Aleksandra (2007)

Γραία επισκέπτεται το αγγόνι της που είναι αξιωματικός σε βάση της Τσετσενίας.Φλου ποετίκ στοχασμός στο ήθος του πολέμου μέσα απ' την αντιπαράθεση μιας γυναίκας δυο βήματα απ' το φυσικό θάνατο και μιας στρατιάς ανδρών που σερβίρουν τον πρόωρο απλόχερα όταν δεν τον αντικρίζουν οι ίδιοι, το τελευταίο πόνημα του Sokurov, μοιάζει περισσότερο με αντιπαράθεση του Αλτσχάιμερ κόντρα στη μιλιταριστική πειθαρχία. Κουρασμένος δημιουργικά και θεματικά, ο Sokurov προσφέρει μια φαφλατάδικη δοκιμή των ορίων της κατατονίας, με κρίσεις άνοιας που εκτός απ' την ηρωίδα φαίνεται να παθαίνει κι ο μονταζιέρης, σε μια απ' αυτές τις ταινίες που σου θυμίζουν πόσο πολύτιμη είναι η ζωή, υπογραμμίζοντας απλά ότι είναι πολύ μικρή για τους την χαραμίζεις.