No Body Is Perfect (2006)

Από τον τίτλο θα περίμενες κάτι σε καμπάνια κατά των πλαστικών εγχειρήσεων αλλά το ντοκιμαντέρ του Raphaël Sibilla σταμάτησε λίγο πριν να δείξει αυτο-εγχειρήσεις. Ξεκινώντας να καταπιάνεται με σεξουαλικές διαστροφές ανά τον κόσμο, έφτασε.. όπου το έβγαλε ο δρόμος.Όπως λέει το blurb, ο παραγωγός Emmanuel Prévost διάλεξε τον Γαλλο-Ελβετό σκηνοθέτη ακριβώς γιατί δεν είχε καμιά απολύτως εμπειρία γύρω από το θέμα. Και αυτό λειτουργεί ως ένα σημείο θετικότατα. Με συμπαθητική φάτσα και αφέλεια και ανυπόκριτη περιέργεια και αμεροληψία, ο Sibilla γύριζε για τρία (3) χρόνια τον πλανήτη γνωρίζοντας ανθρώπους. Και αυτοί είναι τελικά το θέμα του ντοκιμαντέρ του. Άνθρωποι που κάνουν όλα αυτά τα περίεργα και σοκαριστικά που έχεις ακούσει, αλλά το.. απολαμβάνουν και κυρίως δε βλέπουν γιατί να τα αντιμετωπίζουν έτσι. Άνθρωποι. Και έτσι κάπου εκεί χάνεται η μπάλα. Βλέπεις, για το μεγάλο κοινό μπορεί η κάμερα και τα αντικείμενά της να παρεκκλίνουν, όμως τα περισσότερα που διαλέγει να παρακολουθήσει είναι κοινότυπα για όσους δε συζητάνε δυο χρόνια με το είσαι το ταίρι μου για να δοκιμάσουν οτιδήποτε μη ιεραποστολικά ορθό ή απλά γεννήθηκαν χτες. Γι' αυτούς το ίδιο θα ήταν ένα ντοκιμαντέρ για το πόσο καλά παιδιά είναι οι χοντροί, οι χεβιμεταλάδες, οι γκέι ή οποιαδήποτε "μειονότητα" που περικλείεται μόνο από.. εισαγωγικά πια. Για τους υπόλοιπους η προσπάθεια έχει τόσο ενδιαφέρον όσο και η αναβίωση των σοκιουμαντέρ (i.e. τύπου Shocking Asia) που θα 'λεγες ότι επιχειρεί, κρίνοντας από διάφορα στιχάκια (τύπου "WARNING The images you are about to see may shock or offend some of you") της προώθησης.

Τελικά το φιλμ μένει μετέωρο να ισορροπεί σε φεστιβαλικά σκοινιά, προς τέρψιν κοινού που στο μεγαλύτερο μέρος του ισορροπεί με τη σειρά του στα όρια της συμβατικότητας. Και απλά ίσως να τα ξεχειλώνει κομματάκι.