Speed Racer (2008)

Ότι κι αν φαντάστηκες μπαίνοντας μικρός στον κόσμο του αγαπημένου σου τηλεοπτικού καρτούν, ήταν αποφασιστικά αργόσυρτο, χοντροκομμένο, άχρωμο και δισδιάστατο.
Εικοσπέντε χρόνια μετά το Tron (1982), οι αδερφοί Wachowski φέρνουν στη μεγάλη οθόνη τη πιο αβανγκάρντ μπλοκμπαστεριά του (νέου) αιώνα μεταμφιεσμένη σε ταινία για παιδιά. Και αντίθετα με τον Steven Lisberger (που είχε βυθιστεί στη, σύγχρονη τότε, πρώτη γενιά βιντεοπαιχνιδιών), ζωντανεύουν τη πρώτη γενιά anime (των 60ς), δημιουργώντας ένα ρετροφουτουριστικό κόσμο με προορισμό να παραμείνει αγέραστος.

Από την εισαγωγή, με την ολοζώντανη mise-en-scène σε γεμάτο focus ενώ στο προσκήνιο οι χαρακτήρες της επόμενης σκηνής σμπρώχνουν τη προηγούμενη να φύγει και τα cuts σηματοδοτούν χωροχρονικά πηδήματα στην αφήγηση του παιδικού πάθους του ήρωα για σπιντιές και της σχέσης του με τον αδερφό του όσο στο παρόν που κουβαλάει ακόμα ορατό το φάντασμα του παρελθόντος το κάνει πράξη και την ξεπερνάει μένοντας πίσω, οι δημιουργοί του Matrix (1999) φανερώνουν τη πρόθεσή τους όχι να μουτζουρώσουν το βιβλίο με τους κανόνες της κινηματογραφικής γλώσσας αλλά να το κάνουν αεροπλανάκι και να το πετάξουν από το παράθυρο. Οι σκηνές ταχύτητας μοιάζουν με ονείρωξη του γιου σου για την επόμενη έκδοση του Hot Wheels στο Wii της φαντασίας του όσο σου πηδάει το πόδι σα σκυλάκι αντί να σε κοπανάει στο κεφάλι με τον controller, η δράση είναι προσποιητή --κομπλέ με πολύχρωμες θολές γραμμές κίνησης και χαρακτήρες σε αέναη πτήση--, πλάνα ψευτοματαχρησιμοποιούνται όπως στο κόσμο των φτηνών καρτούν, το χρώμα σου ματώνει τα μάτια, η ηθική έρχεται από ένα πλανήτη που αγνοεί τον κυνισμό και φτύνει τη θρασυδειλία. Ότι σχετικό, ανιμοσουρεαλιστικό, και να προσπάθησαν να κάνουν μέχρι τώρα ο Miike και o Rodriguez γίνεται de facto παλαιολιθικό αν δεν είχε ήδη κόψει και καεί, και η συνταγή των Wachowskis κάπου αργεί να φουσκώσει με κάπου συμβατικά υλικά και χάνει στη γεύση από το εξίσου αναγκαστικό αμερικανιάρικο πασπάλισμα, αλλά το Speed Racer (2008) οι ενήλικοι το χειροκροτάνε στο τέλος, σε όλο τον πλανήτη Γη, κρατώντας παιδιά με όλα τα συμπτώματα υπερβολικής δόσης LSD.