Politist, adj. (2009)

Αστυνομικός διστάζει να φορτώσει κατηγορίες εμπορίου ναρκωτικών σε πιτσιρικά, για λόγους συνειδήσεως.Περιφέρεται και παρακολουθεί, επιστρέφει και καταγράφει, αναφέρει και ξαναφεύγει και ξανά απ’ την αρχή, ο αστυνομικός του Porumboiu, που σου δείχνει με τι θα έμοιαζε το CSI, αν το γύριζαν οι αδερφοί Dardenne, και σε κάνει να θέλεις να βάλεις στο καπάκι όλη την τετραλογία του Lethal Weapon μετά, για να στανιάρεις. Ορισμός της έκφρασης του να βλέπεις μπογιά να στεγνώνει, το Politist, adj., είναι ένα κινηματογραφικό πείραμα, που βάζει σκοπό να πάρει το φιλμ νουάρ --είδος κατ’ εξοχήν συνδεδεμένο με σκηνοθετικό και φωτογραφικό στιλιζάρισμα και κοφτερή αφηγηματική οικονομία και φόρμα-- και να το χώσει στη γύμνια και τη φτώχεια της νεονεομιζερορεαλιστικής αντικινηματογραφικής πορδής, ψάχνοντας στη δηθενιά του, δείγματα της ματαιότητας του να προσπαθείς να αντισταθείς στην καταπίεση μιας κοινωνίας που βασίζεται στον περιορισμό της εγκεφαλικής ευλιγισίας των μεσοχαμηλών τάξεων, για να πατάνε στο λαιμό των ελπίδων τους, οι εκπρόσωποι της εξουσίας (η αφανής Ακαδημία, που ορίζει τις έννοιες των λέξεων και τις αλλάζει κατά βούληση κι ο ακριβοθώρητος αστυνομικός διευθυντής, που θυμίζει στα υποκείμενά του τους ορισμούς των γραμμάτων του νόμου). Αφορμές για κοινωνικές και φιλοσοφικές αναφορές κι αναζητήσεις, δίνουν στην κριτική και το φεστιβαλικό κύκλωμα, ευκαιρίες για να οργάσουν με το Καφκικό εγκεφαλικό κρυφτούλι ενός οξυδερκή δημιουργού και τη δική τους οξυδέρκεια να τις αντιληφθούν, μέσα σ’ ένα αργόσυρτά και δολοφονικά ανιαρό κακοταίριασμα ειδών, που δοκιμάζει κάτι το φαινομενικά ακατόρθωτο και επιβεβαιώνει την αστοχία. Δυο γυαλιστερές δάφνες απ’ τις Κάνες κι ένας ουρανός αστεράκια απ’ τους γραφιάδες, θα προσπαθήσουν μετά να σε πείσουν ότι αυτό που είδες είναι καλύτερο απ’ τα λίγα που κατάλαβες, γιατί δε φτάνεις, αλλά άκου που σου λέω, μη μασάς.