Εβδομάδα Ανεξαρτησίας 2007: Ο απολογισμός

Η εποχή των βραβείων, που ανοίγει παραδοσιακά με τα.. Κρατικά Ελληνικά, συνεχίστηκε και φέτος όλη τη βδομάδα, με τους σημαντικότερους ανεξάρτητους αγγλόφωνους θεσμούς, στις δυο αμερικάνικες ακτές και στο μεγαλύτερο ευρωπαϊκό νησί, να μπαίνουν στο χορό.

Το πρώτο (βραβείο) της χρονιάς πήγε στο I'm Not There (2007) από τα Spirit Awards που του δώσανε το Robert Altman Award για σκηνοθεσία, κάστινγκ και καστ. Η μη βιογραφία του Bob Dylan από τον Todd Haynes συγκέντρωσε και άλλες τέσσερις υποψηφιότητες για "ανεξάρτητα Όσκαρ" καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και β' ανδρικού και γυναικείου ρόλου, με μόνο την Cate Blanchett του τελευταίου να έχει ελπίδες να δει το όνομά της να συμπεριλαμβάνεται και σε άλλες λίστες στη συνέχεια. Καλύτερες προοπτικές έχουν οι έτερες μεγα-υποψήφιες, Juno (2007), The Savages (2007) και Le Scaphandre et le Papillon (2007), με την τεράστια μικρή ταινία του Julian Schnabel, χάρη και στη σύσσωμη και χαμηλών τόνων προώθησή της, να φαίνεται όλο και πιο πιθανό να κερδίσει κάτι παραπάνω από περιφερειακές υποψηφιότητες από την Ακαδημία® (ειδικά τώρα που αδειάζουν θέσεις στη πεντάδα το Charlie Wilson's War (2007) που συνέχισε τη χλιαρή υποδοχή του από τις Μάζες και στις ακαδημαϊκές προβολές, και ίσως και ο Sweeney Todd (2007) αν τον θεωρούσες ποτέ πραγματικά πιθανό υποψήφιο). Τη πεντάδα υποψηφίων για καλύτερη ταινία και σκηνοθεσία, και άρα de facto αναγνωρισμένο σαν από τις καλύτερες της χρονιάς ελλείψει άλλου, κλείνει για τα Spirits το A Mighty Heart (2007).

Τα πρώτα ουσιαστικά βραβεία της σεζόν, έστω και από ένα θεσμό που ψάχνει ακόμα να βρει κάποια ταυτότητα πέρα από την χρηματοδότηση του 65% των φετινών υποψηφίων από το πρόγραμμα "Made in NY" (όπως επισήμανε ο Michael Bloomberg που τιμήθηκε σχετικά), δόθηκαν από τα Gotham Awards. Κάνοντας σοφή χρήση των χαλαρών κανόνων τους, τα βραβεία της Ανατολικής Ακτής, όχι μόνο δεν είχαν υποψήφιους σα τον περσινό Πληροφοριοδότη (2006) αλλά τίμησαν ως φιλμ και ντοκιμαντέρ της χρονιάς τα Into the Wild (2007) και Sicko (2007) που σνόμπαρε η πιο άγρια Δύση λόγω αμφιλεγόμενου προϋπολογισμού και ανεξαρτησίας. Τα 17α Gothams ανέβασαν στη σκηνή και την indie queen της χρονιάς Ellen "Juno" Page, ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τα 10α BIFAs κατάφεραν, παρότι έδωσαν στο Control (2007) αριθμό ρεκόρ υποψηφιοτήτων (10) και πέντε (5) χρυσά αγαλματάκια, να το αδικήσουν τελικά δίνοντας το βραβείο ερμηνείας στον Viggo Mortensen για το Eastern Promises (2007), και όχι στον Sam Riley. Τα βρετανικά βραβεία είναι πιθανά τα τελευταία που τιμούν τις Ζωές των Άλλων (2006), μέχρι το 2010 που θα γίνουν οι αναδρομές της δεκαετίας και το τέλος του αιώνα που θα τις θυμάται σα μια από τις πιο οικουμενικά αγαπητές ταινίες του δυτικού πολιτισμού.

Το γλυκό της αδέσμευτης δημιουργίας έδεσε το μπαράζ ανακοινώσεων με τις συμμετοχές του πρώτου μεγάλου φεστιβάλ του 2008. Το Sundance που ξεκινάει στις 17 Ιανουαρίου προσπάθησε να δώσει φέτος τη μια μέρα απάντηση στις κατηγορίες για εμπορευματοποίηση ανακοινώνοντας το επίσημο διαγωνιστικό του με έμφαση στην αύξηση των φιλμ από παγκοσμίως άγνωστους σκηνοθέτες. Και την άλλη ανακοίνωσε τη γιγάντωση του τμήματος των επίσημων πρεμιερών του (σε 24 από 17), σε βάρος του "ότι δε μπήκε στα υπόλοιπα" τμήματος Spectrum, δυο χρόνια μετά την αντίστροφη αλλαγή, για να φέρει στο Park City με αντιανεμικές μπουφανάρες δεκάδες παραδοσιακές φιγούρες της ανεξάρτητης σκηνής όπως ο Tom Hanks, ο Bruce Willis και η Sarah Jessica Parker.