The Dark Knight (2008): No limits prologue

Believe the hype. O Dark Knight (2008) είναι η μεγαλύτερη ταινία του καλοκαιριού, η μεγαλύτερη κομικοταινία ποτέ, και αυτό δε ξεκινάει να τον περιγράφει. Ούτε φυσικά ο IMAX πρόλογος, που θα πρέπει να τον δεις σε μεγάλη οθόνη (ή IMAX ακόμα καλύτερα υποθέτω) και αίθουσα όπου θα σου παίρνει τα αυτιά η απόλυτη ησυχία του DTS, για να τον εκτιμήσεις. Το μεγάλο ζήτημα πια είναι αν είναι αριστούργημα ή "μόνο" πλησιάζει, αν θα κάνει ρεκόρ ανοίγματος ή "μόνο" $130Μ, αν θα μείνει καμιά θέση κενή στη διάρκεια όλης της βδομάδας στις προβολές στην Αμερική ή θα βάλουν όλα τα θέατρα και επιπλέον στις 6 το πρωί, αν θα φτάσει μόνο ο Heath Ledger στα Oscar®, αν θα βρεθούν 2-3 κριτικοί σε όλο τον πλανήτη να προσπαθήσουν να φτιάξουν όνομα σε στιλ The Assassination of the Dark Knight by the Coward David Edelstein. Το σίγουρο είναι ότι σκηνές που οποιοσδήποτε άλλος μεγα-φιλόδοξος θα τις είχε για τις καθηλωτικές του, ο Σκοτεινός Ιππότης τις έχει για να μπορείς να πας για κατούρημα. Επειδή αποκλείεται να κρατηθείς.