The Private Lives of Pippa Lee (2009)

Πενηντάρα παντρεμένη με ογδοντάρη πετυχημένο εκδότη, αναπολεί σε φλασμπάκ από αυτά που πρέπει να 'σαι αυτή για να γεμίσεις τα κενά, τις ζωές της με εθισμένες μανάδες, λεσβίες θειές, μπήχτες ενδιαφέροντες και λιγούρηδες χρήσιμους, όσο υπνοβατεί στο παρόν σε ακόμα χειρότερα.Για τους άντρες, τυχόν ευρύτατη καταξίωση του πατέρα τους είναι βαριά και αξεπέραστη κατάρα, ακόμα κι αν τον πατέρα τους τον λένε George Bush. Για τις γυναίκες πάλι, τυχόν μη ευρύτατη καταξίωση του πατέρα τους, αποτελεί αφορμή για να τον καταριούνται περισσότερο κι από την άδικη κοινωνία, και να μεταφέρουν τις κατάρες και στους γκόμενούς τους στη διάρκεια της ζωής τους (της ζωής των γκόμενων εννοώ, που σκάβουν τον λάκκο τους και μπαίνουν μέσα μια ώρα αρχύτερα για να ησυχάσουν). Αλλά και το ότι, ας πούμε ο Arthur Miller ευτύχησε να πάει στον τάφο του χωρίς τα σχετικά ευχολόγια και έτσι η κόρη του, Rebecca, έχει τη δυνατότητα να βάζει τη Monica Bellucci εκεί που χρειάζονταν κάποια να σερβίρει τα μυαλά της σε ένα τραπέζωμα ή τη Winona Ryder για χαζό σκυλάκι στον καναπέ, και αυτό πάλι όλοι οι υπόλοιποι το πληρώνουν. Αφού όπως κατάλαβες, η Rebecca δε μένει στις τυπικές φιλοδοξίες να γίνει διάσημη συγγραφέας, σκηνοθέτρια, επιστήμονας και αστροναύτης αλλά μπορεί και να το προσπαθεί στη πράξη συχνά πυκνά, κάνοντάς σε να εκτιμάς ατελείωτα όσες μένουν μόνο στο να γκρινιάζουν ατελείωτα (που δε μπορούν κι αυτές -- τίποτα δε κατάλαβες τελικά, εκατό φορές το ίδιο είπα). Και αυτή τη φορά, η ιστορία που επιχειρεί να αφηγηθεί η γυναίκα με το αστείρευτο ταλέντο, απλά επειδή έχει προφανώς και κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία, φαίνεται σχετικά λιγότερο φαντασιόπληκτη και περισσότερο ειλικρινής. Όμως, σε αντίθεση με τη Ballad of Jack and Rose (2005) όπου η Ellen Kuras είχε καταβάλλει μάλλον ηρωική προσπάθεια στη φωτογραφία, ο Declan Quinn φαίνεται να πήρε το τσεκ και να 'φυγε όπως έχει ξανακάνει, αφήνοντας την έρμη τη "σκηνοθέτρια" να βολοδέρνει με την ανικανότητά της να στήσει έστω και σκηνή σφουγγαρίσματος, και διαλύοντας όποιες αμφιβολίες της είχες χαρίσει για πιθανή μακρινά απομακρυσμένα ξώφαλτση τυχαία σχέση της με τα βασικά του αμερικάνικου ανεξάρτητου και του ευρωπαϊκού auteur-ισμού.