The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford (2007)

Η δολοφονία του Jesse James, από τον δειλό Robert Ford.Για ταινία που έχει όλη την πλοκή της απλωμένη στον τίτλο της, η διάρκεια των 2μιση ωρών φαίνεται τουλάχιστον τραβηγμένη μπορείς να πεις, αλλά αν αντέξεις να την δεις, το πιθανότερο είναι να πάψεις να το πιστεύεις. Σε κάτι που μπορεί να σου προκύψει με την ίδια ευκολία μεθυστικό ή νανουριστικό ανάλογα με τα γούστα και τις αντοχές σου, χωρίς να τσιγκουνεύεται ούτε το χρόνο του ούτε το υπερστυλιζάρισμα, ο Andrew Dominik που είχε προκαλέσει μια κάποια αίσθηση πριν εφτά χρόνια με το Chopper (2000) (αναδεικνύοντας και τον Eric Bana σε face to watch), με την ανεκτίμητη συμβολή του κινηματογραφιστή του, του Roger Deakins, αναδομεί όχι μόνο την εικόνα, την αίσθηση και τη μυρωδιά του Φαρ Ουέστ με τον παλιομοδίτικο τρόπο γραφής και ανάπτυξής του, αλλά και ένα πανέμορφο, στοιχειωτικό, λιτό πορτραίτο της αμερικάνικης εκδοχής της έννοιας του θρύλου εικονογραφημένου. Την ουσία του star system και τον τρόπο που οι άνθρωποι χτίζουν την ανάγκη τους γι' αστέρια και μετά απομυζούν, σκοτώνουν, στα πτώματα των αστεριών αυτών. Παρουσιάζει με οικονομική λυρικότητα, τον Jesse James ως όλα αυτά τα πράγματα που τον τραγουδούσαν (παρεξηγημένο ημίθεο επαναστάτη, δίκαιο εκδικητή, καταραμένο ιππότη, μια δύναμη της φύσης που κατέβηκε στη γη για να κρατήσει τις ισορροπίες), την ίδια ώρα που με διακριτική μελετημένη εύστροφη ευστοχία, ανατρέπει τον ίδιο και το τοπίο του, αποκαλύπτοντας μέσα απ' την εξέλιξη του δειλού Robert Ford (ή κυρίου Ripley με ημίψηλο) από πρώιμο celebrity stalker σε εραστή της δονκιχωτικής του φαντασίωσης, τον κούφιο ήχο ενός τσίγκινου ειδώλου.

Σαν ενσαρκώσεις δυο διαφορετικών εποχών, η μια στο ξεκίνημα της δύσης των 34 ετών του ειδυλλιακά ιδεαλιστικού αμίληκτου τυχοδιώκτη Jesse James κι η άλλη στην ανατολή των 19 του ανασφαλούς και απελπιστικά πεινασμένου για εμπνεύσεις, ινδάλματα και κατακτήσεις Robert Ford, η σύγκρουσή τους είναι τόσο αναπόφευκτη και το αποτέλεσμα τόσο προδεδικασμένο όσο διατάζει ο τίτλος της ταινίας. Η δολοφονία του Jesse James, του τελευταίου μιας φάρας σπουδαίων ανδρών, από τον δειλό Robert Ford, τον πρώτο μιας φάρας εμποτισμένων με την πεποίθηση ότι γεννήθηκαν για σπουδαία πράγματα, είναι συνάμα η δολοφονία της ρομαντικής αθωότητας απ' την ασχημόφατσα της πραγματικότητας, η δολοφονία του πατέρα απ' την ενηλικίωση του γιου, η δολοφονία της μποέμικης αυτοδικίας και της ελευθερίας του αμερικάνικου ονείρου απ' τον κρατικό παρεμβατισμό του παγκόσμιο ιμπεριαλισμού. Και τελικά, είναι η δολοφονία του τυχαίου, απ' τον ντετερμινισμό του γραπτού, ή της γραμμένης μοίρας. Ένας θρίαμβος της κεκαλυμμένης χειραγώγησης των συμπτώσεων και της κομβικής τοποθέτησής τους στην ευρεία αψίδα της ιστορίας, με τρόπο τέτοιο που να μακελεύουν με βαμβάκι την ψευδαίσθηση των ελεύθερων επιλογών, ώσπου τελικά βρίσκεσαι μ' ένα πιστόλι στο χέρι, την κάνη του στραμμένη στα όνειρά σου, και καμία άλλη επιλογή απ' το να τραβήξεις τη σκανδάλη. Και να τους απλώσεις τα μυαλά, στο άλογο που καβαλούσαν.