Το Βουνό Μπροστά (2008)

Ομάδα πυροτεχνουργών κολλημένη παραμονή Ανάστασης σ’ ένα χωριό στη μέση του πουθενά μ’ ένα βουνό μπροστά, πηγαίνοτας σ’ ένα χωριό με το βουνό από πίσω, μπλέκεται στη διαμάχη των αρχόντων του χωριού, με τον εξόριστο αλλοδαπό που βόσκει τα πρόβατα απολλωλού συγχωριανού.Ένα σωρό ημιαναπτυγμένες καλές ιδέες για την αστυφιλία, την απομόνωση, την πατρική στοργή και την επαρχιακή περηφάνια, τυλιγμένες γύρω απ’ τον άξονα του ρατσισμού και της οργής που θερίζεις όταν σπέρνεις μίσος, σακατεύονται από την αισθητική και την οικονομική πενία της ανέμπνευστης προσέγγισης ακαδημαϊκού τύπου που υιοθετεί ο Βασίλης Ντούρος, στήνοντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πόσα πράγματα πήγαιναν στραβά τόσα χρόνια με τις ελληνικές ταινίες δημιουργού, που με την απωθητική τους ανελαστικότητα στη φόρμα και τις υπονομευτικές επιλογές τους στις παλιομοδίτικες ερμηνείες από ανεπαρκείς ηθοποιούς, έχτισαν πετράκι το πετράκι, το γενικό πορτραίτο μιας ντόπιας φιλμογραφίας που προσπαθεί αλλά αποτυγχάνει, να φτιάξει ταινίες για μεγάλες ιδέες, στηριγμένες στα σαθρά υλικά των κακών επιλογών, των δυσμενών συγκυριών και της ανικανότητας των ενορχηστρωτών τους, να βρουν και να αναδείξουν τη μελωδία στις φιλοδοξίες τους. Το Βουνό Μπροστά είναι γυρισμένο το 2008, κι όμως μοιάζει ανατριχιαστικά μ’ αυτές τις παλιομοδίτικες ελληνικές ταινίες που πετυχαίνεις (ή πετύχαινες) τα βράδια στην κρατική τηλεόραση και ή σε κοιμίζουν με τη μυρωδιά ναφθαλίνης τους, ή σε κάνουν ν’ αλλάξεις κανάλι με την τρομαγμένος.