45 Τετραγωνικά (2010): Trailer πρεμιέρας

Στα 45 Τετραγωνικά κατέληξα μέσα από ανάλογα προσωπικά βιώματα με αυτά της πρωταγωνίστριας. Σαν άτομο πάλευα από μικρός με την οικονομική ανέχεια, ενώ, σαν δημιουργός έπρεπε να κάνω ταινίες με ελάχιστους, έως ανύπαρκτους πόρους. Αυτό το οικονομικό βάσανο - το οποίο ζει πολύς κόσμος - αποφάσισα να το κάνω θέμα του ίδιου του έργου μου.

Εστίασα στο ζήτημα της στέγης, που είναι κρίσιμο, ειδικά για τους νέους που θέλουν να φύγουν από το σπίτι τους και δεν μπορούν γιατί δεν τους φτάνουν τα λεφτά. Αυτή η αδυναμία μπορεί να τους τσακίσει. Ανάλογη αδυναμία μπορεί να ματαιώσει μία ταινία εν τη γενέσει της, όπως μου έχει συμβεί επανειλημμένα. Σαν κινηματογραφιστής στην Ελλάδα – με την κοροϊδία της κινηματογραφικής πολιτικής που ζούμε όσοι κάνουμε σινεμά - αισθανόμουν μεγάλη αναλογία με την κατάσταση των νέων της σημερινής γενιάς (των 700, ή τώρα πια 600 ευρώ). Το αίσθημα της συγγένειάς μου μαζί τους με έφερε κοντά τους και με έβαλε στον κόσμο τους.

Έκανα έρευνα για να δω πως ζουν οι νέοι στα δυτικά προάστια, από τα οποία εννοείται ότι προέρχεται η «Χριστίνα» της ταινίας. Με την Έφη Λογγίνου πηγαίναμε σε μέρη που συχνάζουν, και με την Ιωάννα Τιμοθεάδου, την ενδυματολόγο, παρακολουθούσαμε τον τρόπο που ντύνονται. Έγινε προσεκτική δουλειά από όλη τη δημιουργική ομάδα να μείνουμε πιστοί στην πραγματικότητα που ζουν αυτά τα παιδιά και να μην την ωραιοποιήσουμε, αλλά ούτε να την υπερδραματοποιήσουμε.

Η γραμμή του ρεαλισμού ακολουθήθηκε με συνέπεια τόσο από τους ηθοποιούς, όσο και από τη σκηνοθεσία και την κάμερα. Απέφυγα κάθε επιτήδευση και επέμεινα στην απλότητα της αφήγησης, προτιμώντας το γύρισμα των σκηνών με μονοπλάνα, παρά με κοντινά που υπερτονίζουν τα αισθήματα. Για τον ίδιο λόγο, δεν χρησιμοποίησα μουσική επένδυση. Φωτογραφικά, μείναμε σε ένα ουδέτερο φως και υπογάλανο χρωματισμό, αποφεύγοντας τα ζεστά φώτα και τα έντονα χρώματα, για να αποδώσουμε το θέμα στις αδρές του γραμμές, χωρίς καμία περιττή αισθησιακότητα.

Αυτό που προείχε ήταν να βγει το θέμα της ταινίας, που δεν ήταν άλλο από την ανάγκη να υπερβούμε τους οικονομικούς μας περιορισμούς για να υπάρξουμε.

Η ίδια η ύπαρξη της ταινίας οφείλεται σε μια τέτοια υπέρβαση.