Les Infideles (2012)

Έξι συν μία μικρομεσαίου μήκους ιστορίες πετυχημένης κι αποτυχημένης απιστίας, ψάχνουν απάντηση στο ερώτημα για την πολυγαμική ανάγκη του ανδρός, και δη του Γάλλου. Ζητάς απ’ τους Γάλλους να σου πουν μια ιστορία απιστίας, κι αυτοί έρχονται με καμιά δεκαριά, μ’ ένα μάτσο σκηνοθέτες να κάνουν δημιουργικά τεντώματα για να συνθέσουν μια καρτ ποστάλ διαφήμισης του Γάλλου εραστή, που δεν έχει άλλη σκοτούρα στο μυαλό του, απ’ το πώς θα προσφέρει στη μπελ φαμ την ικανοποίηση που της αρμόζει και δικαιούται η θελκτική της φιγούρα. Δυο απ’ τους πιο hot right now ηθοποιούς της Γαλλίας, εναλλάσσονται σε ρόλους πετυχημένων κι αποτυχημένων κερατάδων, βοηθώντας να διατηρηθεί ομοιομορφία και συνέχεια κατ’ αρχήν μέσω της αναγνωρισιμότητάς τους, στη σειρά από βινιέτες που ξεδιπλώνονται μπροστά σου, κι έχουν για έτερα κοινά στοιχεία την μπιτάτη τονικότητα και τον ξεσηκωτικό ρυθμό, μαζί μ’ αυτή την καλοσχηματισμένη ομορφιά του γυαλιστερού διαφημιστικού στο εικονικό τους σύμπαν. Δίχως να βάζει και κανέναν άλλο στόχο απ’ το να σου σκοτώσει ευχάριστα την ώρα, κατά προτίμηση σε θερινό, αυτή η πολυσυλλεκτική απόπειρα επαναπροσδιορισμού του ανεκδοτολογικού κοινωνικού γνωρίσματος μιας χώρας ολόκληρης, καταφέρνει παραπλεύρως να αποδείξει ότι μπορεί να υπάρξει και γαλλική κωμωδία χωρίς υστερίες, κι έτσι αποφεύγει το χώσιμο στην κατηγορία της μπαλαφάρας, ενώ η αίσθηση που σου αφήνουν οι δυο ερμηνευτές, για το πάρτυ που έκαναν πίσω από τα γυρίσματα, ως μαέστροι του όλου project, δίνει σ’ αυτό το σπονδυλωτό τον ακαταμάχητο ηλεκτρισμό που χρειάζεται για να ξεπεράσεις την επίδειξη δυνατοτήτων τους. Κατά τα άλλα όμως, δεν είναι παρά ένα μάτσο άχρηστων θερμίδων, για ανάλωση κατά προτίμηση από αντροπαρέες, και κάποιους απ’ τους σπονδύλους να κρατάνε λίγο περισσότερο απ’ όσο σου χρειάζεται, κάποιους να μένουν κοντύτεροι απ’ ό,τι θα τους άξιζε, και κάποιοι να είναι αρκετά προβλέψιμοι για να σου φανούν κι περιττοί, αλλά αυτό δεν μπορείς να το αποφύγεις κιόλας σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτό που θα μπορούσες ν’ αποφύγεις, απ’ την άλλη, θα ήταν να το παρακολουθήσεις με το άλλο ήμισυ αγκαζέ. Έναν βαθμό επικινδυνότητας τον έχει, για τις συζητήσεις που μπορεί να πυροδοτήσει ύστερα.