Deutscher Filmpreis 2008: Οι νικητές
Δέκα (10) χρόνια μετά τις πρώτες του υποψηφιότητες με τη πρώτη του ταινία, το Kurz und Schmerzlos / Short Sharp Shock / Ακαριαίο Χτύπημα (1998), και τέσσερα (4) αφότου τα σάρωσε με το Gegen die Wand / Head On (2004), τα Γερμανικά Κινηματογραφικά Βραβεία φόρτωσαν και πάλι με χρυσές Λόλες τον σημαντικότερο σύγχρονο δημιουργό τους. Η Άκρη του Ουρανού / Auf der Anderen Seite / The Edge of Heaven (2007) έφυγε κουβαλώντας βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου και μοντάζ, και κάτι εκατομμύρια ευρώ, την Παρασκευή από το Palais am Funkturm του Βερολίνου.
Ο Fatih Akin δε παρέλαβε αυτή τη φορά κανένα βραβείο εκ μέρους του τούρκικου κινηματογράφου, όπως είχε κάνει στις Κάνες, και υποθέτω ότι το πήρε απόφαση πια, μετά και τα Ευρωπαϊκά Βραβεία που τις ακολούθησαν, ότι το λιγότερο δυνατό του χαρτί, εμφανέστερα στη λιγότερη ξέφρενη δημιουργία του, το σενάριο που πάντα συζητάει με όποιον τυχαίνει να βρίσκεται στο πλατό, ήταν το ισχυρότερο μιας Γηραιάς Ηπείρου απεγνωσμένης για καλές ιστορίες. Απόφαση πήρε ο γεννημένος στο Αμβούργο σκηνοθέτης και τις συγκρίσεις με τον Rainer Werner Fassbinder μιας χώρας απεγνωσμένης για τη συνέχεια του Νέου Γερμανικού Κινηματογράφου, κρίνοντας από την επιλογή της Hanna Schygulla σε δευτεραγωνιστικό ρόλο που οδήγησε και στη μόνη υποψηφιότητα του φιλμ η οποία παραδόξως δε χρυσώθηκε από την γερμανική Ακαδημία. Η Άκρη του Ουρανού, σημαντικό δείγμα πανευρωπαϊκού κινηματογράφου του 21ου αιώνα, είχε τιμηθεί και με το πρώτο στην ιστορία βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Περισσότερες υποψηφιότητες, έξι (6) συνολικά, αλλά λιγότερα αγαλματάκια μάζεψαν οι Kirschblüten / Cherry Blossoms (2008), η πιο καλλιτεχνίζουσα από τις mainstream δουλειές της πενηντάρας Doris Dörrie, με θέμα έναν χήρο που ταξιδεύει στην Ιαπωνία και τιμές για τον πρωταγωνιστή Elmar Wepper και τα κοστούμια της. Η ταινία ήταν υποψήφια για κορυφαία της χρονιάς (και ήρθε ασημένια δεύτερη), σε μια διοργάνωση που θέλησε να κρατήσει τις ισορροπίες προκρίνοντας auters από τη μια, σα τον Akin και τον Christian Petzold με τη Yella (2007) του, και κάποιες σχετικά εμπορικές επιτυχίες σα το Die Welle / The Wave (2008) από την άλλη. Παρολαυτά η απουσία του Keinohrhasen / Rabbit Without Ears (2007) των €40 μυρίων σε εισπράξεις, τεχνικά για λόγους μη υποβολής έγκαιρης υποψηφιότητας, εξαγρίωσε τον δημιουργό του Til Schweiger σε βαθμό να ετοιμάζει δικά του, δημοφιλή, βραβεία, και ξαναματάναψε τις γνωστές ποιοτοταμειακές κόντρες που έχει πια αφήσει πίσω της ακόμα και η αμερικάνικη Ακαδημία. Ο Schweiger πάντως πήγε στη τελετή, ευδιάθετος, πιθανά γιατί κυριαρχούσαν τα στράπλες, τα μεγάβυζα, και τα στράπλες μεγάβυζα στις συνδαιτημόνες του. Στη σκηνή παρά τα αεροπλανικά και τις μπουτάρες της Barbara Schoeneberger που παρουσίαζε, τη παράσταση φαίνεται να έκλεψε, κρίνοντας από τις δεκάδες φωτογραφίες που κυκλοφορούν, η πρωταγωνίστρια του Petzold και βραβευμένη και στο περσινό Βερολίνο, Nina Hoss.
