Ζει η Lassie; Όχι, ζουν όμως οι απόγονοί της, και αρκετοί απ’ αυτούς κρατούν ζωντανό των θρύλο της στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Βέβαια, στην καινούρια κινηματογραφική περιπέτεια της καλοχτενισμένης σκύλας, δεν πρωταγωνιστεί κανείς απ’ αυτούς, αφού τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην Αγγλία και οι υπεύθυνοι των τελωνείων δεν επέτρεψαν στους αμερικάνους γαλαζοαίματους σκύλους να περάσουν την καραντίνα.



Επέτρεψαν ωστόσο στην σκύλα-stand in να βγει απ’ τη χώρα και να ταξιδέψει στην Ευρώπη για να κυνηγήσει την ευκαιρία της να γίνει διάσημη –με ξένα κόλυβα. Έτσι έφτασε στην Ελλάδα, για ένα event που διοργανώνει η Village στα multiplex-λούνα παρκ της. Την ερχόμενη Κυριακή, 19 Μαρτίου, όποιοι βρεθούν στα Village Park Ρέντη και Village World στο The Mall, στις 12,00 και στις 17,00 αντίστοιχα, «θα έχουν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν, να παίξουν και να γνωρίσουν από κοντά τη θρυλική σκυλίτσα, αλλά και να δουν τις νέες της κινηματογραφικές περιπέτειες σε ειδικές προβολές που θα πραγματοποιηθούν αποκλειστικά εκείνη την ημέρα».

Η Lassie, όταν τελειώσει απ’ το απαιτητικό press tour της, θα καταλύσει στο St. George Lycabettus, που δείχνει ότι η Village εξασφάλισε περισσότερη χλιδή στη σκύλα απ’ όση θα ζήσουν όλοι αυτοί που θα την χαϊδέψουν σ’ ολόκληρη τη ζωή τους, και περνάει την ηλιθιότητα των events που διοργανώνουν οι εγχώριες εταιρείες, σε ένα εντελώς καινούριο επίπεδο.

Εμείς ελπίζουμε μόνο ότι θα μας δώσουν την ευκαιρία να παίξουμε και να χαϊδέψουμε και την Natalie Portman, όταν φτάσει η ώρα να βγει στις αίθουσες το V for Vendetta.

Σύμφωνα με το US Weekly ο George Clooney αποχαιρέτησε τη Teri Hatcher πριν τη βραδιά των Oscar.

Οι δυό τους ψιλοβγαίναν (και κυρίως ψιλομπαίναν δηλαδή) μαζί για κάποιους μήνες, αλλά ο Clooney δεν είχε καμιά όρεξη προφανώς να το παίξει Brad Pitt και να υιοθετήσει παιδιά και σκυλιά της Hatcher. Σύμφωνα πάντα με τη "πηγή" του US, η τελευταία είχε αρχίσει να κουβαλάει μαζί και την την οχτάχρονη κόρη της στα ραντεβού τους. Οπότε κι αυτός έφαγε με την ευκαιριακή πρώην του Krista Allen, πετάχτηκε να πάρει ένα όσκαρ και τη ξαναβρήκε στο (άφτερ)πάρτι του Vanity Fair.

Έτσι η Teri βγήκε στο Vanity Fair να πει πως ήταν θύμα (σεξουαλικής) κακοποίησης μικρή και μεγάλωσε για να τη.. κακοποεί (ψυχολογικά) και ο "Mystery Man" της. Και η χτεσινή Page Six της NY Post "αποκάλυψε" τι έκανε νιάου νιάου στα κεραμίδια τόσο καιρό.

Ενημερωθήκατε?

Όσο βγαίνουν περισσότερες φωτό του νέου James Bond, τόσο αρχίζω να ανησυχώ ότι οι τύποι στο www.craignotbond.com, ίσως και να'χουν δίκιο που φωνάζουν...

...το Σάββατο11 Μαρτίου θα γίνoυν μεταμεσονύκτιες
avant premieres της ταινίας Το Κακό του Γιώργου Νούσια στoυς
κινηματογράφους Ελλη, Odeon Starcity, Ster Αγ. Ελευθέριος και Village
Park Ρέντη. Οι απόκριες έφυγαν, το Κακό έρχεται...

Ενδιαφέρον το trailer του Χ3: The Last Stand, μια ταινία που έχει περίεργο τίτλο αν σκεφτεί κανείς ότι θα υπάρξουν ακόμα γύρω στα 30 sequel και 57 spin off (σε live action και cartoon) με ήρωες τα μεταλλαγμένα κατοικίδια και φυτά του Xavier και των υπόλοιπων X Men.

Θυμάστε το teaser; Ναι, εκείνο όπου ο Patrick Stewart μονολογούσε με την θέρμη νοικοκυράς που διαβάζει τη λίστα με ψώνια. Σκεφτείτε το.. «Since the dawn of existence, there have always been moments where the course of history shifted»… («Πορτοκάλια πήρα…καθαριστικό για τζάμια πήρα, βετέξ πήρα..»). Δεν ήταν άσχημο teaser, αλλά βλεπόταν καλύτερα στο mute. Με το νέο trailer, οι παραγωγοί προσπάθησαν να διορθώσουν αρκετά πράγματα, κυρίως φιμώνοντας τον Stewart και αποτρέποντας άλλο ένα υπνωτικό voice over.


