Rango (2011): Trailer με Johnny Depp

Μετά από ένα βιντεάκι που ανακοίνωνε την έναρξη λειτουργίας της επίσημης σελίδας του στα μέσα του μήνα, η Paramount κυκλοφόρησε στα μέσα αυτής της βδομάδας το πρώτο teaser για το Rango (2011), το πρώτο κινούμενο τόσο του Gore Verbinski όσο και της Industrial Light & Magic. Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη η ιστορία ακολουθεί χαμαιλέοντα με τη συνηθισμένη ταυτότητα κρίσης αλλά δε χρειάζεται και πολύ για να σου κατέβει ότι ο τίτλος πάει προς Django (1966) με ερπετοειδή (i.e. reptiles)· σύμφωνα με τον Verbinski o Johnny Depp βάσισε αυτή τη φορά τον πρωταγωνιστικό ρόλο του σε Don Knotts και Bill Murray αλλά δε χρειάζεται να πας πιο μακριά από τη αφίσα για να βρεις τα δάνεια από τον Raoul Duke του Fear and Loathing in Las Vegas (1998) που άλλωστε εμφανίζεται και στο trailer (οδηγός στο αυτοκίνητο που σκάει πάνω ο Rango). Οι υπουλίες συνεχίζονται και στη παραγωγή, που έκανε.. κανονικά γυρίσματα με αρκετούς από το cast ντυμένους το ρόλο τους κιόλα, για να κρατήσει βέβαια μόνο το voice work άντε και κανένα βοήθημα για τους animators (ή emotion capture όπως το βάφτισε η παραγωγή στο post-production visit για τους δημοσιογράφους που τροφοδότησε και με τα υπόλοιπα quotes τα δίχτυα). Αλλά κάπου εκεί σταματάνε τα συναρπαστικά και αρχίζουν τα απλά ανορθόδοξα, με πιο οφθαλμοφανές το στιλάκι του rendering που διάλεξε η ILM, κάτι προς τον φωτο- σουρεαλισμό του Dalí χωρίς πολλή επιμέλεια στη σύνθεση, και με ακόμα πιο δύσκολο να εξομαλυνθεί μέχρι το Μάρτη (και την έξοδο στις αίθουσες) το στιλ της κίνησης, αναγκαστικά ανάμεσα στις υπερβολές στους χαρακτήρες και τον ρεαλισμό των σκηνικών, χωρίς να δίνει.. χαρακτήρα σε κανένα. Τα σκηνικά τα ξεσήκωσε λέει ο Verbinski από τα σετ του Mexican (2001), και το Rango μάλλον το ξεκίνησε για να ξεδίνει ανάμεσα στους Πειρατές της Καραϊβικής και τις σκοτούρες της παραγωγής του BioShock (2011?) που δυστυχώς φαίνεται να έφαγε κι άλλες περικοπές μετά τις όχι και συγκλονιστικές εισπράξεις του Πρίγκιπα της Περσίας (2010). Με τέτοιο γνώμονα, δε μπορείς παρά να εύχεσαι τα καλύτερα για project που τολμάει να έχει και καμιά κουλτούρα των.. πρόσφατων αιώνων και να δοκιμάζει να κάνει κάποια πράγματα διαφορετικά, οπότε και η παρουσία του αυτοκράτορα των τσιριάρων Johnny αποκτάει το νόημα που δε βρίσκεις στη burton-ική εκφορά του.