Ye yan (2006)

Στα σεναριακά credits μπορεί να μην υπάρχει ο Σέξπιρ αλλά υποχρεωτικά αναφέρω κι εγώ ότι το Βραδυνό Συμπόσιο είναι χαλλαρά βασισμένο στον Άμλετ. Χρονικά τοποθετημένο περίπου χίλια χρόνια πριν, στη περίοδο των Πέντε Δυναστειών και Δέκα Βασιλείων, το φιλμ μπλέκει κι άλλους μύθους στην ιστορία του, που από τα credits ακόμα θέλει κεντρικό χαρακτήρα μια αυτοκράτειρα που χηρεύει. Και γατζώνεται στην πιο μεγάλη πολυθρόνα της αυτοκρατορίας, σα γυναίκα του κουνιάδου της που έτσι λίγο δηλητηρίασε τον άντρα της για να τον διαδεχτεί. Ε και σα λογικός άνθρωπος έχει βάλει επόμενο όνομα στη λίστα του βασιλικού νεκροθάφτη τον γιο του δολοφονημένου.
Το μόνο άλλο βασικό που χρειάζεται να ξέρεις είναι ότι η Κίνα έστειλε στα Όσκαρ την Κατάρα του Κίτρινου Λουλουδιού (2006) μέσα σε κριτική αποδοκιμασία του Συμπόσιου (ή Δείπνου Δολοφόνων αν είσαι Έλληνας μεταφραστής), και τελικά έκανε χάρη στο Χονγκ Κονγκ που το υπέβαλλε υπερήφανα σα δικό του. Άρα δε χρειάζεται εγώ να πω ότι εκεί που ο Zhang Yimou το είδος "κινέζικη ιστορική με αεροπλανικές σπαθομαχίες" το γάμησε και ψόφησε, ο Feng Xiaogang (με μεγάλη ιστορία στη mainstream κωμωδία στη πατρίδα του, λέει) το επανακαθόρισε στα πρότυπα των χογκογκέζικων ματοβαμμένων οπερών. Ασυγκράτητο στο μελόδραμα που υπηρετεί τις στιγμιαίες εξάρσεις βίας, στην απεικόνιση αυτής τη βίας με ρεαλιστικούς κουβάδες αίματος, και την οπτική χλιδή (που καθυστέρησε τη παραγωγή σε πολλές φάσεις, αν κατάλαβα καλά), το φιλμ είναι και αναπολόγητα αργό στα περισσότερα σημεία. Αντίθετα με ότι θα περίμενες, ακόμα και για τις Μάσες που διαβόητα αρχίζουν τα χασμουρητά ενώ το τελευταίο κομμένο κεφάλι δεν έχει σταματήσει να πετάει, το slow motion λειτουργεί συνολικά, και όχι μόνο στις σκηνές που το κόκκινα ζουμιά σπιλώνουν το χιόνι. Και το αποτέλεσμα είναι μια κλάση ανώτερο από τις τελευταίες βαρετές σχετικές προσπάθειες. Αλλά προδίδεται από τη πρωταγωνίστριά του που προσφέρει μέχρι και το κωλαράκι της για να σου τραβήξει το ενδιαφέρον, όμως είναι πολύ baby και πολύ baby face για τέτοιο ρόλο. Δυστυχώς η ασύγκριτα καβλιάρα, ειδικά σε ρόλους σκύλας, Gong Li έκανε το λάθος να ξαναεμπιστευτεί μετά από τόσα χρόνια τον Yimou (και άρα δε μπορούσε να παίζει παράλληλα κι εδώ see?).