Αυτή τη φορά, ξεκινάμε με μια σκηνή που, κλασσικά, για άλλη μια φορά αποδεικνύει τον ρατσισμό μιας κοινωνίας που δεν είναι έτοιμη να δεχθεί κάποιους που πετούν laser από τα μάτια τους, βγάζουν από το πουθενά σιδερένια λεπίδια και μεταμορφώνονται σε οτιδήποτε θέλουν ( δεν ξέρω ακόμα αν η Mystique μπορεί να μεταμορφωθεί σε άψυχο αντικείμενο πχ, σταχτοδοχείο, μηχανή του καφέ κλπ). «On principle,Ι cant negotiate with these people» λέει ο πρόεδρας τον ΗΠΑ, προοιωνίζοντας μια σύγκρουση ανάμεσα στους «νορμάλ» ανθρώπους και τους mutants.

Για να καταλάβουμε πόσο άδικο είναι αυτό, περνάμε αμέσως στον Gandalf, ο οποίος έχει ξυριστεί, κουρευτεί, τρελαθεί,απαιτεί να τον ονομάζουν Magneto και ηγείται μια συμμορίας τσαμπουκαλεμένων μεταλλαγμένων. Όπως καταλαβαίνουμε από την συνέχεια (όπου και γνωρίζουμε τον Angel-Ben Foster) η κυβέρνηση θέλει αν αναπτύξει ένα φάρμακο, φτιαγμένο από τον ορό ενός mutant, που θα καταργεί τις σούπερ δυνάμεις τους. Ο Magneto περνάει σε voice over (που σε συνδυασμό με τη μουσική ορκιζόμαστε ότι θυμίζει The Return of the King ) και η εικόνα σε ένα μοντάζ σημαντικών σκηνών, όπως ο Cyclops που μετά τον χαμό της Jean Grey κατάντησε να μοιάζει με τον Ben Stiller, o Pyro σε τρυφερό τετ-α-τετ με ένα αόριστο πιπίνι ,ο Wolverine με το πούρο του... Πάλι καλά που στη συνέχεια, και ενώ το μέσο fanboy ήδη πάει να κλείσει την οθόνη και να αυνανιστεί με μια φωτογραφία της Wonderwoman η μουσική μετατρέπεται σε εμβατήριο και περνάμε σε σκηνές δράσης αλλά και την Jean Grey που έχει επιστρέψει («Something woke her»).

Με δεδομένο ότι ήταν νεκρή, συμπεραίνουμε ότι ο Ιησούς επέστρεψε στη γη και δουλεύει για τον Xavier. Για να πειστούμε ακόμα περισσότερο, ο Angel ανοίγει τα φτερά του και (θυμίζοντάς μας το Brazil) αποδρά από τον χώρο των πειραμάτων (που παραδόξως δεν γίνονται σε μπουντρούμι αλλά σε ουρανοξύστη) για να πάει να συναντήσει τον Ιησού. Ή τον καθηγητή Xavier. Βλέπουμε και λίγο μπουτάκι από Jean Grey, αν και η σκηνή που διαλύει μια πόρτα μόνο με τη δύναμη του sex appeal της ήταν και στο teaser. Με τη συνοδεία «γενικού δραματικού/πωρωτικού διαλόγου» περνάμε σε νέο μοντάζ, αυτή τη φορά με σύγκρουση καλών και κακών mutants, εκρήξεις, τον Juggernaut που σπάει τοίχους (κάτι που έχω ξαναδεί σε διαφήμιση Diesel, ή Replay, η τέλοσπαντων μιας μάρκας από αυτές που πουλάνε ένα τζην στην τιμή ενός μεταχειρισμένου Fiat), τον απόλυτα γελοίο mutant-σκατζόχοιρο (πιθανότατα ο πιο γκαντέμης μεταλλαγμένος που έχει υπάρξει ποτέ), τον Beast, ένα ανατριχιαστικό, φαλακρό παιδί ,την υπερ σέξι (και γυμνή) Rebecca Romjn που προσπαθεί να δείξει υποκριτικό ταλέντο αλλά εμείς απλά ελπίζουμε να δούμε λίγο θηλή, έντονο και δραματικό face-to-face-to-face Wolverine και Jean Grey («Stay with me» φωνάζει ο Jackman, μάλλον σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κάνει mutant sex μαζί της) και φυσικά το μεγάλο set piece της ταινίας, με την γέφυρα του Brooklyn που διαλύεται-σίγουρα όχι λόγω του mutant σκατζόχοιρου.

Η μεγάλη απορία είναι σε ποιού την κηδεία κλαίνε οι X Men με μαύρο δάκρυ. Ελπίζουμε να είναι του Cyclops, που από τον καημό του αυτοκτόνησε κοιτάζοντας τον εαυτό του, λίγο πριν η Jean Grey ξαναεμφανιστεί. Η καλύτερη Romeo and Juliet παρωδία EVER!

