Le Hérisson (2009)

Γόνος μεγαλοαστών και η θυρωρός της πολυκατοικίας της αντιμετωπίζουν τη δικτατορία του ηθελημένου ή αθέλητου σνομπισμού με το να νομίζουν ότι είναι κάποιες.Αν διαβάσεις τις απόψεις για το L'Elégance du Hérisson της Muriel Barbery έχοντας δει τη μεταφορά του στην οθόνη, δε σου κάνει καμία εντύπωση ότι είναι από αυτά που χαϊδεύουν το κοινό του, και η μεγάλη του επιτυχία στη Γαλλία και μόνο αρκεί για να καταλάβεις ότι το χάιδεμα είναι τόσο αλαφρό όσο αυτό του Sqweel (με 10 γλώσσες και 3 ταχύτητες, για τη μέγιστη κλειτοριδική απόλαυση). Για τη σκηνοθέτρια δε χρειάζεται να διαβάσεις τίποτα πέρα από το ότι είναι σκηνοθέτρια (i.e. γυναίκα), εκτός ίσως από το ότι ήταν 25χρονη το 2006 που κυκλοφόρησε το βιβλίο και πρόλαβε να εξασφαλίσει τη μεταφορά στα πρώτα 10 χιλιάδες αντίτυπα, προτού αυτό πουλήσει και κανά.. δυο εκατομμύρια ακόμα. Το να τα διαβάσεις αυτά μετά τη ταινία προϋποθέτει βέβαια ότι έχεις καταφέρει να.. επιζήσεις, αφού τυπικά, και αρχικά και τελικά, παρουσιάζει μια 11χρονη που σκοπεύει να αυτοκτονήσει με ηρεμιστικά, αλλά ουσιαστικά σκοπεύει (η ταινία) να αυτοκτονήσει εσένα με τον ίδιο τρόπο. Η πιτσιρίκα περιφέρεται κάνοντας ότι θα περίμενε κάθε πανηλίθιος να κάνει ένα πανέξυπνο παιδί, φτύνοντας trivia από τον Εκατομμυριούχο και μιλώντας σαν ακαδημαϊκό μυθιστόρημα, αλλά αποτελεί το ευχάριστο διάλειμμα, αφού το κύριο βάρος κουβαλάει η Josiane Balasko σε ένα ρόλο που έχει ξαναπαίξει μόνο όσο είναι ηθοποιός, της χοντρής αλλά κατά βάθος λεπτής. Από ένα τέτοιο σκηνικό λείπει φυσικά ο Γιαπωνέζος, αλλά όχι για πολύ, και η αλήθεια είναι ότι ο Togo Igawa, έστω και σαν κινούμενο ρατσιστικό στερεότυπο, αποτελεί άγκυρα στον κόσμο των ανθρώπων για την όλη αφήγηση. Κατά πάσα πιθανότητα γιατί την απείλησε η Balasko να την πατήσει με φόρα, η σκηνοθέτρια σε γλυτώνει από τους πολλούς χοντρούς μονολόγους, χωρίς βέβαια να μπορεί να αποφύγει τις ανακοινώσεις των υποτίθεται αλλά δεν προφανών (πιο χαρακτηριστικά όταν η Balasko πρέπει να δείξει κατασυγκινημένη από κούρεμα κομμωτηρίου της γειτονιάς, αλλά και να δηλώσει πόσο εντυπωσιακά την άλλαξε, γιατί άμα περιμένει από σένα να το καταλάβεις θα τελειώσει η ταινία), ενώ κάποια animation και κάποια καλά στησίματα σε ψιλο-σλάπστικ σκηνές δικαιολογούν την έξοδο της παραγωγής στις αίθουσες πριν τη προγραμματίσει κάνα κανάλι.