Horribly Slow Murderer / Extremely Inefficient Weapon
Το δεκάλεπτο τρέιλερ του εννιάωρου έπους του πάναργου δολοφόνου με το κουταλάκι ή αλλιώς μια μικρού μήκους παραγωγή που γύρναγε όλο το χρόνο όλα τα τρομοφεστιβάλ (και όχι μόνο) για να πάει στο Sitges σα highlight σύμφωνα ακόμα και με το Variety, έκανε πρεμιέρα τη προηγούμενη βδομάδα στο YouTube, όπου εμφανίζονταν ανεπίσημα με τούρκικους και ταϊβανέζικους υπότιτλους από την άνοιξη τουλάχιστο.
Υπεύθυνος για μια από τις πιο καρτουνίστικα φρέσκες δόσεις γέλιου της χρονιάς είναι κάποιος Richard Gale που έκανε το ασυνήθιστο βήμα από ντιβιντί θριλεράκια στις αρχές της δεκαετίας (The Proposal (2001), Pressure (2002)) στο στήσιμο δικιάς του εταιρείας παραγωγής σύντομων τρομοφαρσών, προς το παρόν τουλάχιστο. Η εμπειρία και οι διασυνδέσεις που απέκτησε ο Gale είναι προφανείς στο ταινιάκι, που γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη California (άντε μέχρι τα Kelso Dunes όπως λένε οι σημειώσεις της παραγωγής) και κυρίως στο living room του σκηνοθέτη, αλλά με τον επαγγελματισμό στην αναζήτηση τοποθεσιών και στη χρήση πρασινοθονών σε κάνει σε κάποια σημεία να ψιλοπιστεύεις ότι διάβηκε πέντε ηπείρους στις 22 μέρες γυρισμάτων του. Το πατενταρισμένο από τον Seth MacFarlane τα τελευταία χρόνια τέχνασμα του κοπανήματος μέχρι θανάτου των αστείων είχε σαν αποτέλεσμα ο Paul Clemens να γεμίσει πραγματικά σημάδια από τις ανελέητες απανωτές κουταλακιές που τον βλέπεις να τρώει αλλά, με εξαίρεση ίσως την αποκρυφίστρια, ο Gale κρατάει θαυμάσια το μέτρο στο σχεδόν ευθύ των αντιδράσεων των χαρακτήρων του, και τελικά η πάντα δύσκολη για ένα δημιουργό ελεύθερη προβολή του αποτελέσματος στα τούμπια δύσκολα βλέπεις να καταλήγει σε viral φαινόμενο όμως ένα υγιές cult το 'χει ήδη σχηματίσει.
Υπεύθυνος για μια από τις πιο καρτουνίστικα φρέσκες δόσεις γέλιου της χρονιάς είναι κάποιος Richard Gale που έκανε το ασυνήθιστο βήμα από ντιβιντί θριλεράκια στις αρχές της δεκαετίας (The Proposal (2001), Pressure (2002)) στο στήσιμο δικιάς του εταιρείας παραγωγής σύντομων τρομοφαρσών, προς το παρόν τουλάχιστο. Η εμπειρία και οι διασυνδέσεις που απέκτησε ο Gale είναι προφανείς στο ταινιάκι, που γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη California (άντε μέχρι τα Kelso Dunes όπως λένε οι σημειώσεις της παραγωγής) και κυρίως στο living room του σκηνοθέτη, αλλά με τον επαγγελματισμό στην αναζήτηση τοποθεσιών και στη χρήση πρασινοθονών σε κάνει σε κάποια σημεία να ψιλοπιστεύεις ότι διάβηκε πέντε ηπείρους στις 22 μέρες γυρισμάτων του. Το πατενταρισμένο από τον Seth MacFarlane τα τελευταία χρόνια τέχνασμα του κοπανήματος μέχρι θανάτου των αστείων είχε σαν αποτέλεσμα ο Paul Clemens να γεμίσει πραγματικά σημάδια από τις ανελέητες απανωτές κουταλακιές που τον βλέπεις να τρώει αλλά, με εξαίρεση ίσως την αποκρυφίστρια, ο Gale κρατάει θαυμάσια το μέτρο στο σχεδόν ευθύ των αντιδράσεων των χαρακτήρων του, και τελικά η πάντα δύσκολη για ένα δημιουργό ελεύθερη προβολή του αποτελέσματος στα τούμπια δύσκολα βλέπεις να καταλήγει σε viral φαινόμενο όμως ένα υγιές cult το 'χει ήδη σχηματίσει.
Previously on Movies for the Masses: Stu's Song from The Hangover