Όλοι οι νικητές στο δελτίο τύπου "Die Preisträger Deutscher Filmpreis 2008"
Ο Fatih Akin δε παρέλαβε αυτή τη φορά κανένα βραβείο εκ μέρους του τούρκικου κινηματογράφου, όπως είχε κάνει στις Κάνες, και υποθέτω ότι το πήρε απόφαση πια, μετά και τα Ευρωπαϊκά Βραβεία που τις ακολούθησαν, ότι το λιγότερο δυνατό του χαρτί, εμφανέστερα στη λιγότερη ξέφρενη δημιουργία του, το σενάριο που πάντα συζητάει με όποιον τυχαίνει να βρίσκεται στο πλατό, ήταν το ισχυρότερο μιας Γηραιάς Ηπείρου απεγνωσμένης για καλές ιστορίες. Απόφαση πήρε ο γεννημένος στο Αμβούργο σκηνοθέτης και τις συγκρίσεις με τον Rainer Werner Fassbinder μιας χώρας απεγνωσμένης για τη συνέχεια του Νέου Γερμανικού Κινηματογράφου, κρίνοντας από την επιλογή της Hanna Schygulla σε δευτεραγωνιστικό ρόλο που οδήγησε και στη μόνη υποψηφιότητα του φιλμ η οποία παραδόξως δε χρυσώθηκε από την γερμανική Ακαδημία. Η Άκρη του Ουρανού, σημαντικό δείγμα πανευρωπαϊκού κινηματογράφου του 21ου αιώνα, είχε τιμηθεί και με το πρώτο στην ιστορία βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Περισσότερες υποψηφιότητες, έξι (6) συνολικά, αλλά λιγότερα αγαλματάκια μάζεψαν οι Kirschblüten / Cherry Blossoms (2008), η πιο καλλιτεχνίζουσα από τις mainstream δουλειές της πενηντάρας Doris Dörrie, με θέμα έναν χήρο που ταξιδεύει στην Ιαπωνία και τιμές για τον πρωταγωνιστή Elmar Wepper και τα κοστούμια της. Η ταινία ήταν υποψήφια για κορυφαία της χρονιάς (και ήρθε ασημένια δεύτερη), σε μια διοργάνωση που θέλησε να κρατήσει τις ισορροπίες προκρίνοντας auters από τη μια, σα τον Akin και τον Christian Petzold με τη Yella (2007) του, και κάποιες σχετικά εμπορικές επιτυχίες σα το Die Welle / The Wave (2008) από την άλλη. Παρολαυτά η απουσία του Keinohrhasen / Rabbit Without Ears (2007) των €40 μυρίων σε εισπράξεις, τεχνικά για λόγους μη υποβολής έγκαιρης υποψηφιότητας, εξαγρίωσε τον δημιουργό του Til Schweiger σε βαθμό να ετοιμάζει δικά του, δημοφιλή, βραβεία, και ξαναματάναψε τις γνωστές ποιοτοταμειακές κόντρες που έχει πια αφήσει πίσω της ακόμα και η αμερικάνικη Ακαδημία. Ο Schweiger πάντως πήγε στη τελετή, ευδιάθετος, πιθανά γιατί κυριαρχούσαν τα στράπλες, τα μεγάβυζα, και τα στράπλες μεγάβυζα στις συνδαιτημόνες του. Στη σκηνή παρά τα αεροπλανικά και τις μπουτάρες της Barbara Schoeneberger που παρουσίαζε, τη παράσταση φαίνεται να έκλεψε, κρίνοντας από τις δεκάδες φωτογραφίες που κυκλοφορούν, η πρωταγωνίστρια του Petzold και βραβευμένη και στο περσινό Βερολίνο, Nina Hoss.
Όλοι οι νικητές στο δελτίο τύπου "Die Preisträger Deutscher Filmpreis 2008"
Previously on Movies for the Masses: Κάνες 2008: Το επίσημο πρόγραμμα