Paranormal Activity 3 (2011): Φροϋδικό trailer

Στη μέση των επαναλαμβανόμενων geek-gasms που προκαλούν τα απανωτά teasers και trailers για Avengers, Σκοτεινούς Ιππότες, κι Αραχνανθρώπους, εν μέσω της Comic-Con κι απάνω στο release του Καπετάν Αμέρικου, η Paramount είπε να σε βάλει στη θέση σου, υπενθυμίζοντάς σου πως όταν σου τραβάνε τα παντελόνια τα φαντάσματα των 15χίλιαρων, δεν υπάρχουν υπερήρωες ν’ ανάψουν τα φώτα.

Χωρίς να έχει κλείσει ακόμα χρόνος απ’ την τελευταία εμφάνιση των πνευμάτων που τρίβονται σε πόρτες κι αγριεύουν κατοικίδια, έσκασε χθες βράδυ στα δίκτυα το trailer για το τρίτο επεισόδιο του franchise που ξεκίνησε απ’ τα 15 χιλιάδες δολάρια και το μυαλό του Oren Pelli, κι έφτασε να μαζεύει σχεδόν 200 εκατομμύρια στην πρώτη σας γνωριμία, κι άλλα 176 μύρια στη δεύτερη βόλτα του στις αίθουσες, με τις ευλογίες και την επένδυση του αρχικού του εμπνευστή, αλλά χωρίς καμιά δικιά του δημιουργική συμμετοχή. Ετούτο το threequel, συνεχίζει την υπαναχώρηση στο παρελθόν, φτάνοντας με φροϋδική πορεία στην παιδική ηλικία, για να εντοπίσει από πού ακριβώς κόλλησε η αχλάδω της δεύτερης ταινίας, εκείνο το οικόσιτο φαντασματάκι που είχε βάλει σκοπό να μακελέψει την αχλάδω της πρώτης ταινίας. Και μεταφέροντάς σε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, με υλικό που απ’ την ευκρίνεια της εικόνας του, μάλλον τραβήχτηκε με βιντεοκάμερα των μέσων της δεκαετίας το ’90, η ταινία συνεχίζει στην μέθοδο της κατακερματισμένης οπτικής του χειροποίητου υλικού, κρύβοντας τις τρομάρες της τριγύρω και πίσω απ’ το κλειστοφοβικό κάδρο των στατικών και μη εικόνων της.

Με σενάριο πάλι γραμμένο απ’ τον Michael R Perry, δίχως βοήθεια αυτή τη φορά, η παραγωγή ανέθεσε την σκηνοθεσία στο δίδυμο των Henry Root και Ariel Schulman, που αν μη τι άλλο, είχαν αποδείξει τις ικανότητές τους στο να κάνουν πιστευτές γι’ αληθινές, εικόνες που μάλλον είναι φανταστικές, όταν το πλασαρισμένο ως ντοκιμαντέρ, Catfish (2010) τους, έβαλε φωτιά στα indie αμερικάνικα κυκλώματα, ακριβώς για το πόσο πραγματικό ήταν αυτό το αλά νεο-βεριτέ γυρισμένο ιντερνετικό ρομάντζο του, που προσπαθούσε να παντρέψει το Blair Witch Project (1999), ας πούμε, με τα τεχνοφοβικά urban legends της εποχής των e-stalkers του Facebook. Οπότε μπορείς να πεις ότι έναν βαθμό ρεαλισμού παραπάνω, μπορεί και να τον έχει ετούτo το τρίτο επεισόδιο, και μιας και το franchise έχει ήδη μαζέψει μερικά φορτηγά εισιτήρια, η ιδέα για origin story μπορεί και να' χει ενδιαφέρον για μερίδα των θεατών, αν και παραμένει άξιο ν’ αναρωτιέσαι, το ποιανού ακριβώς το origin μπορεί να σε κρατήσει στην οθόνη, όταν οι πρωταγωνιστές των δυο πρώτων ταινιών ήταν τόσο αχώνευτοι που σ’ ενδιέφερε ήταν το πότε θα φτάσει η ώρα που θα τους κολλήσει το φάντασμα στο ταβάνι, κι όταν προφανώς το μόνο που εξαγρίωσε την αόρατη παρουσία τελικά, ήταν η ανεκπλήρωτη υπόσχεση για ένα καλοφτιαγμένο Bloody Mary. Ο εθισμός στο οποίο, μπορεί να είναι κάλλιστα και το plot point του επόμενου prequel, αν μαζέψει αρκετά χαρτάκια η ταινία το ερχόμενο Halloween που θα βγει στις αμερικάνικες αίθουσες.