Hors de Prix (2006)

Υπάλληλος ξενοδοχείου ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια χρυσοθήρα, που ψάχνει την πολυτέλεια στο πρόσωπο ώριμων και επιτυχημένων κυρίων. Για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της, το φτωχαδάκι το παίζει από πλούσιος, μέχρι σπάταλος, μέχρι... διαθέσιμος κι ο ίδιος έναντι λαμπερών δώρων –αφού βλέπει ότι έχει κι αυτός πέραση. O επιμένων νικά.Η Amelie μεγάλωσε και έχασε την παιδική της αθωότητα, όπως και τις ιερές προγονικές της ρίζες. Αβάσταχτα γοητευτική πεταλουδίτσα πολυτελείας, αυτό είναι όλο κι όλο το εκτόπισμα της αυτή τη φορά, όμως ουκ ευκαταφρόνητο. Ας μη γελιόμαστε: η Audrey Tautou έχει physique και ικανότητες κωμικού, τέτοιοι ήταν άλλωστε οι ρόλοι που την ανέδειξαν και εκεί τα καταφέρνει πάντα καλύτερα. Πόσο μάλλον όταν έχει και τη συνδρομή του ανερχόμενου Gad Elmaleh, που συνεχίζει σταθερά την πορεία του σε ρόλους κακομοίρη που μπλέκει μόνιμα με πανέμορφες υπάρξεις, με την Alice Taglioni και τη Virginie Ledoyen μαζί, στο ιστορικό του (La Doublure (2006)). Το απλοϊκό σενάριο δεν είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό, αφού το στηρίζουν οι ερμηνείες και οι χαριτωμένες ατάκες των πρωταγωνιστών. Την ευφορία του happy end μπορώ να την εγγυηθώ, όπως και την πονηριά της αναπαράστασης: το να είσαι νέος, ωραίος και διαθέσιμος στους δώρα φέροντες παρουσιάζεται από τον Salvadori τόσο γλυκά απενοχοποιημένο, που δε θα μου έκανε εντύπωση αν έμπαινε στη λίστα των αγαπημένων επαγγελμάτων μικρού τουλάχιστον μέρους του κοινού.