Kunsten å Tenke Negativt (2006)

Χαρούμενο γκρουπ υποστήριξης ατόμων με σωματικές αναπηρίες επισκέπτεται το νέο τους μέλος που, αφού πέρασε δυο χρόνια αυτοαπομονωμένος, καταχαίρεται στη προοπτική να βγεί στο παράθυρο και να τους πετάει ότι βρει.Αξιόλογη μόνο ως σκηνοθετικό ντεμπούτο, η Τέχνη της Αρνητικής Σκέψης (2006) γνωρίζει και την σεναριακή τέχνη του χορτάτου σκύλου δια ολόκληρης πίτας, (εκφραζόμενη καλύτερα από το, φυσικά ολότελα απρόσμενο από τον τίτλο, happy ending), με αποτέλεσμα να σου πρήζει τα παπάκια αν διαθέτεις τη σχετική ικανότητα (της σκέψης) και να γίνεται επικίνδυνη στην αντίθετη περίπτωση. Με μίνιμαλ προϋπολογισμό, η πρώτη σειράς παραγωγών όπως υπόσχονται πρώτα πρώτα τα credits τέλους, η ταινία του Νορβηγού Bård Breien κρύβει αριστοτεχνικά τις αδυναμίες του βίντεο χρησιμοποιώντας χρώματα και φωτισμό, συνδυάζει ευφάνταστα σταθερή και κουνιστή κάμερα με ψευδαισθήσεις αεροπλανικών (που ξεκινάνε από το γόνατο και καταλήγουν στον αστράγαλο), περιορίζει θεατρικά τα γυρίσματα κυρίως σε ένα εξοχικό, και.. δε λυπάται κανένα έξοδο στην απόκτηση δικαιωμάτων για όλη τη δισκογραφία του Johnny Cash, ούτε καμιά έξτρα σκηνή στη προσπάθεια να σε πείσει ότι όλοι οι Βορειοευρωπαίοι λατρεύουν την μαυροντυμένη κάντρι.

Παρόμοιες φτωχομεγάλες τάσεις διακρίνεις αρχικά και στην πλάκα στο ντόπιο σύστημα υγείας σε συνδυασμό με ήρωα-yankee doodle boy που νομίζει ότι γύρισε από το Βιετνάμ, ενώ τα πράγματα χειροτερεύουν όταν ξεκινάνε οι συζητήσεις επί της ουσίας. Εκεί ο Breien φαίνεται να προτείνει την "αρνητική σκέψη" σαν αντίβαρο στη θετική κατεύθυνση των υποστηρικτικών μεθόδων, ξεχνώντας ότι όσοι φτάνουν σε τέτοια προγράμματα, με πρώτο τον ήρωά του, μόνο ανθρωποδιωχτικό παρελθόν κουβαλάνε. Η σκατοσακούλα (κάτι σε μάλλινο σκουφί όπου οι ανάπηροι ωθούνται να εκτονώνουν με φωνές την οργή τους) δεν αρκεί, και χρειάζεται, μεταξύ άλλων, ένα ποτάμι βότκα, ένα χωράφι χασίσι, μια ισοπέδωση οικίας και μια ρώσικη ρουλέτα τη μέρα, για να έρθεις στα ίσα σου. Οι (υγιείς) σύντροφοι παραπληγικών και τετραπληγικών δε μπορούν να συμμετέχουν στη θεραπεία, στα πρότυπα απαρχαιωμένων πεφωτισμένων μεθόδων τύπου 12-steps, κι αν έχουν τίποτα άγχη, αυτά λύνονται με ανακουφιστικά, και για τον φροντιστή και για τον κερατούκλη, ξενοπηδήματα. Ε και κατά βάση τα χάλια είναι σχετικά και όλα χειρότερα γίνονται, οπότε ας ηρεμήσουμε κι έλα να αγαπηθούμε ντάρλιν.