Le Beau Mariage (1982)

Αντιπαθητική 25άρα παίρνει την απόφαση να παντρευτεί στο ξαφνικό, χωρίς να έχει υπόψιν της το γαμπρό. Στα γρήγορα βρίσκει κάποιον που δε συμμερίζεται ιδιαίτερα τα αισθήματά της, πλην όμως η επίμονη νεαρή πασχίζει να του πασάρει τα θέλγητρά της εις μάτην.Ο τίτλος δεν ανταποκρίνεται ιδιαίτερα στο περιεχόμενο, ούτε καν ως κωμική αντίστιξη. Δυστυχώς η ατέλειωτη πάρλα της αδιάφορης μελαχρινής Béatrice Romand είτε στον ταλαίπωρο που πάει να τυλίξει, είτε στην κολλητή της είναι, εκτός των άλλων, κακοπαιγμένη και αφύσικη. Ο Eric Rohmer, ο κρυψίνους εκπρόσωπος της Nouvelle Vague και παλιός κριτικός των Cahiers du Cinéma, δεν είναι φαν των υπερκινητικών σεναρίων. Οι ιστορίες του έχουν το ρυθμό της καθημερινής ζωής, είναι αργές, φαινομενικά ανούσιες με καθ’ όλα συνηθισμένους χαρακτήρες. Ρεαλιστική στη σύλληψη και με δόση θεατρικότητας στην εκτέλεση, η μελέτη των ανθρωπίνων σχέσεων στην οποία επιδίδεται δεν βγάζει σε ομαλά μονοπάτια. Καθώς Ο Τέλειος Γάμος υπάγεται (όπως και οι περισσότερες ταινίες του), δεύτερος κατά σειρά, σε έναν ευρύτερο κύκλο με την ονομασία Comédies et Proverbes, εκτιμάται καλύτερα στο συνολικό του πλαίσιο.

Συγκεκριμένα, οπτικοποιεί την έκφραση "χτίζει παλάτια στην άμμο" (παλάτια στην Ισπανία για τους Γάλλους), αλλά περισσότερο πετυχαίνει παραλληλισμό με το γνωστό μύθο του Αισώπου: η αλεπού που τεντώνεται να φτάσει τα σταφύλια χωρίς αποτέλεσμα, αποφασίζει τελικά ότι είναι άγουρα ακόμη. Ομοίως και η πρωταγωνίστρια κολλάει στο αντικείμενο του πόθου της μέχρι αηδίας, μόνο για να αποφανθεί στη συνέχεια ότι της ξινίζει και ποτέ δεν το ήθελε πραγματικά. Και πάει γι' άλλα. Λεπτολόγος στην ψυχολογία και την κατάδειξη του τυχαίου/ αυθόρμητου σε πείσμα του ορθολογισμού σίγουρα ο Rohmer αναδεικνύεται επιτυχώς.