Mýrin (2006): Karlovy Vary Crystal Globe trailer

Όταν οι Ισλανδοί δεν μεθάνε σε σημείο αυτοκτονίας, μεθάνε σε σημείο να πλακώνονται μεταξύ τους και να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο. Γενική παραδοχή που κάνει μεσήλικα επιθεωρητή να υποθέτει ότι πίσω από φρέσκια υπόθεση δολοφονίας δεν κρύβεται τίποτα περισσότερο από περιστασιακή διαμάχη που πήγε λίγο πιο μακριά απ' όσο έπρεπε. Μόνο που όπως γίνεται συνήθως σε film-noir περιπτώσεις, διάφορα ασύνδετα στοιχεία δεν του κάθονται καλά.

Κάπως έτσι στήνει ο Baltasar Kormákur του 101 Reykjavic (2000), τον σκελετό του αστυνομικού του θρίλερ, που απ' ότι λέει ο Van Hoeij στο europeanfilms.net, εκτός από υποδειγματικό στα θριλεροατμοσφαιρικά και σεναριακά του, καταφέρνει να λειτουργήσει και ως ψυχογράφημα μιας χώρας πολύ ακριβές και εύστοχο στην αναπαράστασή του, και πολύ εύπεπτο για τους αλλοδαπούς θεατές, καταλήγοντας τελικά σε ένα όχι who, αλλά whydunnit κυνηγητό απαντήσεων. Όλο αυτό το επίτευγμα, μεταφράστηκε σε φοβερές επιδόσεις στα ταμεία της χώρας του όταν βγήκε στις αίθουσες, και την Κρυστάλλινη Σφαίρα καλύτερης ταινίας χθες βράδυ, στο κλείσιμο του 42ου κινηματογραφικού φεστιβάλ του Karlovy Vary. Μαζί με το μεγάλο βραβείο της διοργάνωσης, ο Kormákur πήρε και το βραβείο Δον Κιχώτη της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κύκλων, που φέτος γιόρτασε 60 χρόνια "οργανώνοντας τις κινηματογραφικές κοινότητες του κόσμου", σε περίπτωση που δεν είχες νιώσει οργανωμένος ακόμα. Όλα αυτά αμέσως μετά την τιμητική βράβευση του Danny DeVito για την συνολική του συνεισφορά στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Στ'αλήθεια!