Ghost Rider: Spirit of Vengeance (2012): Trailer φωτιάς στα καρύδια

Βάσιμα μπορείς να ισχυριστείς ότι ο Nicolas Cage γεννήθηκε Johnny Blaze, η φλογερή του κώμη είναι το πρώτο που σου 'ρχεται στο μυαλό όταν ο ρόλος απαιτεί αστραπιαία ανθρώπινη ανάφλεξη και/ή απειλητικό γρύλισμα προς τη γενικότερη κατεύθυνση γριούλας, και το ξανα-επιβεβαιώνει τον Φεβρουάριο, στο Ghost Rider: Spirit of Vengeance (2012).

Στο σχετικό υπενθυμιστικό τρέιλερ, που το κυκλοφόρησε η Sony χτες για να παίζει από σήμερα στις αμερικάνικες αίθουσες, λείπει η σκηνή με τα πύρινα ούρα, που είχε σημαδέψει μάλλον αρνητικά τις αντιδράσεις για το αυγουστιάτικο τίζερ (στη πραγματικότητα το στούντιο μέχρι που φλίπαρε ορισμένες σκηνές μπας και σε πείσει ότι πρόκειται για άλλη ταινία, άμα παρατηρήσεις), αλλά περισσεύουν οι βρυχηθμοί, κομπλέ με φλεγόμενους σαλιαροποταμούς, να σου ανοίγουνε την όρεξη για περισσότερη καλτιά, και ανγκρίλα βεβαίως βεβαίως, και από το Drive Angry 3D (2011). Του οποίου τις απογοητευτικές εισπράξεις ένα χρόνο πριν, δεν είναι και τόσο απίθανο να επαναλάβει τώρα το Ride Angrier 3D όπως θα 'χεις καταλάβει, η Sony περιδιαβαίνει τα con panels από το καλοκαίρι, αλλά η συνήθως ισοπεδωτική της προώθηση φαίνεται να έχει προβλήματα στο να βρει κοινό για τη παραγωγή, σε σημείο να είναι γενικότερη η αίσθηση στα φόρα πως η πρόσληψη των Neveldine & Taylor την εποχή που ο Jonah Hex (2010) αυτοαναφλέγονταν στα ταμεία, είχε σκοπό ακριβώς τη φτηνή συντήρηση των δικαιωμάτων του τίτλου, την οποία υποψιάζονταν τότε όλοι. Με διαφορετικά λόγια, ο Ghost Rider (2007) πήγε καλά στα ταμεία, και έσκισε στο DVD, αλλά.. δεν ικανοποίησε κανέναν, πολύ πιθανά γιατί ο Mark Steven Johnson τον έκανε φαρσοκωμωδία πιστεύοντας πως οι κριτικοί του είχανε θάψει τον Daredevil (2003) επειδή ήτανε πολύ σκοταδερός, η Columbia δεν ήξερε πως ήθελε το σίκουελ, μόνο ότι το ήθελε, μέχρι που κινδύνευε να χάσει τα δικαιώματα λόγω αδράνειας, και διάλεξε να συντηρήσει τον.. αμφιλεγόμενο τόνο του franchise με λίγα σχετικά έξοδα. Κάτι τέτοια βέβαια είναι βούτυρο στο ψωμί για τους τύπους που δένονται με αλυσίδες, πατίνια και κάμερες χεριού, πίσω από μοτοσικλέτες και φορτηγά με τέρμα τα γκάζια, για να μη τους στερήσει κανένας τη διασκέδαση να γυρνάνε μόνοι τους τη δράση, το σκηνοθετικό ντούο έχει επιλέξει να γυρίσει με πρακτικές κασκαντεριές μέχρι και τις motion-captured σκηνές, η MPAA σου επιτρέπει να βάλεις μπουρλότο, έναν προς έναν, σε όλο το πληθυσμό του πλανήτη (και άρα το PG-13 στο rating δεν είναι και σοβαρό εμπόδιο), και το αποτέλεσμα φαίνεται αρκούντως παραφρονημένο, παρόλο που οι αντιδράσεις από τις πρώτες προβολές είναι αναμενόμενα αλλοπρόσαλλες.