Claycat's THE RAID: Ένα ριμέικ με πλαστελίνη και τοματόζουμο
Η πιο σπαρταριστή ταινία δράσης της προηγούμενης χρονιάς, το Raid (2011) του Gareth Evans, απαιτούσε φυσικά ένα ριμέικ με γατάκια από πλαστελίνη, και ο Lee Hardcastle, διαβόητος στα διαδίχτυα τελευταία για τη δουλειά του, σε υποχρέωσε, με ένα τρίλεπτο φιλμάκι που δεν ακολουθεί κατά γράμμα τη πλοκή του πρωτότυπου αλλά υπερθεματίζει σε κέφι και κουβάρια σπλατεριά. Το φιλμάκι εντάσσεται σε μια σειρά "Claycat Cinema" που μάλλον τη ξεκίνησε ο δημιουργός της όταν τον ανάγκασαν, για λόγους πνευματικής ιδιοκτησίας, να κατεβάσει την Pingu-εκδοχή του The Thing (1982) που είχε ξεκινήσει την ιντερνετική του διασημότητα, και να την αντικαταστήσει με πρωταγωνιστές πιο.. κοινόχρηστους χαρακτήρες.
Όπως αναφέρει το μότο στη σελίδα του, ο Hardcastle κάνει "claymations που ΔΕΝ είναι για παιδιά", πηγμένα στα ζουμιά και στα έντερα. Και με ακόμα πιο ενήλικα θέματα ενίοτε, τις κορασίδες με τα αλυσοπρίονά του τις διαθέτει και σε αλογόκριτη ξώβυζη εκδοχή για $2.00. Έτσι ήτανε σχετικά γνωστός στον τρομοχώρο, και πριν την Pingu-φήμη του είχε ήδη κερδίσει θέση στο ABCs of Death, μια ανθολογία ταινιών μικρού μήκους του είδους, τη διοργάνωση της οποίας στήριξαν ειδικά ενδιαφερόμενες εταιρείες, οι Drafthouse Films, Timpson Films και Magnet Releasing. Το Raid φαίνεται γενικά από τις πρόχειρες δουλειές του, κρίνοντας από τις δαχτυλιές φάτσα κάρτα στο φακό, το ετοιμόρροπο του χάρτινου πύργου, και τη διαθεσιμότητα των υλικών σε κάθε νηπιαγωγείο του πλανήτη. Γυρίσματα σημείωσε ότι ξεκίνησε προς τα τέλη του προηγούμενου μήνα, και παρόλο που οι σκηνές του είναι εμπνευσμένες από αντίστοιχες-κλειδιά στην ινδονησιακή σφαγή, συνολικά το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε παρωδία ακριβώς. Συνειδητά απέφυγε λέει να αντιγράψει όλη την εξέλιξη της ταινίας, που δεν είναι ακριβώς και πολύπλοκη, για να αποφύγει τα σπόιλερ. Ίδιο παρέμεινε πάντως το αμερικάνικο soundtrack της ταινίας, κομπλέ με τα καινούρια κομμάτια που έγραψε ο Mike Shinoda για να κλείνουνε τη διάρκεια (και αναρωτιούνται οι μισοί στα σχόλια του YouTube ποιανού είναι).
Το Raid:Redemption στην Αμερική και Serbuan Maut στη χώρα του, είναι μια ινδονησιακή παραγωγή που έκανε πρεμιέρα το φθινόπωρο στο μεταμεσονύχτιο Τορόντο, και ανακηρύχτηκε άμεσα από τον Todd Brown του Twitch σα "το καλύτερο φιλμ δράσης των τελευταίων δεκαετιών", με τις περισσότερες από τις αντιδράσεις των υπόλοιπων θεατών να είναι παρόμοια ενθουσιώδεις. Ο σκηνοθέτης του, ο Βρετανός Evans, μαγεύτηκε σύμφωνα με τον θρύλο από τις πολεμικές τέχνες των Ινδονήσιων, και ξεκίνησε να κάνει ταινίες για να τις προωθήσει στο διεθνές κοινό, στόχο που κατάφερε με τη δεύτερή του στη σειρά. Η παραγωγή άνοιξε εξαιρετικά το Μάρτιο στα μέρη της, έβγαλε τη βιομηχανία εκεί από "μια περίοδο σε κωματώδη κατάσταση", και πήγε σχετικά καλά και στην Αμερική όπου την αντιπροσώπευε η Sony με πύργο την ατάκα του Todd στην αφίσα: έκοψε κάπου $4 εκατομμύρια φτάνοντας και σε ημι-ευρεία διανομή σε κάποια φάση. Η Sony δε σκοπεύει να σταματήσει εκεί στο άρμεγμα του τίτλου φυσικά, το ριμέικ (το δικό της) είχε ήδη ανακοινωθεί πριν τα Χριστούγεννα.