LUV (2012): Sundance Competition clips

Με πρωταγωνιστή και συμπαραγωγό τον Common, το LUV (2012) είναι θεωρητικά το.. λιγότερο ενδιαφέρον από όσα φιλμ παίζουνε απόψε στο Eccles Theatre, οι ράπερς στήνουνε μεν και στο Park City για ώρες τους δημοσιογράφους και τις γκομενίτσες με τα μίνι, αλλά άμα έχουνε χάσει το αεροπλάνο για καμιά σπονσοναρισμένη εμφάνιση σε κάνα μπαράκι, όπως ο Drake το Σάββατο. Και ο Common φτάνει στο Sundance σα τυπική, πολυτάλαντη σε εισαγωγικά, πριμαντόνα που έχει στον αέρα καινούριο δίσκο, καινούριο βιβλίο, καινούρια τηλεσειρά, και μεγαλειώδη συμμετοχή στο New Year's Eve (2011), οπότε η παρουσία του LUV στο πρόγραμμα του φεστιβάλ μοιάζει με αστείο μεγαλύτερο κι από το Fast & Koulourious, μέχρι που προσέχεις ότι actually συμμετέχει στο διαγωνιστικό, δεν επαναφέρει καμιά τάση για εμπορικές μπαζοπρεμιέρες στη διοργάνωση.

Σύμφωνα λοιπόν με το κειμενάκι που υπογράφει η Shari Frilot για λογαριασμό των υπεύθυνων προγραμματισμού του φεστιβάλ, το ντεμπούτο του σκηνοθέτη Sheldon Candis έχει.. τόλμη και γοητεία, και αυτοπεποίθηση, "μετατρέπει το τυπικό γκανγκστερικό φιλμ σε θερμή και ακτινοβολούσα ιστορία ενηλικίωσης". Και ο ίδιος ο Candis περιγράφει στις συνεντεύξεις το είδος σα driller, κάτι ανάμεσα σε drama και thriller, βασισμένο στις εμπειρίες από τη παιδική του ηλικία, όταν ειδωλοποιούσε ανθρώπους, συγγενείς του, χωρίς να ξέρει τις διασυνδέσεις τους με το ντόπιο έγκλημα. Το LUV στον τίτλο μπορείς να το διαβάσεις και σαν ένδειξη ότι η ταινία είναι έργο αγάπης για τον σκηνοθέτη της, μπορείς να το διαβάσεις και σαν ακρωνύμιο για το Learning Uncle Vernon, έτσι λέγονταν η μικρού μήκους ταινία την οποία γύρισε ο Candis σαν ορεχτικό, για να μπορέσει να βάλει σε παραγωγή το σενάριο που δούλευε καμιά οχταετία. Όταν διάβασε το σενάριο ο Common.. αρνήθηκε να συμμετάσχει, όμως άλλαξε γνώμη όταν προστέθηκαν ονόματα τύπου Danny Glover και Dennis Haysbert στο υποστηρικτικό καστ, και η εμφάνισή του, αν ξεπεράσεις τις σκιές παιδοφιλικού eyeliner, δε φαίνεται και τόσο άσχημη στα δημοσιογραφικά κλιπάκια: ο δημιουργός του Resurrection κάποτε είχε την ετικέτα του πολύ αληθινού για το mainstream, αλλά πια μάλλον για τον ήσυχο θειούλη του Kanye West μοιάζει (άντε για τον παντρεμένο ξάδερφο, αν πεις πως είναι και οι δυο ανίψια του No ID), τα techno-groove-αρίσματά του δε περπάτησαν και επέστρεψε στο κλασικό hip hop στο The Dreamer/The Believer, και έτσι μπορείς να πεις ότι έχει το προφίλ και την αμεσότητα για τη τραγική, δυσλειτουργική πατρική φιγούρα που απαιτεί ο ρόλος.