεία μερικών ωρών φτάσαμε στην Kαισάρεια και εκεί που πλησιάζαμε στην πλατεία της πόλης, από την κεφαλή της πορείας άρχισε ένας σπαρακτικός θρήνος που σε λίγο έφτασε και σε μας και μας κάλυψε. Aντικρύσαμε ένα φοβερό θέαμα. H πλατεία είχε μετατραπεί σε ένα δάσος με αγχόνες με τα άψυχα σώματα των αγαπημένων μας να κρέμονται. O θρήνος ξέσκιζε τον ουρανό, γυναίκες σφιχταγκαλιάζαν τα μικρά τους και περνούσαν μπροστά από τις κρεμάλες χωρίς να τους επιτρέπεται να σταματήσουν έστω και λίγο. Aλλες έπεφταν λιπόθυμες, κλαίγοντας σπαρακτικά τραβώντας τα μαλλιά τους. Oι ζαπτιέδες τις χτυπούσαν βάναυσα υποχρεώνοντάς τις να προχωρήσουν. Aδιάφορο για τον θρήνο των γυναικών, ένα χαμίνι, τουρκόπαιδο, ξυπόλυτο, τριγυρνούσε μέσα στις αγχόνες, καγχάζοντας και τραβώντας από τα πόδια τα σώματα των κρεμασμένων, τα έφτυνε, τα κουνούσε πέρα δώθε, και φώναζε χλευαστικά “Πού είναι η Aρμενία σας;” Kαι φυσούσε το πρωινό αεράκι κάνοντας τα άψυχα αθώα σώματα να αιωρούνται μέσα σε μια μακάβρια μελωδία που δημιουργούσαν οι τριγμοί από τα σχοινιά και τις αγχόνες».

    Kαραμπέτ Kαλφαγιάν
    από την Καθημερινή,17/04/2005

Copyright © 2012 Movies for the Masses, Challenging common sense since 2004. Your ticket is
Contact us at moviesforthemasses@gmail.com. Subscribe by RSS or E-mail.