Sundance 2008: Μέρα τεχνητής ευφορίας

Δύσκολα μπορείς να μιλήσεις για εκπλήξεις στα βραβεία του Sundance αφού αρκετές φορές, όπως πέρσι, οι ολιγομελείς επιτροπές του διαλέγουν κόντρα σε όσα συζητήθηκαν στα πηγαδάκια των δημοσιογράφων ή αγαπήθηκαν από το κοινό (ή ταυτίζονται με το ένα ρεύμα ενίοτε), όπως άφησε να εννοηθεί και ο πρόεδρος της φετινής επιτροπής του κύριου διαγωνιστικού, Quentin Tarantino, θυμίζοντας ότι το Reservoir Dogs (1992) του είχε αγνοηθεί στο Park City πριν 16 χρόνια, ενώ παρέδιδε το σημαντικότερο βραβείο του φεστιβάλ στο Frozen River (2008) της πρωτάρας Courtney Hunt.

Το φιλμ, τρίτο στη σειρά μεγαλοβραβευμένο που ασχολείται με μετανάστες, μετά τη Quinceañera (2006) πρόπερσι και τον Padre Nuestro (2007) πέρσι, αγοράστηκε πριν μερικές μέρες από τη Sony Classics μάλλον σαν απόδειξη μουλαρώματος μετά την αποτυχία της εταιρείας στις πλειοδοσίες που είχαν προηγηθεί. Και παρόλο που μπορεί να το θεωρείς μουλάρωμα και σε συγκεκριμένη τάση για το φεστιβάλ, (το φιλμ) εκπροσωπεί.. άλλη. Αυτή της ανανέωσης και της επικέντρωσης σε φρέσκα ονόματα, που είχε εκφραστεί σαν πρόθεση από την ανακοίνωση του προγράμματος, και την υλοποίησή της κατέγραψε ο διευθυντής του, Geoffrey Gilmore, τονίζοντας ότι συνολικά έντεκα πρωτόβγαλτοι βραβεύτηκαν. Από τη μεριά της η Hunt αρκέστηκε να ευχαριστήσει τον άντρα της με τα λεφτά του οποίου έκανε την ταινία, όπως αρμόζει σε κάθε φιλόδοξη σκηνοθέτρια. Και ευχήθηκε να βρουν και οι υπόλοιποι το δικό τους τέλειο κοινό, ήτοι έναν Tarantino να δηλώνει ότι του "κόπηκε η ανάσα" και να φωνάζει ότι του "κουνήθηκε ο κώλος" από "ένα από τα πιο συναρπαστικά θρίλερ" που θα δει φέτος.

Στη πράξη, η σημαντικότερη τάση του 2008 στο Sundance δεν ήταν για νέο αλλά για νεανικό, με ταινίες σαν το Assassination of a High School President (2008) να συνεχίζει το γυμνασιακό νουάρ του Brick (2005), το Hamlet 2 (2008) να γράφει τη σημαντικότερη πώληση του φεστιβάλ (στη Focus για $10mil) σκοτώνοντας με γέλιο το κοινό στις προβολές, το American Teen (2008) να ανακατεύει ντοκιμαντέρ και ριάλιτι με εκρηκτικά αποτελέσματα και το βραβείο σκηνοθεσίας (documentary) που τσίμπησε να του φαίνεται μόνο η αρχή, και το Wackness (2008) να παίρνει το σημαντικότερο βραβείο κοινού, να αγοράζεται κι αυτό από τη Sony Classics, και να κατατρομάζει τον Todd McCarthy που έβλεπε ναρκωτικά και στις χιονονιφάδες στα υψίπεδα της Utah.

Αρκετά ακόμα φιλμ ξεχώρισαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και τα σημαντικότερα μπορεί να μη χρειαστεί καν να τα περιμένεις μέχρι τις Νύχτες του φθινοπώρου --αφού για παράδειγμα για το Choke (2008) είχε ήδη οριστεί αμερικάνικη ημερομηνία εξόδου πριν τσιμπήσει ειδικό βραβείο για το καστ του--, σε μια διοργάνωση που ξεκίνησε αδιάφορα και μέχρι το τέλος της όλοι παραπονούνταν για τις λίγες αξιόλογες συμμετοχές και τις λίγες αγορές, αλλά εμένα, από μακριά, μου φάνηκε τελικά πετυχημένη, έστω κι αν κατάπιε άμεσα κάθε αντιπολεμική ρητορεία των προηγούμενων χρόνων, μόλις αποδείχτηκε δηλητήριο στα ταμεία. Στα πιο αξιόλογα σημείωσε το Ballast (2008) με βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας και τη σπάνια τιμή να συμμετέχει και στο Βερολίνο στη συνέχεια, που φαίνεται και το πιο εκφραστικό στη πράξη του νέου οράματος του Robert Redford για συμβίωση τέχνης και φιλμ σα σημαντικό κομμάτι του μέλλοντος για το πνευματικό του παιδί. Και το Baghead (2008), ακόμα ένα απόκτημα της SPC (η οποία άργησε αλλά μετά πήρε φόρα), που όχι μόνο εκπροσωπεί το καλύτερο στον τρομοχώρο του φετινού φεστιβάλ αλλά μάλλον και στον σαρκασμό, με κύριο στόχο κατά τα φαινόμενα το "νέο" "κίνημα" που αποκαλείται mumblecore.

Όλοι οι νικητές στο δελτίο τύπου "2008 SUNDANCE FILM FESTIVAL ANNOUNCES AWARDS"