Rescue Dawn (2006)

Το 1965, το αεροπλάνο του Dieter Dengler έπεσε στο Λάος, στη διάρκεια "μυστικής" αποστολής βομβαρδισμού, και ο ίδιος πιάστηκε αιχμάλωτος.Ξέροντας πόσο παρανοϊκός, με τη.. καλή έννοια, είναι ο Herzog, μπορείς να τον φανταστείς άνετα να κρυφογελάει στα γυρίσματα με όσους θα έβλεπαν και θα έγραφαν για την Αυγή Διάσωσης (ή Απόδρασης στον ελληνικό υπερθεματισμό στο πιασάρικο), κι ακόμα περισσότερο τώρα με όσους, Αμερικάνους και λοιπούς, την αγόρασαν μαζικά(ish) στο DVD παρασυρμένοι από το εξώφυλλο με τον Christian Bale σε φόντο ζουγκλοκαταστροφών. Εκτός από τα πονηρά χαμόγελα και την ευκαιρία για βασανισμό ενός ακόμα συνεργείου για ενάμισο μήνα στην Ταϋλάνδη, το μοναδικό άλλο κίνητρο που διακρίνεις είναι για αξιοπρεπέστερες αναπαραστάσεις της δράσης απ' ότι στο ντοκιμαντέρ του με το ίδιο θέμα (και ανάλογα ειρωνικό τίτλο), το Little Dieter Needs to Fly (1997). Με ακόμα περισσότερες ελευθερίες απ' ότι παίρνει στα μη μυθοπλαστικά του, και πρωτάρηδες Γιάνκηδες παραγωγούς, ο εκκεντρικός Γερμανός δεν έχει κανένα πρόβλημα να μετατρέψει μια αληθινή ιστορία σε ανθολογία του βιβλίου με τα κλισέ (ο μοναδικός καλός φύλακας, ο κακός φύλακας, ο αγνός ήρωας, ο αποτρελαμένος φυλακισμένος, ο κακούργος φυλακισμένος, ο φυλακισμένος απ' άλλο πλανήτη, κτλ.), να βάλει τους πρωταγωνιστές του στις γνωστές δοκιμασίες που απαιτεί η τέχνη (βρώση σκωλήκων, όσφρηση κλανιών), να χρησιμοποιήσει αρχειακό και άθλιο ψηφιακό υλικό σαν τα επίκαιρα και το καρτούν άλλων εποχών, και να τελειώσει (με την έννοια και της εκσπερμάτωσης δες το, no problemo) με σκηνές που ακόμα και ο Steven Seagal θα το σκέφτονταν να συμπεριλάβει πια. Στη πορεία κάποιες του έχουν βγει ιδιοφυείς, στις περισσότερες πασχίζεις να διακρίνεις ένα δεύτερο επίπεδο της μάστιγας της ειρωνείας (πέρα από αυτή στα μούτρα σου που περίμενες άλλα), σε όλες κυριαρχούν οι γνωστές του ψυχώσεις.