30 Days of Night (2007)

Βαμπίρ ανακαλύπτουν πόλη που βυθίζεται στο σκοτάδι για 30 μέρες και στήνουν μπουφέ.Τα πιο ζόμπικα βαμπίρ, πολλoύς κουβάδες αίμα, και γρήγορο βούτηγμα των δοντιών του στο ψαχνό σου μέσα στο ημίφως της αίθουσας πριν προλάβεις να κατεβάσεις τις πρώτες γουλιές του ανθρακούχου σου, μπορείς να περιμένεις και να φχαριστηθείς απ' το follow up του David Slade στο αγαπημένο των κριτικών Hard Candy (2005). Αλλά όχι και πολλά περισσότερα, από ένα άνισο θρίλερ που μπαλατζάρει ανάμεσα στη μπιμουβιάρικη αναπολογητικότητά του και τη μπαντμουβιάρικη εκτέλεσή του, και δίχως να μπορεί να αναπαραστήσει πειστικά την κομικίστικη αισθητική της πηγής έμπνευσής του, παραπατάει με επιλογές που του προκύπτουν κατά λάθος κωμικές, και ξενερώνουν και τις πιο αγνές προθέσεις σου. Ακόμα και να μη θες να το κατηγορήσεις που στηρίζεται σε δεκανίκια έντασης με τη μορφή καδραρισμάτων και μονταρισμάτων απ' το 28 Μέρες Μετά... (2002), οι ήρωές του που σου προκύπτουν απελπιστικά μπούφοι, και οι εφιαλτικοί τους αντίπαλοι, που από τα εν δυνάμει πιο κουλ βαμπίρια που είδες ποτέ, πολύ σύντομα σού γίνονται ασθματικοί χάνοι ευνοούμενοι από σεναριακά ταχυδακτυλουργικά, κάνα δυο ρόγχους απογοήτευσης θα τους βγάλεις, αν γλιτώσεις το νευρικό γέλιο. Και μπορεί να του αφαιρέσεις και το μισό αστεράκι που του χάρισα για την προσπάθεια.