ΣΥΝ
Μερικοί νέοι χαρακτήρες.
Ο Juggernaut σε δράση.
Με έκανε να θέλω να μεταλλαχθώ και να καταστρέψω τη γέφυρα Ρίο -Αντίρριο.

ΠΛΗΝ
Πολύ δράμα. Κάποιος πρέπει να πει στους σεναριογράφους ότι γράφουν για μεταλλαγμένους με ονόματα όπως Iceman, Colossus και Storm, δεν αναλύουν Ιψεν.

Με κυνικό στιλάκι Bogart, o αμερικανός πρώην διπλωμάτης Todd Jackson δημιουργεί και διατηρεί ένα πολυπολιτισμικό club στη Σαγκάη (φώναξε κανείς Casablanca?) του 1936. Η ξανθιά της ιστορίας είναι η ρωσίδα πρώην κοντέσα Σοφία Μπελίνσκι που διασκεδάζει τους πελάτες της "Λευκής Κοντέσας" για να συντηρεί την οικογένειά της...

Οι Ismail Merchant και James Ivory ήταν αχώριστο ζευγάρι τόσα χρόνια "στη ζωή και τη τέχνη" όπως λένε, που πολλοί πίστευαν ότι ήταν ένα πρόσωπο, ο Merchant Ivory (κάτι σαν Τσακνής Μαχαιρίτσας στο πιο gay και on steroids). Ασχολούμενοι με εξευγενισμένες διαφυλετικές και ομοφιλικές ιστoρίες (πρέπει δηλαδή να πω ότι ο Ismail Noormohamed Abdul Rehman ήταν προφανώς Ινδός, ο James Ivory προφανώς λευκός και οι δυο τους προφανέστατα ομοφυλόφιλοι?) χτύπησαν φλέβα με τους Ευρωπαίους (1979) και από τότε κάναν αναρίθμητες ταινίες "εποχής" γνωρίζοντας μεγάλη κριτική και.. εισπρακτική αποδοχή. Άμα αρχίσω να λέω για Βοστωνέζους (1984), Δωμάτιο με Θέα (1985), Μορίς (1987), Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (1992), Απομεινάρια μιας Μέρας (1993) θα καταλάβετε ότι μιλάμε για πολύ Όσκαρ, πολύ μελόδραμα, πολύ εποχή και εισιτήρια ακόμα και στην Ελλάδα, επι του.. εισπρακτέου. Στο τελευταίο, η Merchant Ivory Productions ατύχησε από κάποιο σημείο και μετά. Και Η Κοντέσα της Σαγκάης (2005) αποτελεί και το κύκνειο άσμα της αφού χτυπήθηκε από ακόμη μεγαλύτερη ατυχία, το θάνατο του Merchant πέρσι την άνοιξη.

Καλύτερα λοιπόν να σεβαστώ όλη αυτή την ιστορία και την ατυχία και να μη πω πολλά για τη ταινία. Δυστυχώς είναι κακή όσο η προσποίηση αμερικανικής καταγωγής από τον Fiennes, άσκοπη όσο η απόφαση της τελευταίας στιγμής να παίξει και τον τυφλό από πάνω και βαρετή όσο οι μακρόσυρτες σκηνές που περιδιαβαίνει σκουντουφλώντας ενώ κοιτάει το κόσμο στα μάτια. Με τις πολλές κυρίες του καστ, ως τζέντλεμαν, δε θα τα βάλω. Ούτε με τον υπερήλικα και πενθών σκηνοθέτη. Από τον συγγραφέα του The Remains of the Day (1993) και σεναριογράφο του The Saddest Music in the World (2003) θα περίμενε κανείς κάτι περισσότερο από ένα σενάριο μυθιστορηματικά gay μόνο με την έννοια που το λέει ο Cartman.

Δείτε τη σα το μνημόσυνο αυτών που αγαπήσατε (όσες και όσοι αγαπήσατε). Εμένα μη με βάζετε μέσα πάντως.

To Movies for the Masses, υποδέχεται στις τάξεις του τον άνθρωπο που θα δοκιμάσει τις αντοχές των εγκεφαλικών σας κυττάρων -λες κι εμείς οι υπόλοιποι δεν ήμασταν αρκετοί. Αδιαφιλονίκητος πρωταθλητής εριστικού σαρκασμού και εκνευριστικού ελιτισμού, ο capo της ανίας, ο πρωτοπαλαιστής dalaiklama, θα μοιράζεται απο τούδε και στο εξής τη σοφία του μαζί σας, ως επίτιμος Movie Trailer Reviewer.

Πιθανότατα, η τάση του να κριτικάρει ταινίες απ' τα trailer και το μπούστο των πρωταγωνιστριών, θα κάνει τη δουλειά μας εδω αχρείαστη, οπότε θα έχουμε όλο το χρόνο να απολαμβάνουμε ζεστά μοχίτο σε τροπικά βουνά, ενώ αυτός θα γράφει σαν το σκυλί που είναι και το ρευστό θα τρέχει καυτό στις τσέπες ημών των υπολοίπων. Αποθεώστε τον, σας αξίζει.