4ever (2011)

Ο Αντρέας και η Κάθριν είναι παντρεμένοι με δύο παιδιά και διατηρούν ένα πετυχημένο αρχιτεκτονικό γραφείο. Με αφορμή μια επαγγελματική συνάντηση βρίσκονται σε ένα πολυτελές θέρετρο του οποίου το αρχιτεκτονικό τους γραφείο είναι υποψήφιο να αναλάβει την ανακαίνιση. H ταινία του Γιώργου Πυρπασόπουλου, η οποία συν τοις άλλοις αποτελεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ενέχει έντονη θεατρικότητα, άλλωστε προέρχεται από θεατρικό κείμενο του Γιώργου Ηλιόπουλου που έχει ανέβει στην Αγγλία με πρωταγωνιστή τον Έλληνα ηθοποιό. Το 4ever (2011) είναι η θεατρόμορφη μάχη, ο αγώνας ενός ζευγαριού να τα "βρει" στο σύγχρονο και δύσκολο αστικό περιβάλλον. Η θεματολογία της ταινίας δεν είναι εξωπραγματική αλλά πολύ σύγχρονη, και ουσιαστικά ανοίγει τον διάλογο για τα πιο καίρια ζητήματα που απασχολούν τα ζευγάρια των δυτικών κοινωνιών. Όμως προδίδεται το όλο αποτέλεσμα από τις σκηνοθετικές αδυναμίες ή και απειρίες του Πυρπασόπουλου, ο οποίος καταπώς φαίνεται υπερέβη εαυτό για την δημιουργία και την ολοκλήρωση της ταινίας. Ένα άλλο στοιχείο εκ τους αποτελέσματος είναι ότι σαφώς τηλεοπτικίζει. Δεν είναι κακοφτιαγμένη, αντιθέτως αποτυπώνει μια ζωντανή καλαισθησία, όμως οι παπακαλιατικές αναφορές της είναι πασιφανείς. Κι αυτό ξεπερνώντας το ακόμα, η έλλειψη ρυθμού και η μια κάποια αμηχανία υπάρχουν. Πρόκειται για έντιμο ντεμπούτο, που αποπνέει πάθος και επιμονή. Σαφώς και το επόμενο σκηνοθετικό βήμα του Πυρπασόπουλου πρέπει να είναι αρτιότερο.