Η Πρώτη μου Φορά (2008)

Οι τελευταίοι πέντε απ’ τους εννιά μήνες τριών πρώτη φορά εγκύων.Η ιδέα του να βρεθείς να πρέπει να υποστηρίζεις έναν άνθρωπο που θα υποστηρίζει έναν άλλον άνθρωπο που θα κουβαλάει μέσα του και συνεπακολούθως θα πιάνει χώρο ενάμιση έως δυόμιση ανθρώπων, ο άνθρωπος που για σένα πιθανότατα είχε κάποτε υπάρξει το πιο όμορφο πράγμα που είχες δει ποτέ στη ζωή σου, είναι από μόνο του για κυνικούς χοντρόπετσους σαν εμένα, αποκαρδιωτικά τρομακτικό, προτού ακόμα χρειαστεί να εξοικειωθείς με όρους όπως επισκληρείδιος, τράχηλος, βεντούζα, κουτάλες και πολύ πριν χρειαστεί να μάθεις για σαλιάρες, ζιπουνάκια, σκατά, πάνες, σκατά, βόλτες, σκατά, καροτσάκια, σκατά, κούνιες, πόσο μάλλον να χρειαστεί να κόβεις κι επιταγές για όλα αυτά. Οπότε αντιλαμβάνεσαι γιατί το ντοκιμαντέρ που γύρισε πέρσι η Μαρία Λεωνίδα, φτάνει να μου φέρει ανατριχίλες, παρ' ότι δεν φτάνει ως εκεί. Αλλά πέρα απ’ την προσωπική μου πρόσκρουση, απ’ την άλλη δεν φτάνει και πουθενά αλλού συγκεκριμένα, παρά ψηλαφεί απλώς, μάλλον χαρακτηριστικές αγωνίες και αντιδράσεις τριών μάλλον χαρακτηριστικών μελλουσών μητέρων, παρακολουθώντας αποσπασματικά την καθημερινότητά τους. Προβλήματα πέρα απ’ αυτά της καθημερινότητας, δεν προκύπτουν, ιδιαίτερη επιστημονική, κοινωνικοοικονομική, ή συναισθηματική αναζήτηση, δεν προκύπτει επίσης, άρα το νόημα υποθέτω είναι πως εν τέλει θα γεννήσεις και μάλλον όλα θα πάνε καλά. Οπότε ενδεχομένως η καλύτερη πλατφόρμα για τη συγκεκριμένη ταινία, θα ήταν να συνοδεύει περιοδικά μητρότητας ως ανακουφιστικό συμπλήρωμα, αλλά απ’ την άλλη, αν είσαι σε ενδιαφέρουσα, ίσως να βρεις ενδιαφέρουσα και την περιορισμένη διανομή της στις αίθουσες.