Το τέλος του τρόμου και η αρχή της άνοιας
Το μεγάλο horror movie του φετινού καλοκαιριού, προτού δουν όλοι οι υπόλοιποι τεράστια τρύπα στον τρομο-προγραμματισμό της εποχής και χωθούν να την καλύψουν όπως ξαναματάπαμε, ήταν το Hostel: Part II (2007) στην Αμερική. Στα χαρτιά τουλάχιστο, αφού στα ταμεία δε κατάφερε να κόψει συνολικά ούτε τα $19μισι εκατομμύρια του πρώτου σαββατοκύριακου του πρώτου μέρους, που είχε ανοίξει και Γενάρη πέρσι. Με συνέπεια, ο Eli Roth να ανακοινώσει το τέλος του τρόμου για ενηλίκους, κατηγορώντας όποιον έβρισκε μπροστά του και κυρίως τη πειρατεία και τους κριτικούς (αφού όλοι όσοι πέρασαν τα δεκα- χρόνια τους, και ειδικά οι κριτικοί που δε μπορούν να τις δουν πουθενά αλλού, ξημεροβραδιάζονται στα διαδίχτυα κατεβάζοντας ταινίες). Με αποκορύφωμα ένα θέμα στο blog του που φαίνεται να κατέβασε μετά. Ακολούθησε, στη βιομηχανία, συζήτηση-φωτιά όπου έβαλε ο καθένας τον κώλο του (όπως θα 'λεγε ο cinemad), λαδωμένη από τα $20 μύρια ανοίγματος του PG-13 1408 (2007). Με μόνο πρακτικό αποτέλεσμα, η Fox ως γνήσιο κομματάκι της αχόρταγης αυτοκρατορίας του Murdoch και υπεύθυνη για την καρακαταλληλότητα των δεύτερων Τεσσάρων Φανταστικών και των τέταρτων Φανταστικών Σκληρών να σπεύσει, κατά τα φαινόμενα, να ευνουχίσει το ατίθασο τέκνο της, θεωρώντας ότι τα $48 εκατομμύρια εισπράξεων και τα με διαφορά περισσότερα φετινά εύσημα του χώρου των 28 Βδομάδων Μετά (2007) δεν είναι αρκετά για να κρατήσει την Fox Atomic μακριά από τη μεγάλη πίτα του χαρτζιλικιού των τινέιτζερς.
Η ειρωνεία είναι ότι η ρίζα του κακού (ψόφου του σοβαρού εμπορικού τρόμου) είχε και καλή δημιουργική βάση να στηριχτεί αυτή τη φορά αλλά και εξαιρετικό προχωρημένο marketing, ακριβώς όπως το Grindhouse (2007) που ακολούθησε στον πάτο του μποξόφη. Τα πόστερ (ενορχηστρωμένα από τον brilliant συμπρόεδρο marketing της Lionsgate, Tim Palen) έσπρωξαν τα όρια της MPAA παίζοντας με το τι μπορεί να δει όποιος έχει.. ευδιάθετη φαντασία, τα τρέιλερ το παίζαν τι είδε ο Γερμανός τουρίστας αφήνοντας τα υπονοούμενά τους για την ηθη-κή καθυστέρηση της ηπείρου στην οποία σκόνταψε ο Κολόμβος, και ο Eli Roth έβγαλε την αλά Ben Stiller χαμογελαστή φάτσα του και την τεράστια παλαμάρα του σε όλα τα media και τα σαλόνια. Και λέω ειρωνεία γιατί, όπως είχα γράψει αναλυτικά πριν πάνω από ένα χρόνο και είναι φανερό από ατάκες τύπου "the masterpiece of our times" που λείπουν τώρα από την προώθηση και έχουν γίνει επαναλαμβανόμενο ανέκδοτο στα σχόλια όλων των σελίδων του χοντρού που τις ξεστόμισε, το (δεύτερο) φιλμ πλήρωσε τις αμαρτίες του πρώτου. Δεν μπορείς να κοροϊδεύεις τόσους συνέχεια, και ειδικά σε ένα χώρο που γενικά έχει τόση νοημοσύνη και ανοιχτομυαλιά όση λείπει από αυτούς που τον περιφρονούν ή (νομίζουν ότι) τον χειραγωγούν.
