The Next Three Days (2010): Trailer για Εκείνη

The Next Three Days (2010) λέγεται το remake του Pour Elle (2008) από τον Paul Haggis, που βγαίνει στις αίθουσες τον Νοέμβρη και έχει από τη προηγούμενη βδομάδα trailer να το ανακοινώνει, πριν τους Expendables (2010) και σε ακατανόμαστη για τις μάζες σελίδα. Και σε περίπτωση που βαριέσαι να πατήσεις το play και δεν έχεις ακούσει τίποτα και για το πρωτότυπο, το θέμα είναι 3 χρόνια που ένας άντρας περνάει με το μικρό παιδί του χωρίς τη γυναίκα του που τη κλείσαν μέσα για φόνο, 3 μήνες που σχεδιάζει prison break, και 3 μέρες που θα το πραγματοποιήσει.

Το trailer αρχικά δίνει την εντύπωση shot for shot αναδημιουργίας. Το τραπέζι της κουζίνας, η οικογενειακή φωτογραφία (κάθε μέρα), η εισβολή της αστυνομίας, μέχρι και τα αποχρωματισμένα flashback στο έγκλημα (με χρήση πυροσβεστήρα) είναι τα ίδια με το ξεκίνημα του Pour Elle. Και προτού καν να δεις το trailer, θα έβαζες ένα στοίχημα πως θα ήταν κομμένο με voicover τον Liam Neeson να δίνει οδηγίες απόδρασης, αφού αυτές πρακτικά υλοποιεί ο Russell Crowe στη συνέχεια του φιλμ και δεν υπάρχει κινηματογραφικότερος τρόπος να τις συνοψίσεις. Ο μονόλογος του Neeson δίνει και τις πρώτες ενδείξεις αμερικανοποίησης αν δεν είναι απλά μονταρισμένος εκτός σειράς για τις ανάγκες της προώθησης, στο πρωτότυπο οι οδηγίες λένε πως το να βγεις από τη φυλακή είναι το εύκολο, το δύσκολο είναι να μείνεις έξω, κι εκεί επικεντρώνονται. Αυτή η διαφορά στην επικέντρωση πάει και παραπέρα, ο στόχος της Lionsgate είναι φανερά να πιστέψεις πως η διάρκεια είναι γεμάτη δράση.. απόδρασης με την Elizabeth Banks κρεμασμένη ανάποδα, αλλά η ιστορία είναι πιο βραδυφλεγής και τα screenings έχουν ήδη επιβεβαιώσει πως ο Haggis δε της άλλαξε τόνο· όλη η ταινία είναι ο Crowe, το πως διαπιστώνει ότι η γυναίκα του δε πρόκειται να βγει από τη φυλακή νόμιμα, η απόφασή του να κάνει ότι λίγοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν (κι αυτοί πρέπει να το 'χουν, λέει), τα σχέδια τελικά για φυγή στη Λατινική Αμερική (ή όπου αλλού). Επεκτείνοντας το σκεπτικό, η Lionsgate πουλάει μεν στο μεγάλο κοινό κάτι που να φέρνει προς Law Abiding Citizen (2009), κομπλέ με εκτελέσεις φρουρών στα λόγια (του Neeson), αλλά από την ημερομηνία εξόδου (και το φτωχό σχετικό της slate) και μόνο, καταλαβαίνεις πως στο βάθος βλέπει Oscar®, και δεν είναι ακριβώς και κάνα μυστικό. Άλλωστε οι όποιοι σκοτωμοί, στο γαλλικό φιλμ τουλάχιστο, δεν είναι τόσο ηθικά αμφισβητήσιμοι (όσο οι δολοφονίες υπαλλήλων του νόμου), σκοπό έχουν να δείξουν πως ο ήρωας καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις του μάστορα των αποδράσεων που τον συμβούλεψε, πως είναι "γεννημένος εγκληματίας", πως είναι ότι ακριβώς χρειάζεται για να μην απλά "καεί άσχημα" στη συνέχεια.

Οι Next Three Days είναι παραγωγή της Hwy61 του Haggis, και ο ίδιος είχε κάνει σχέδια να τις παίξει στο Τορόντο, στις δηλώσεις του. Το φιλμ δεν έχει εμφανιστεί ακόμα σε καμία λίστα του φεστιβάλ παρολαυτά, και είναι δύσκολο να πεις αν η εταιρεία με σήμα τα κάγκελα ακολουθεί την πολιτική που πατεντάρισε η Warner για τους Departed (2006) ή απλά δεν είναι ακόμα αρκετά καλό για παρουσίαση, με τις δοκιμαστικές προβολές να έχουν ήδη ολοκληρώσει δεύτερο κύκλο. Πιο εύκολο να πεις, με απλό ξεφύλλισμα του σεναρίου, είναι πως ο Haggis μάλλον διάλεξε να κρατήσει ένα επίπεδο παραπάνω το σασπένς, χωρίς να ξεκαθαρίζει από την αρχή την αθωότητα της μάνας του παιδιού του Crowe, αλλά κι αυτό βέβαια, στο βαθμό που ισχύει μέχρι το τέλος, το πιο πιθανό είναι να μην ενδιαφέρει και πολύ τον μέσο Αμερικάνο. Το casting ολόκληρης Olivia Wilde στο ρόλο της άλλης μάνας, άλλου παιδιού, που συναντάει σε κάτι άσχετες φάσεις τον πατέρα Russell, θα άφηνε περιθώρια για οικογενειακές αλλαξοκωλιές αλλά μάλλον δεν έβγαινε το μέτρημα στις μέρες γι' αυτές.