Rise of the Planet of the Apes (2011): Trailer εξέγερσης

Τη μέρα που το reboot του franchise των μεταλλαγμένων υπερηρώων αποκαλύπτονταν στους δημοσιογράφους και η Fox κορύφωνε το marketing της με τον Hollywood Reporter να δημοσιεύει απανωτά factsheets για τους πρωταγωνιστές της, την ίδια μέρα απελευθέρωσε στα δίκτυα και το δεύτερο trailer για ένα άλλο, εξίσου ιστορικό προϊόν μετάλλαξης: αυτό του James Franco σε μαριονέτα εξωγήινων επαναματαλανσαρίσματος του franchise των επαναστατημένων χιμπατζήδων που είχαν κάνει τον Charlton Heston να χάσει τα λογικά του πριν μισό αιώνα σχεδόν, και τον Tim Burton να χάσει το μπούσουλα στην τελευταία απόπειρα αναβίωσής του με το Planet of the Apes (2001).

Δεύτερο trailer και με μπόλικο υλικό που προφανώς δεν είχε τελειώσει το rendering τον Απρίλη που κυκλοφόρησε το πρώτο, το προωθητικό της ταινίας που θα βγει στις αμερικάνικες αίθουσες την πρώτη βδομάδα του Αυγούστου απέναντι σε μεγαθήρια όπως τα... Στρουμφάκια, δεν καταφέρνει να σε κάνει να το πάρεις κι ιδιαίτερα στα σοβαρά, παρά τον αφόρητο απειλητικό τόνο στις ηχητικές του μπάντες, και τα σκοτεινόσυρτα παναρίσματα του Rupert Wyatt που σκηνοθετεί ετούτο το origin story, όπως λανσάρεται. Σε φουλ roofie-mode, ο James Franco ανακοινώνει υποβλητικά την έλευση ενός επαναστατικού ορού που σκοπό έχει να διορθώσει τις βλάβες του εγκεφάλου, αλλά καταφέρνει τελικά να τον τελειοποιεί (εγείροντας απορίες γιατί ο κέρινος παρουσιαστής των περασμένων Όσκαρ καθυστερεί να το δοκιμάσει και στον εαυτό του), και προχωρά να σου κάνει την περίληψη του πώς το δεύτερης γενιάς βελτιστοποιημένο μικρό κατοικίδιο μαϊμουδάκι του καταλήγει στα μπουντρούμια της φαρμακευτικής εταιρείας που παράγγειλε τον ορό, μίσησε την ανθρωπότητα που το μεταχειρίστηκε σαν πειραματόζωο, και μοίρασε μερίδες μετάλλαξης σε όλους τους ομοίους των τριγύρω κελιών, ξεκινώντας την επανάσταση των τριχωτών δίποδων θηλαστικών, που οδήγησε στην κατάληψη του πλανήτη και την ώθηση του ανθρωπίνου σε είδος προς εξαφάνιση. Ενώ όλα αυτά θα μπορούσαν πιθανότατα να έχουν αποσοβηθεί, αν η αμερικάνικη κυβέρνηση ανταπαντούσε με μια εξίσου τσακ-μπαμ βελτιωμένη μονάδα χιμπατζιδεξολοθρευτών.

Τα εφέ της WETA είναι το μεγάλο δόλωμα εδώ, όπως καταλαβαίνεις κι απ’ την κάρτα που σου το τρίβει στη μούρη, με τους εφετζήδες που απέκτησαν το know how των πιθηκοειδών χάρη στον King Kong (2005) να κινούνται επικίνδυνα κοντά στο uncanny valley στα κομμάτια του εξανθρωπισμού του χιμπαντζή κατά διαστήματα, αλλά η δουλειά να δείχνει απίστευτα πιστευτή όταν παίρνει μπρος η δράση της εξέγερσης. Φυσικά, μούρη και κινησιολογία στον πρωταγωνιστή της επανάστασης δίνει ο Andy Serkis που είχε ξεσηκώσει και οσκαρική καμπάνια ως Gollum στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, κι όπως επίσης θα μαντεύεις, η ταινία είναι το πιο σίγουρο στοίχημα για τις συμμετοχές των αγαλματιδίων της Ακαδημίας τον ερχόμενο Φλεβάρη, και προφανώς ο μεγάλος αντίπαλος των μεγάλων ρομπότ του Michael Bay, που είχε και το επιπλέον handicap του να πρέπει να τα προσαρμόσει στις χρωματικοφωτιστικές απαιτήσεις του 3D του. Ο Wyatt με τούτο το project πέφτει κατευθείαν στα βαθιά μετά το ντεμπούτο του με τον The Escapist (2008), δράμα για ισοβίτη που μαθαίνει πως η κόρη του αρρώστησε και οργανώνει τους συγκρατουμένους του σε μαζική απόπειρα απόδρασης. Σεναριακά μπορείς να μπεις πως κολυμπάει σε οικεία νερά, όμως θα΄ναι η πρώτη του επαφή με τέτοια βάρη ψηφιακά, και τον James Franco ως μόνο του ερμηνευτικό αποκούμπι φαινομενικά, εκεί που στην πρώτη του ταινία είχε τον Joseph Fiennes και τον Damian Lewis να φέρνουν μια εμπειρία στα υποκριτικά. Αλλά τουλάχιστον έχει την Freida Pinto να 'χεις να χαζεύεις, όσο μακελεύει τα εγκεφαλικά σου κύτταρα με τις δολοφονικές κοινοτοπίες της.