300 (2007)

Αφού αγνοήσεις τις ανοησίες περί ιστορικών αμφιβολιών, αυξημένων δημιουργικών ελευθεριών και έντονων συγγενειών με το φανταστικό, που εκθέτουν μονάχα την άγνοια ή/και την αφέλεια όσων τις εκφέρουν, κόψε εισιτήριο για το πρώτο μεγάλο υπερθέαμα της χρονιάς. Ο Λεωνίδας και οι επίλεκτοι Σπαρτιάτες του, σε περιμένουν να φυλάξετε Θερμοπύλες, και να αποκρούσετε όλες τις φυλές του Ξέρξη.
Το φιλμ είναι βασισμένο όπως ξέρεις στο ομώνυμο comic του Frank Miller, ο οποίος είναι καθ' οδόν να γίνει ο καινούριος Stephen King του Hollywood με το Ronin και το Sin City saga του να βρίσκονται ήδη στις προ-παραγωγές, και αν δεν το 'χεις διαβάσει, τώρα είναι μια καλή ώρα να το πιάσεις στα χέρια σου και να δεις αν σ' αρέσει η μυθολογία, για να μην πας στην ταινία κι αρχίσεις μετά τις γκρίνιες. Όχι τίποτ' άλλο, αλλά για να μην εκτεθείς κι εσύ. Γιατί ο Snyder, ακολουθώντας το παράδειγμα του Rodriguez και του ίδιου του Miller στο Sin City (2004), δεν βγάζει ταινία απ' το βιβλίο, αλλά μεταφέρει τις σελίδες του στην οθόνη, αυτούσιες, κομπλέ με την πανέμορφη γκραβουρίστικη αισθητική της νερομπογιάς τους. Φτιάχνει εικόνες υπερβατικές, ανέπαφες από οποιαδήποτε έννοια ρεαλισμού, ένα ζωντανό έργο αναγεννησιακής σχεδόν τέχνης, που δημιουργεί το μαγευτικά εφιαλτικό τοπίο μέσα στο οποίο μάχονται μέχρι τελευταίου οι πορφυροντυμένοι Σπαρτιάτες, σαν λυσσασμένοι πολεμιστές απ' την κόλαση, καταραμένοι στην αιώνια δίψα τους για φόνο και αίμα.

Όλοι σχεδόν οι ηθοποιοί του Snyder είναι Άγγλοι, ή Σκοτσέζοι, επιλογή που έχει φάση, γιατί οι τύποι θα μπορούσαν να σου απαγγείλουν το μενού του απέναντι φαστφουντάδικου σα να' ταν Σαίξπηρ, κι αυτό προσθέτει στο όλο πομπώδες του εγχειρήματος. Το οποίο βέβαια ξεφεύγει και γέρνει προς την παρωδία τις πιο ακατάλληλες ώρες --ο Ξέρξης για παράδειγμα, με το παρουσιαστικό έκφυλου μοντέλου με σαδομαζό γούστα και τη φωνή του Darth Vader, πρέπει να είναι ο πιο κατά λάθος κωμικός χαρακτήρας της χρονιάς. Και θα σε ξεριζώσει βιαίως απ' την ατμόσφαιρα του αντρίκειου μακελειού του σμιλεμένου λόχου, όπως θα κάνει και η επίφαση δραματουργίας στα διαλείμματα των μηχανορραφιών και των παρσιμάτων της βασίλισσας Γοργώς πίσω στη Σπάρτη, αλλά μην έχεις αμφιβολία ότι ο Snyder θα σε αποζημιώσει για τα βαρετά κομμάτια, με σκηνές μάχης επικές, σπηνταρισμένη μονταζιέρα σε κέφια που ανοίγουν νέους ορίζοντας ακόμα και σ' αυτό το ίδιο το MTV, και κάτι καταπληχτικά αιματοπιτσιλίσματα trademark του Miller, που έχεις να τα δεις απ' όταν έπαιζες Mortal Kombat 3. Ή απ' τους πίνακες του Pollock.


Πάντως αν επιμένεις να χαλιέσαι απ' τα τερατάκια του Ξέρξη, αγνοώντας τα έτσι κι αλλιώς ιμπρεσιονιστικά κρεσέντο του Miller (ο οποίος τα ζωγράφιζε όταν ο Peter Jackson γύριζε ακόμα B-movies), σκέψου ότι οι Σπαρτιάτες του Snyder παραμένουν Έλληνες, και κανείς ποτέ στον παγκόσμιο κινηματογράφο, δεν έχει απεικονίσει τους Έλληνες ως τόσο μεγαλειώδεις ηρωικούς γαμιάδες, με τέτοιο ανυπέρβλητο στυλ και τεχνική που να σου φεύγει η μαγκιά. Άσε που η εικονογράφηση του μηχανισμού λειτουργίας της σπαρτιάτικης φάλαγγας, έστω και ως αποκομμένη σκηνή, πρέπει ν' αρχίσει να διδάσκεται σε στρατιωτικές σχολές και αίθουσες σχολείων μαζί.