Χωρίς Σύνορα (2010)

Ηλικιωμένος Έλληνας θα φτάσει μέχρι την Αμερική μέσω Μεξικού και μετά από πολλές περιπέτειες, για να ξανασυναντήσει πανέμορφη πεντάχρονη μικρή που μεγάλωσε σα παιδί του, όταν η μητέρα της του την εμπιστεύτηκε πηγαίνοντας να αναζητήσει την τύχη της στα ξένα.Περιπέτεια δρόμου, κοινωνικό δράμα, ελληνικό φολκλόρ, αστυνομική υπόθεση, τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Νίκος Γκαϊτατζής --ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει εμπειρία στο θέατρο και στις ταινίες μικρού μήκους-- αγνοείται μιας και αναμιγνύει είδη, δεν αφήνει χιλιοχρησιμοποιημένη ιδέα αχρησιμοποίητη, κατά τόπους λαϊκίζει. Εντέλει όμως.. όλα μπερδεύονται γλυκά, η ταινία δε σου αφήνει αρνητική αίσθηση και αν χαλαρώσεις λίγο στο κάθισμα και αγνοήσεις τις υπερβολές και την επιτήδευση μπορεί ακόμα και να την ευχαριστηθείς, είναι φιλότιμη παραγωγή που, εκτός από την απλοχεριά στα κλισέ και τους μελοδραματισμούς στα όρια του κωμικού, ξόδεψε και αρκετά χρήματα για γυρίσματα, όπως παρατηρείς εξαρχής στα σινιέ ταγεράκια και τις ακριβές γόβες της μάνας που επιστρέφει να διεκδικήσει πίσω τη κόρη της. Ο Γιώργος Χωραφάς βοηθάει σα ξάδελφός του τον ήρωα να περάσει τα σύνορα μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικού, σε έναν ρόλο κόντρα σε αυτόν του γοητευτικού παρτενέρ, με καουμπόικο καπέλο και με όλα τα χαρακτηριστικά του Έλληνα μετανάστη --από την προφορά μέχρι την κουτοπονηριά αλλά και την καπατσοσύνη--, καταφέρνοντας να κλέψει την παράσταση.