Στην Ελλάδα, όπου τέτοια κύματα φτάνουν με καθυστέρηση χρόοονων και οι περισσότερες προωθήσεις ξέρουν ότι δίκτυο είναι αυτό το πράμα που στέλνει γρήγορα γράμματα και συχνάζουν πιτσιρίκια αντί για τα ουφάδικα, το σίγουρο είναι ότι τα κρέατα που τάισαν τους πεινασμένους για εικόνες της και αποτελούν το ένα από τα τρία επίσημα πρόσωπά της, είναι εδώ απαράδεκτα εντόσθια, και η ταινία έχει σταυρό την "Συνέχεια της Παράνοιας" στην ετικέτα και μια Κοκκινοσκουφίτσα απέναντι σε σέξι Λύκο στο περιτύλιγμα. Τώρα αν οι σταυροφόροι της έχουν υπόψη τι λόφο έχει ήδη ανεβεί και σε τι ιθαγενείς τη φέρουν, παραμένει αδιευκρίνιστο. Κρίνοντας από την αποστειρωμένη.. παράνοια, το κοινό-στόχος είναι είτε λάθος είτε ηθελημένα λάθος. Είτε και αποδεδειγμένα ηλίθιο ίσως, όρκο δε παίρνω.
Η ειρωνεία είναι ότι η ρίζα του κακού (ψόφου του σοβαρού εμπορικού τρόμου) είχε και καλή δημιουργική βάση να στηριχτεί αυτή τη φορά αλλά και εξαιρετικό προχωρημένο marketing, ακριβώς όπως το Grindhouse (2007) που ακολούθησε στον πάτο του μποξόφη. Τα πόστερ (ενορχηστρωμένα από τον brilliant συμπρόεδρο marketing της Lionsgate, Tim Palen) έσπρωξαν τα όρια της MPAA παίζοντας με το τι μπορεί να δει όποιος έχει.. ευδιάθετη φαντασία, τα τρέιλερ το παίζαν τι είδε ο Γερμανός τουρίστας αφήνοντας τα υπονοούμενά τους για την ηθη-κή καθυστέρηση της ηπείρου στην οποία σκόνταψε ο Κολόμβος, και ο Eli Roth έβγαλε την αλά Ben Stiller χαμογελαστή φάτσα του και την τεράστια παλαμάρα του σε όλα τα media και τα σαλόνια. Και λέω ειρωνεία γιατί, όπως είχα γράψει αναλυτικά πριν πάνω από ένα χρόνο και είναι φανερό από ατάκες τύπου "the masterpiece of our times" που λείπουν τώρα από την προώθηση και έχουν γίνει επαναλαμβανόμενο ανέκδοτο στα σχόλια όλων των σελίδων του χοντρού που τις ξεστόμισε, το (δεύτερο) φιλμ πλήρωσε τις αμαρτίες του πρώτου. Δεν μπορείς να κοροϊδεύεις τόσους συνέχεια, και ειδικά σε ένα χώρο που γενικά έχει τόση νοημοσύνη και ανοιχτομυαλιά όση λείπει από αυτούς που τον περιφρονούν ή (νομίζουν ότι) τον χειραγωγούν.Στην Ελλάδα, όπου τέτοια κύματα φτάνουν με καθυστέρηση χρόοονων και οι περισσότερες προωθήσεις ξέρουν ότι δίκτυο είναι αυτό το πράμα που στέλνει γρήγορα γράμματα και συχνάζουν πιτσιρίκια αντί για τα ουφάδικα, το σίγουρο είναι ότι τα κρέατα που τάισαν τους πεινασμένους για εικόνες της και αποτελούν το ένα από τα τρία επίσημα πρόσωπά της, είναι εδώ απαράδεκτα εντόσθια, και η ταινία έχει σταυρό την "Συνέχεια της Παράνοιας" στην ετικέτα και μια Κοκκινοσκουφίτσα απέναντι σε σέξι Λύκο στο περιτύλιγμα. Τώρα αν οι σταυροφόροι της έχουν υπόψη τι λόφο έχει ήδη ανεβεί και σε τι ιθαγενείς τη φέρουν, παραμένει αδιευκρίνιστο. Κρίνοντας από την αποστειρωμένη.. παράνοια, το κοινό-στόχος είναι είτε λάθος είτε ηθελημένα λάθος. Είτε και αποδεδειγμένα ηλίθιο ίσως, όρκο δε παίρνω.
