Written by
cheaptalk
in
no category
Reservation Road (2007): Τραχύ trailer
Το θεωρητικά μεγαλύτερο από τα αρκετά φετινά οσκαρικά χαρτιά της Focus αποκαλύφτηκε, και αυτό μετά το Lust, Caution (2007) σχετικά περίεργα, στο Amazon(!) όπου το ξετρύπωσε ο JoBlo.
Ένα φιλμ χωρίς ιδιαίτερα χλιδάτη παραγωγή, ούτε τρανταχτά ονόματα στο καστ (παρά το συνηθισμένο, σε τέτοιες περιπτώσεις, γαϊτανάκι υποψηφιοτήτων και βραβείων) παίζει από τον Μάρτη στα φαβορί λοιπόν. Και ο λόγος είναι απλά ότι έχει ολοκληρωθεί, έχει προβληθεί και έχει προγραμματιστεί φιλόδοξα, πράγματα ιδιαίτερα σημαντικά σε ένα χορό σπεκουλαρίσματος. Αν προσθέσεις ότι είναι χαρακτηριστικά απολίτικο και ελαφρόγδουπο σε μια χρονιά γεμάτη.. καυτά ερωτήματα, βλέπεις να αυξάνονται οι πιθανότητες να ξεχωρίσει, με αντίστοιχη μείωση των προσδοκιών απόδοσης (i.e. μάλλον θα περιοριστεί σε υποψηφιότητες, αφού τα βραβεία αναγκαστικά θα πρέπει να έχουν θέση) που ενισχύεται από την αδιαφορία για χρυσάφι των πρωταγωνιστών του (Joaquin Phoenix, Jennifer Connelly), και σαν ειδικός πια μπορείς να αρχίσεις να ποντάρεις κι εσύ.
Το αγροτικό του στα κοινωνικοπολιτικά το έχει κάνει και με το παραπάνω ο Terry George, σκηνοθέτης του Hotel Rwanda (2004) και σεναριογράφος του Εις το Όνομα του Πατρός (1993), που έχει βάλει κι εδώ, όπως συνηθίζει, το χεράκι του στη διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του John Burnham Schwartz από τον ίδιο (τον συγγραφέα). Διασκευή που είχε κινήσει το ενδιαφέρον διάφορων χρυσοθύρων αν το πιστεύεις, παρά την αναμενόμενη τραχιά, ντοκιμενταρίστικη εικόνα που.. δεν απογοήτευσε (τις προσδοκίες) όπως βλέπεις.
Ένα φιλμ χωρίς ιδιαίτερα χλιδάτη παραγωγή, ούτε τρανταχτά ονόματα στο καστ (παρά το συνηθισμένο, σε τέτοιες περιπτώσεις, γαϊτανάκι υποψηφιοτήτων και βραβείων) παίζει από τον Μάρτη στα φαβορί λοιπόν. Και ο λόγος είναι απλά ότι έχει ολοκληρωθεί, έχει προβληθεί και έχει προγραμματιστεί φιλόδοξα, πράγματα ιδιαίτερα σημαντικά σε ένα χορό σπεκουλαρίσματος. Αν προσθέσεις ότι είναι χαρακτηριστικά απολίτικο και ελαφρόγδουπο σε μια χρονιά γεμάτη.. καυτά ερωτήματα, βλέπεις να αυξάνονται οι πιθανότητες να ξεχωρίσει, με αντίστοιχη μείωση των προσδοκιών απόδοσης (i.e. μάλλον θα περιοριστεί σε υποψηφιότητες, αφού τα βραβεία αναγκαστικά θα πρέπει να έχουν θέση) που ενισχύεται από την αδιαφορία για χρυσάφι των πρωταγωνιστών του (Joaquin Phoenix, Jennifer Connelly), και σαν ειδικός πια μπορείς να αρχίσεις να ποντάρεις κι εσύ.
Το αγροτικό του στα κοινωνικοπολιτικά το έχει κάνει και με το παραπάνω ο Terry George, σκηνοθέτης του Hotel Rwanda (2004) και σεναριογράφος του Εις το Όνομα του Πατρός (1993), που έχει βάλει κι εδώ, όπως συνηθίζει, το χεράκι του στη διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του John Burnham Schwartz από τον ίδιο (τον συγγραφέα). Διασκευή που είχε κινήσει το ενδιαφέρον διάφορων χρυσοθύρων αν το πιστεύεις, παρά την αναμενόμενη τραχιά, ντοκιμενταρίστικη εικόνα που.. δεν απογοήτευσε (τις προσδοκίες) όπως βλέπεις.
Previously on Movies for the Masses: The Kite Runner (2007): Κακό trailer